GÖKKUŞAĞI

🌈 12/G ⭐

"Seni düşünüyordum." dediğimle ağzındaki lokmayı çiğnemeyi bıraktı.

"Şey yani, sana neden bu kadar çok güvendiğimi sorguluyordum."

"Bana güveniyor musun?"

"Güvenmesem şuan evinde karşında oturup yemek yemezdim."

"Buna sevindim." gülümsedim.

"Peki sen?"

"Sana güvenmesem şuan evimde karşımda yemek yiyor olmazdın."

Bu sefer karşılıklı gülmüştük. Yemek yedikten sonra ben tekrardan masayı toplamıştım o ise resim odasına gitmişti. Bende ocağa çay koyup yanına gittim.

"Sergiyi nerede yapacaksın?"

"Bilmiyorum." deyip derin bir nefes çekti.

"Nasıl bir yer istiyorsun peki?"

"Genelde böyle işlerle ben ilgilenmezdim. Arkadaşım yeri ayarlar, davetlileri ayarlar bende resim yapardım."

"Eee peki neden seninle gelmedi?"

"Çünkü ben buraya yerleştim artık. O da hem buna darıldı hem de daha sonra geleceğini belirtti."

"Hm anladım. Olsun ayarlarsın bir şekilde."

Gecenin ilerleyen saatlerinde elimdeki taslağı bitirmiş bir şekilde Martine uzattım.

"Çok güzel gözüküyor."

"Çünkü ben yaptım."

"sen bu konuda gerçekten yeteneklisin. Neden bu iş üzerinde gitmedin?"

"Bir zamanlar daha iyiydim." diye mırıldandım. Kaşlarını çattı ve önüne döndü. Ben ise düşüncelere daldım.

"Seni üzdüğüm için özür dilerim."

"Ne! Hayır özür dilencek bir şey yok. Hem üzülmeyi bırakalı çok oldu."

"Peki anlatmak ister misin?"

"Hiç sanmıyorum." dedim onun bana dediği gibi.

O da sadece tebessüm etti.

"Neyse artık ben gideyim. Yarın tekrardan görüşürüz."

"Peki bırakayım ben seni."

"Hiç gerek yok. Uzak bir yere gitmiyorum."

"Biliyorum." deyip gülmüştü.

Ama yinede beni 1 aşağı kata bıraktı. Bu durum bana garip gelsede hoşuma gitmişti.

1 Hafta Sonra

"Son 2 hafta kaldı." diye mırıldandı tuvale bakan Martin.

"Evet az kaldı ama resimlerin bitti sayılır."

"Ama mekan bulamadım."

"Hallederiz bir şekilde." diye mırıldandım.

"Birlikte mi?"

"Yani sen halledersin."

"Seninleyken hallederim.... Teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Kendi resimin 3 gün önce bitti. Ama sen yinede 3 gündür benim yanıma gelip yardımcı oluyorsun."

"Uzun zaman sonra ilk defa resim yapıyorum. Ve bu durumu özlediğimi farkettim."

"Bu kadar yetenekliyken nasıl bırakabildin ki?"

Sadece omuz silktim. Ve elimde olan öylesine aldığım çizim kağıdına odaklandım.