❤KABANATA 2❤

3.1K 27 2
                                    

Yaya yaya yaya .......

Sunod sunod  na tawag ko pero walang
Pero walang sumasagot  sa tawag ko sa pag  iyon unti unti ng lumuha ng mga mata ko sa luob ng napakalaking mansion

Sa katutuhanang wala na akong kasama mag isa  nalang ako .walang may paki alam sa akin lahat sila iiwan lang ako walang ka stay stay na ugali ang katulad ko gusto ko ng mamataya

Nasa  sala ako ngayon habang naka higa sa napaka laking  sofa at walang makausap kahit isa  .wala na kwentang ang mundo ko wala na yatang na yatang makakapatay sa nararamdaman subrang sakit na ang ng loob ko pasan ko na yata ang mundo

           Nakatulog ako sa sofa at pag gising ko nakita ko si mom na naka tingin sa akin habang hawak ang buhok ko at kitangkita sa kanyang mga mata ang pag aalala.na gising ako ng may marinig akong  doorbell mula sa gate .akala ko totoo na ang nakita ko pero panaginip lang pala ang lahat

Dumirisyo ako sa labas at binukasan ang door ng gate

May nakita akong lalaki mula sa pinto at nakangiti itong binati ako

Good evening miss Carmela alcantara 
Who are you?
Ako po ang bago mong katulung
What are you talking about? Your a boy unliness your a gay
Hindi po ma'am ito po ang papales ko
Okay okay but I don't need
You need ms Carmela
Tinarayan ko lang siya at tinaasan ng kilay
Pero para siya tanga kasi tudo ngit siya .

What's your name ?
I'm john rince  ortiga

Ng makapasok na ako dumiriso ako sa itaas at pumunta sa kwarto ko .

Nakakagilil tlaga hindi ko na tlaga kaya gusto ko ng mawala dito sa mundo.

Ng may bigla kumatok sa pinto
Ano nanaman ba ha?

May dala po akong pagkain ms Carmela

Wala akong  paki alam sayo umalis ka na sigaw ko habang NASA loob ng kwarto
Pagod na ako walang paki Alan sakin ang parents ko iniwan na nila ako gusto ko ng mawala sa mundong to .kaya ikaw umalis ka na din dahil iiwan mo din ako lahat kayo .sigaw ko hang umiiyak

Bumukas ang pinto at pumasok si john
Kumain ka ma ms Carmela

Wag mo akong  tawaging Carmela

Edi tatawagin nalang kitang ms sungit

Ohh ms sungit kumain ka na.

Inilapag niya sa misa ang pagkain at nilapitan ko ang pagkain sabay hagis ng pagkain ko

Sabing ayaw Kong kumain .

Lumabas ka nga  dito Hindi kita kailangan Hindi ko kayo kailangan

Ms sungit Hindi dahil walang oras sa iyo ang mga magulang mo Hindi ibigsabihin noon Hindi ka na nila mahal sa katunayan
Matagal na akong  tinitrin na maging  katulong mo  inaalala niya ikaw kahit NASA malayo sila .

Hinaplos ni  john ang likod ko kahit patoloy padin ako sa pag iyak

Kahit Alam ko sa sarili ko na Hindi ko nadadama ang mga sinasabi ni john dahil Alam ko sa sarili ko isa  lang akong responsibilidad na kailangang gampanan

TEN YEAR GAPWhere stories live. Discover now