Hold It Back Together [COMPLETED]

CHAPTER 31

Reyana: Naisip ko na nga din yan Ate.

Sharon: Ana! This is your first lesson: Grab! Grab! Grab the opportunity. Hindi dapat tanggihan, kasi sayang! Andiyan na oh, kukunin mo na lang dadamputin mo na lang bakit hindi mo pa magawa? Dahil sa nahihiya ka!? Aba wala kang mararating niyan! Ana, remember this kapag kumatok ang chances ng buhay hindi ka dapat tumanggi hindi dahil sa sayang kundi dahil baka malampasan mo pa, wag kang magsayang ng oras, opportunity at ng pera ng dahil lang sa hiya hiya mong yan! Tandaan mo yan! Okay?

Reyana: Okay, okay okay HAHAHAHA chill.

Sharon: So ayun nga, ano bang trabaho ang gusto mo?

Reyana: Hmmm gusto ko sanang ipagpatuloy ang pagiging singer ko?

Sharon: Woa!? Singer ka? Right timing I badly needed someone who can entertain my guest I mean our guest.

Reyana: What? Our? Your guest Ate ano kaba?

Sharon: Ituturing na kitang kapatid, at kung anong akin ay iyo na rin.

Reyana: Ate naman!

Sharon: Oh ayan nahihiya ka na naman!?

Reyana: Hindi, pero hindi ba sobra sobra naman ata ito?

Sharon: Mag-isa na ako sa buhay Ana, wala akong makakatulong sa business na ito. Kailangan ko ng isang taong mapagkakatiwalaan. And malaki ang tiwala ko sa'yo Ana. Nakakalungkot na ding palakihin ito ng mag-isa

Reyana: Hayy

Niyakap ni Reyana si Sharon

Reyana: Ate, hindi kana mag-iisa. Pamilya mo ako diba? HAHAHA malayong kamag-anak mo ko right?

Sharon: Tama HAHAHAH!

Reyana: So Ate kailan ako pwedeng magsimula?

Sharon: Siguro bukas? Ipapaayos ko pa kay Mitch yung pagpeperforman mo.

Reyana: Ate pwedeng magrequest?

Sharon: Osige ano yun?

Reyana: Can I take a mask, ayaw kong makita ako o makilala ng mga guest mo e.

Sharon: Okay, kung anong gusto mo at kung saan ka komportable.

Reyana: Thanks Ate!

Sharon: Tara na?

Reyana: Saan??

Sharon: Magshoshopping! Wala kang damit, at ayaw kong chaka at chararat yang suot mo.

Reyana: Kaso? Wala na akong pera?

Sharon: Ako ng bahala dun!

Reyana: Ate naman!

Sharon: Ops!

Reyana: Grab! Grab! Grab the opportunity.

Sharon: Oh yan HAHAHAHA! Mabuti na't natututo ka

Reyana: HAHAHAHA.

-----------

Bahay ni Reyana

Owen's Pov
Lintek ang sakit ng ulo ko. Hangover, pero si Reyana ba talaga yung nakita ko kagabi? Siya ba talaga yun?? Galit na galit siya sakin? Annulment paper? Huh? Ano? Hindi ko maintindihan buwisit. Pakiramdam ko nandito lang siya kagabi katabi ko siya. Argh! Bakit ganito parang may sumisigaw sa puso kong baka sakaling buhay pa si Reyana, imposible akala ko ba patay na siya? Pero para talagang totoo yung kagabi e.

Bigla namang may kumatok sa kwarto ni Owen

Lea: Owen?

Owen: Lea?

Lea: Gusto ko lang itanong may naramdaman kabang kakaiba kagabi?

Owen: Yan ba yung kay Reyana?

Lea: Oo, pareho naming naramdaman ni Jel para bang naghabilin. Sa lamig ng hangin kagabi baka siya yung naramdaman natin.

Owen: Hindi e, iba ang pakiramdam ko Lea, parang totoo parang si Reyana talaga yun. Siya talaga yun.

Lea: Nababaliw kana ba huh!? Btw hindi ko alam bahala ka kung anong gusto mong paniwalaan pero sabi niya sakin, hanapin ko daw kung sino ang tunay na may gustong pumatay sa kaniya.

Owen: Tutulong ako.

Angeline: Tita?

Lea: Yes Jel?

Angeline: Tutulong din po ako.

Owen: Kumain na ba kayo? Gusto niyo bang ipagluto ko muna kayo bago ako umalis?

Lea: Umalis? Saan ka pupunta?

Owen: Alam ko namang hindi na dapat ako manatili dito diba? I'm sorry Jel, wala akong ginusto sa nangyare. Nasasaktan lang din ako katulad mo.

Angeline: Alam ko, at kailangan ka namin dito. Huwag na kayong umalis.

Owen: Talaga Jel? Sabay ngiti kay Jel Gusto niyo bang ipagluto ko na kayo?

Lea: Wag na ako na lang, linisin mo na lang muna yang kwarto ni Reyana. Andaming nakakalat na beer.

Owen: Oo nga. Sorry.

Sinaraduhan ni Owen ang pintuan

Unti-unti na namang napaiyak si Owen

Owen: Oh diyos ko, ano bang gagawin ko. Reyana, anong gagawin ko. Ang hirap naman kapag wala kana. Kahit isang araw lang pwede pa ba kita makasama?? Kahit isang araw lang gusto kitang makita, mayakap at mahagkan. Gusto ko lang marinig kung mahal mo parin aki.

Aga: Lea!

Lea: Oh? Anong nangyayare sa'yo? Bakit parang nagmamadali ka ata?

Niyakap ni Aga si Lea.

Lea: Hoy! Bakit?!

Aga: Okay ka lang ba huh? Nabalitaan ko yung nangyare kay Reyana? Okay ka lang ba?

Lea: Ito still looking forward. Pwede mo ba akong tulungan?

Aga: Oo naman.

Lea: Gusto ko sanang imbestigahan ang pagkamatay ni Reyana.

Aga: Walang problema dun, akong bahala may mga kakilala akong police pwede tayong tulungan ng mga yun.

Lea: Salamat.

Aga: Walang ano man, basta ikaw

Hinalikan ni Aga sa noo si Lea.

Angeline's Pov
Akala ni Mame, na tulog ako nung gabing pumunta siya. Umiiyak ako hindi dahil sa lungkot kundi dahil sa galak buhay siya, buhay pa ang Mame ko. Buhay siya! Buhay siya tama ako matatag ang Mame ko. Walang makakapatay sa kaniya. Thanks God, salamat po at hindi niyo siya pinabayaan. Ngayon gusto ko munang makilala kung sinong hayop ang gustong magpapatay kay Mame. Pagkatapos hahanapin ko si Mame at lalayo na kami dito. Lalayo na kami kay Papa. Pupunta kami sa malayo, kahit saan basta malayo. Malayo sa lalaking nagbibigay pasakit lang sa kaniya.