ေ႐ွာင္းက်န္႔က ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး ျပန္ရန္ေတြ႔တယ္။
"ဒါေပမဲ့ ငါက မင္းရဲ႕ေဘာလံုးကိုေကာက္ၿပီး
ေဘာေကာက္လုပ္ေပးရမွာမလား... မလုိက္ခ်င္ပါဘူး"
"ၾကားတဲ့အတိုင္းပါဘဲ႐ွင္ သားေလးကက်မကိုသိပ္ခ်စ္တာ သူက်မနဲ႔ခြဲႏုိင္မွာမဟုတ္ဖူး က်မလဲသားေလးကို
ျပည့္ျပည့္စံုစံုနဲ႔ေနရတာ ျမင္ခ်င္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ လူခ်မ္းသာၿပီး သားေလးစိတ္ဆင္းရဲေနရမွာကိုေတာ့ မလိုခ်င္လို႔ပါ"
"အစ္မႀကီးေျပာတာမွန္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ဒီလိပ္စာကဒ္ေလးကိုယူထားပါ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ အစ္မႀကီး စိတ္ေျပာင္းခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ဆီဆက္သြယ္ေပးပါ ဒါဆိုခြင့္ျပဳပါအံုး"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကရီေပၚ့ကို လ်ွာထုတ္ျပေတာ့ ရီေပၚက
အံႀကိတ္ၿပီး လက္သီးဆုပ္ျပကာ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။
႐ႈး႐ႈး႐ွဲ႐ွဲနဲ႔ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုလက္ညိဳးထိုးကာေအာ္တယ္။
"အ႐ူး ငတံုး ညစ္ပတ္ေကာင္"
အရင္ကအေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးမိရင္း မွန္ေ႐ွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး ေဒါသေတြထြက္ေနတယ္ထင္။
ဦးေလးက်င္းကဝင္လာၿပီး..
"သား ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရီေပၚ့ကိုနားလည္ေပးလိုက္ပါ"
"အဲ့ဒီစကားလံုးေတြကို ဦးေလးရြတ္ေနခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဲ့ဒီစကားလံုးရဲ႕
အဓိပၸါယ္ကို နားမလည္ခဲ့ဘူး အခုေတာ့နားလည္သြားၿပီ
လူတစ္ေယာက္လုပ္သမွ်ကိုနားလည္ေပးေနရတာ
အဲ့လူကို ထင္ရာစိုင္းခြင့္ေပးထားဘဲမဟုတ္ဖူးလား
နားလည္ေပးခိုင္းရတဲ့ သူကဘဲေပ်ာ္စရာေကာင္းသလား
နားလည္ေပးေနရတဲ့သူကေကာ အျမဲတမ္းအ႐ႈံးနဲ႔ဘဲ
ေနေနရေတာ့မွာလား"
"သားရယ္ သူ႔ဘဝေလးက..."
"ဘာလဲ သနားစရာေကာင္းတယ္လို႔ ဦးေလးေျပာအံုးမွာမလား ဒါဆိုက်ေနာ္ကေရာ သနားဖို႔မေကာင္းဘူးလား
သူက က်ေနာ့္ကို သူရဲ႕ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုခိုင္းဖို႔
သူသြားေလရာေခၚသြားဖို႔ က်ေနာ့္ကို ဝယ္ခဲ့တာ"
YOU ARE READING
မင်းရဲ့ အရုပ် (completed)
Fanfictionဇာတ်ကားတစ်ခုကို yizhanအနေဖြင့် ပြန်ရေးသားခြင်း။
ပိုက်ဆံရှိရင် ကြိုက်တာ လုပ်လို့ရတယ် 3
Start from the beginning
