"နေ့လည်ကကိုယ်မင်းကိုအော်လိုက်မိတယ် ပြီးတော့ကိုယ်ကြောင့်မင်းလက်နာသွားရတယ်
"အာ ဒီလောက်သေးသေးလေးကကျွန်တော့်အတွက်ဘာမှမပြောပပါဘူး အေးဆေး"
စကားပြောနေရင်းမျက်လုံးကသခင်လေးလက်ကိုကြည့်မိသွားတော့
"ဟင်...သခင်လေးလက်မှာသွေးတေနဲ့ ဘာဖြစ်တာလဲ"
"မင်းနာသလိုကိုယ်လည်းနာကျင်ရမယ်"
သခင်လေးဘာကိုဆိုလိုနေတာလဲ
"Ge geသိလားgeရဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့geရဲ့နှုတ်ခမ်းအောက်နားကမှည့်ကိုကျွန်တော်အရမ်းကြိုက်တယ်"
"သခင်လေးဘာကိုပြောချင်နေတာလဲမသိပေမယ့် အခုတော့ဆေးထည့်ရအောင်"
"ဟက်"
ဒီလိုနဲ့ရှောင်လိုက်တယ်ပေါ့ ရတယ်လေ ကျွန်တော့်ခံစားချက်ကိုgeသိအောင်ပြောပြဖီု့အချိန်အများကျန်ပါသေးတယ်
"အိုခေလေ"
ကျွန်တော့်လက်ကအနာကိုဆေးအသာထည့်ကာနှုတ်ခမ်းနဲ့တဖူးဖူးမှုတ်ပေးနေတာတဲ့ကျွန်တော့် baby က ကျွန်တော့်ကိုမြူဆွယ်နေတာပဲလား ကျွန်တော့်မှာတော့သူ့နှုတ်ခမ်းကိုမြင်ပြီး အာခေါင်တေခြောက်ပြီးရေဆာလာသလိုဖြစ်လာသည်
"တော်ပီ ကိုယ့်ကိုအခန်းထဲပို့ပေးတော့""
"ဟင် ပတ်တီးစီးရဦးမယ်"
"မလိုဘူး ဖယ်ကိုယ့်ကိုယ်ပဲသွားတော့မယ်"
အကောင်းလုပ်ပေးနေတာကို
" အနာကပတ်တီးမစီးထားရင်းပိုးဝင်လိမ့်မယ်"
"မလိုဘူးလို့ပြောနေတယ်"
အာယားဒါလေးကျန်တာကိုရစ်နေတာကမိန်းခလေးလားကြလို့
"ပေးပါလက်ကို"
လက်ကိုအတင်းဆွဲကာအတင်းကိုပတ်တီးစည်းပေးနေတဲ့Ge
"စိတ်တိုင်းကျသာလုပ်တော့"
ဒီနေ့လည်းမနေ့ကလိုပဲပျင်းစရာကောင်းအောင်စာသင်နေရသည် နေ့လည်စာစားပြီးလည်းသူများတေလိုမနားရဘဲစာဆက်သင်နေရတော့ကျွန်တော့်မှာအပေါ့စွန့်ချင်တာတောင်မသွားရ
YOU ARE READING
psycho boy(YiZhan)
Fanfiction#wangxiao #wangyibo #xiaozhan Start-5.11.2019 End-15.12.2019
part 4
Start from the beginning
