Reward[Him From Final Year]

Chapter-6

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေမမီမရမက
အတင္းျကည့္ေတာ့ အင္အားခ်င္းက
မမ်ွေတာ့ ေမမီလက္ထဲကိုရည္မြန္႕ဖုန္း
ေရာက္သြားသည္။ေမမီက ဖုန္းကိုျကည့္ရင္း။

"ရည္မြန္နင္နဲ႕ အခုစကားေျပာေနတာ
ဘယ္သူ။အတန္းျပီးျပီလား ညီမေလး
ေန႕လည္ ကို္ယ္လာေခၚလို႕ရမလားတဲ႕။
ဒါဘယ္သူ ကိုဝဏၰ ဘာ!! ကိုဝဏၰဟုတ္လား
ရည္မြန္ နင္"

ေမမီရဲ႕ အံ႕ျသသံအဆံုးမွာ က်ြန္ေတာ္ပါ
ရည္မြန္ကိုျကည့္မိျပီး ရည္မြန္ကေတာ့
က်ြန္ေတာ္တို႕ေရွ႕ အျပစ္လုပ္ထားသလိုနဲ႕
ေခါင္းကိုမေဖာ္လာေတာ့ပါ။

"နင္ဘာလို႕ အဲ႕ဒီလူနဲ႕ဒီလိုေတြေျပာေန
တာလဲ။နင္တို႕ ဘယ္အေျခအေနထိ
ေရာက္ေနျပီလဲ"

"ငါ ငါ"

"ရည္မြန္ နင္မို႕လို႕ ဘာမွမျဖစ္ခဲ႕သလို
ကိုဝဏၰနဲ႕ စကားေျပာရက္တယ္။သူတို႕
ေျကာင့္ ဆုလာဘ္ငိုခဲ႕ရတာေမ့လိုက္ျပီလား"

"ေမမီ ခဏေနအံုး။ငါေမးမယ္"

ထိုင္ေနရာကေန မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္
အထိစိတ္ေလာျပီးေဒါသထြက္ကာ ရည္မြန္
ကိုေအာ္ေနတဲ႕ေမမီကို ေဘးမွာျပန္ထိုင္
ခိုင္းလိုက္ရသည္။ရည္မြန္ကေတာ့ က်ြန္ေတာ္
တို႕နွစ္ေယာက္ျကားမွာ မ်က္နွာငယ္နဲ႕ျဖစ္ေန
သည္မို႕ က်ြန္ေတာ္လည္းတစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္
ေနပါျပီ။

"ရည္မြန္ ငါေျပာမယ္ ငါတို႕ျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ျပႆနာ
ကိုခဏထား။နင္ကိုဝဏၰနဲ႕ အခုဘယ္အေျခ
အေနေရာက္ေနျပီလဲ။သူ႕လိုမ်ိဳး မိန္းကေလး
ေတြကို လိုက္စတတ္တဲ႕သူကို နင္ဘာျဖစ္
လို႕လက္ခံျပီးစကားေျပာေနတာလဲ။ရည္မြန္
နင္က ရိုးရိုးေလးေနတတ္တဲ႕မိန္းကေလး
ဟိုက လူရႈပ္လူေပြျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလည္း နင္မေျကာက္
ဘူးလား"

"နင္တို႕ထင္သလို လံုးဝမဟုတ္ဘူး သူက
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္လို႕ပါဟာ။သူရည္းစား
ရွိခဲ႕ဖူးတာကိုလည္း ငါ့ကိုအမွန္အတိုင္း
ဝန္ခံတယ္ သူတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေန
တာလည္းျကာျပီ။ငါကရိုးေပမဲ႕ လူတစ္
ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားကိုေတာ့
အကဲခတ္တတ္ပါတယ္။ငါ့ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း
ခင္ခ်င္လို႕ သူစလိုက္တာ တစ္ျခားသေဘာ
မွမပါဘူးဆိုတာ ငါသူနဲ႕စကားေျပာရင္း
တစ္ျဖည္းျဖည္းသိလာတယ္။ျပီးေတာ့ငါ
ေက်ာင္းမလာခင္ ငါ့ကိုမနက္တိုင္းအေဆာင္
ေရွ႕မွာေစာင့္ေနျပီး ေတာင္းပန္ေနေတာ့
ငါ ငါကသနားလို႕ပါ"