Bitch Goddess loves Mr. Arrogant

Chapter 2

Yun! After 123456789years dumating din ang sundo ko. Pinagtititnginan na ako ng mga dumadaan at sinusundong mga estudyante. Tss! Nagtataka siguro sila kung bakit may pakalat kalat na dyosa dito. hayy. Hirap talagang maging maganda no? So yun, pumasok na ko sa kotse namin.

"Tatay Peds, bakit naman po ang tagal tagal nyo? Akala tuloy ng mga school mates ko may naliligaw nang dyosa." sabi ko habang nakapout. Di ko sya tatay ha. Driver namin sya. Pero dahil, nakasanayan ko na, tatay na din tawag ko sa kanya. Love ko yan si tatay peds. haha!

narinig ko syang tumawa. Naman eh, whats so funny ba?

"Ay nako jenjen, ayaw mo ba nun? Nakakita ng dyosa ang mga kaeskwela mo?" Sabi ni tatay peds habang nakangiti. well, yeah. Jenjen tawag nya sa akin. Kasi daw dapat may palayaw din ako sa kanya kasi naman. Pederito kaya pangalan nyan ni tatay! Nyahahah. So pinasosyal ko naman ng kaunti. haha. Pinapayagan ko naman yung tawag nya sakin tutal love ko naman sya. haha! Cute din naman diba? Jenjen.

Di na sana ako magsasalita kaso may napansin ako. "Tatay, asan si Micho?"

"Ay oo nga pala mabuti tinanong mo. Muntik ko nang makalimutan. Pakisabi daw sa mommy mo na medyo gabihin sya kasi may group project daw sila." Sabi nya habang nagddrive.

Oo nga pala. May kapatid ako. Micho is his name. pronounced as Mikko guys ha? kaartehan pa kasi ni mama sa spelling. Tss! akala ata kinaganda nya yun. well. dalwa kaming magkapatid at ako ang panganay. Fourthyear Highschool lang yung kapatid ko na yun. Ehem, gwapo yun mga bes! Yummy. hahah manyak ko no? Pati kapatid ko pinagnanasaan ko. Haha

So maya-maya nakarating na kami sa bahay. Dumaan lang muna ako sa kitchen kung nasan si mama para sabihin na medyo gagabihin ang kapatid ko, then umakyat na ko sa kwarto.

After ko maglinis ng katawan at magpalit ng pambahay dumapa ako sa kama ko. Hay. nakakapagod. Kinuha ko phone ko tapos nagpatugtog ako. Nakapikit ako habang sinasabayan si Tim sa kanta nyang Highway Dont care. May ilan pang kanta bago ko biglang marinig yung pinakaayaw kong kanta kasi para kong pinatatamaan.

Last night I heard my own heart beating

Sounded like footsteps on my stairs

Six months gone, I'm still reaching

Even though I know you're not there

Tama. It has been six months pero bakit hanggang ngayon di ko pa din magawang kalimutan yung pangyayaring yun. Ang lalaking yun...

I was playing back a thousand memories baby

thinking about everything we've been through

Maybe I 've been going back too much lately

When time stood still

When I had you

Yun yung masakit dun eh. The memories. Memories na akala mo dadami ng dadami at hindi matatapos. Nung mga panahon na akala mo sya na talaga. Nung mga panahon na kayo yung magkasama.. Nung mga panahon na akala mo.. mahal ka talaga nya..

Come back, come back, come back to me like

You would, you would if this was a movie

Standing in the rain outside 'til I came out

Hanggang ngayon nga umaasa pa din talaga ako na babalik sya. Umaasa ako na hindi naman talaga ganon. Na talagang mahal nya talaga ako at nadala lang sya. At kapag nangyari yun, hindi ko magdadalawang isip na yakapin sya ulit.

Come back, come back, come back to me like

You could, you could if you just said you're sorry

I know that we could work it out somehow

But if this was a movie you'd be here by now

At yun pa ang isa sa pinakamasakit dun eh. Alam ko na hindi nya na ako babalikan. Dahil itong role na ginagampanan ko ay totoong buhay at hindi lang isang pelikula. Sa mga movie lang naman nangyayari yung ganon. Hay. Pinatay ko n yung phone ko then pinahid ko na yung luha ko. Umiyak nanaman pala ako. Leche, dapat ang dyosa di umiiyak sa mga lalaki eh! Tss.

humarap ako sa salamin at inayos ang sarili ko. "Ano ba jeannica, ganda ganda mo sinasayang mu luha mong gaga ka. Kaya mo yan." Sabi ko pa sa sarili ko bago bumaba para kumin ng hapunan.