ထို့နောက်ရုတ်တရက်ကျွန်တော်ဘယ်ဘတ်ရင်အုံကိုသူ့ရဲ့ဓားနဲ့လက်မဝက်လောက်စိုက်ချခဲ့သည်
"အား!!!"
"ဆေားရီး နာသွားလား"
"မင်းဘာလုပ်တာလဲ!"
"ကိုကို့ရဲ့ရင်ဘတ်မှာကျွန်တော့်နာမည်ထွင်းပေးမလို့လေ နာရင်တောင်နည်းနည်းလေးသည်းခံပေး"
Xiao zhanပါးစပ်ထဲအဝတ်စလုံးထဲ့ပြီးတာနဲ့ရင်ဘတ်ကိုဓားနမွှန်းနေခဲ့သည်
ဓားဒဏ်ရာကနာကျင်လွန်းတာကြောင့်xiao zhanထမသေရုံတမယ်ခံစားနေရသည်
တော်ပါတော့ တော်ပါတော့ နာတယ် အရမ်းနာတယ်
ကျနေတဲ့မျက်ရည်ကိုအသာသုတ်ပေးပြီး
"ပြီးသွားပြီ ကျွန်တော့်လက်ရာကိုကြည့်ချင်လား"
အရမ်းနာလွန်းတာကြောင့်ဘာမှထပ်မပြောချင်တော့တာကြောင့်မျက်လုံးအမြန်မှိတ်သွားဖို့ကိုပဲဆုတောင်းနေခဲ့သည်
"အိပ်ရဲအိပ်ကြည့် ကို့ကိုခြေထောက်တွေကိုချိုးပြစ်မှာ"
ချိုးချင်လဲချိုးလိုက်တော့ သွေးထွက်လွန်ပြီးသေသွားရင်ပိုကောင်းတာပေါ့
"ဟား ကိုကိုကကျွန်တော့်ဒေါသကိုဆွပြီးရင်းဆွနေတော့တာပဲ"
Yiboစိတ်တိုတိုနဲ့ဆေးသေတ္တာထဲကအရက်ပြန်ကိုယူပြီးခုနကမှလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်မွှန်းထားတဲ့xiao zhanအနာပေါ်လောင်းချလိုက်သည် ထိုနှင့်တပြိုင်နက်xiao zhanနာကျင်လွန်းလို့မခံမရပ်နိုင်အောင်အော်တဲ့အသံကိုပါကြားလိုက်ရသည်
"အား!!!!!!"
"အဟား နိုးလာပြီလား ဒီမှာကြည့် လှတယ်မဟုတ်လား ဒီလောက်ဆိုရင်ကိုကိုကကျွန်တော့်အပိုင်ဆိုတာအဲ့မြေခွေးလိုကောင်တွေသိနိုင်ပြီထင်တာပဲ"
ရင်ဘတ်ပေါ်က Wang yibo ဆိုတဲ့စကားလုံးကိုကြည့်ပြီးသူကျေနပ်နေခဲ့သည်
မကြာဝတ်ထားတဲ့အကျီထူကိုချွတ်ပြီး Xiao zhanကိုယ်ပေါ်မှာပေကျန်နေတဲ့သွေးတွေကိုသုတ်ပေးဖို့အဝတ်စအချို့နှင့်အတူပတ်တီးအချို့ကိုပါယူလာခဲ့သည်
ကိုယ်ပေါ်ကအနာတွေကိုသန်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးပတ်တီးအချို့စည်းပေးလိုက်သည်
YOU ARE READING
psycho boy(YiZhan)
Fanfiction#wangxiao #wangyibo #xiaozhan Start-5.11.2019 End-15.12.2019
part 12
Start from the beginning