အပိုင္း(၁၈)

Start from the beginning
                                    

"ေနၾကပါအုံး ကၽြန္ေတာ္ က်န္ေသးတယ္ ေဟာ ဟဲ ေဟာ ဟဲ"

ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုး လြယ္ပိုးကာ အေျပးအလႊားေရာက္လာၿပီး အနားမွာ အေမာေဖာက္သလို ျဖစ္ေနတဲ့ Zhou Chen။

"မင္းကိုေစာင့္ေနတာေလ Zhou Chengရ"

"ငါ ေနာက္က်ေနၿပီထင္တာ လမ္းမွာ ကားပိတ္ခ်က္ပဲ"

"အားလံုး အသင့္ျဖစ္ပါၿပီ သခင္ေလး"

အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုကို စမတ္က်က် ဝတ္ဆင္ထားေသာ ဦးဦးတစ္ေယာက္က လာေျပာတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ကားေပၚတက္လိုက္သည္။

ကားက က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းနဲ႔မို႔ ကားေနာက္ခန္းမွာ ေလးေယာက္သား သက္ေတာင့္သက္သာ စီးနင္းလိုက္ပါလာသည္။

ေနာက္က ကပ္လ်က္လိုက္ပါလာတဲ့ bodyguard (၄)ေယာက္ပါ ကားအမဲေလးကလည္း တစ္ရိပ္ရိပ္ လိုက္လို႔ေပါ့။

"ညီ ကိုယ္တို႔ မနက္ျဖန္ေစာေစာ Shinဆီကို အလည္သြားၾကမယ္ေနာ္"

"ဟုတ္ကိုကို"

"ညီယူလာတာေတြလည္း တစ္ခါတည္း ယူခဲ့ေပါ့"

"ဟုတ္ကိုကို"

"ေအာ္ ညီ့အမ်ိဳးေတြအိမ္ ဝင္အုံးမလား"

"မဝင္ေတာ့ဘူးကိုကို အမ်ိဳးေတြေတာ့ မရွိပါဘူး ျခံေစာင့္ေတြပဲရွိတာ"

"အဟြတ္...ဟြတ္ မနက္ယူသြားမယ့္ပန္းက ျခံထဲက ႏွင္းဆီနီေတြ ယူသြားမယ္"

"ဟုတ္ကိုကို...ကိုကိုလည္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေန၊ ဒါေလးျခံဳထား၊ ဦးေရ..ACေလးနည္းနည္းေလ်ာ့ေပးပါ ကိုကိုခ်မ္းေနၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး"

"အဟင္း အဟမ္း Zhou Cheng ေရာ ေအးလား"

"အမ္...မ မေအးဘူး အစ္ကိုBin ရတယ္ အဟီး"

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သည္းခံထားလည္းမသိ Zhou cheng မွာ အသံထြက္ရယ္မိၿပီးမွ Yiboရဲ႕ လူသတ္ေတာ့မယ့္ ႐ုပ္အေျခအေနေၾကာင့္ ရယ္ေနသမွ်ကို ၿမိဳခ်ကာ ႐ုပ္ျပန္တည္သြားသည္။

__________________________________
🍁လြမ္း၍မတည္ အျပံဳး၌ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ🍁
__________________________________

လြမ္း၍မတည္ အျပံဳး၌ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ(လွမ်း၍မတည် အပြုံး၌မွေ့လျော်သော)Where stories live. Discover now