Part 7

1 1 0
                                    

Οι μέρες περνούσαν ήρεμα και είχε φτάσει Σαββατοκύριακο δεν είχα κανονίσει τίποτα για το βράδυ μα φυσικά και δεν θα είχα κανονίσει αρχικά δεν μου αρέσει τόσο να βγαίνω και δεύτερον δεν έχω με ποιον να βγω με την κολλητή μου μιλάω σχεδόν μέρα πάρα μέρα πάλι καλά νιώθω ότι η απουσία της δεν είναι τόσο αισθητή. Σήμερα η μητέρα μου είχε βαρδια στο νοσοκομείο και ο μπαμπάς μου είχε κανονίσει ένα επαγγελματικό ραντεβού με έναν πελάτη της δουλειάς του και εγώ μόνη στο σπίτι. Μμμμμ για να δούμε περιπέτεια θρίλερ αστυνομική μπααα ας δούμε ρομαντική ααα τέλεια θα δω για εκατοστή φορά το the notebook δεν πειράζει ας κλαψουμε για άλλη μια φορά. Είχα φτιάξει ήδη ποπκορν οπότε κάθισα στο καναπέ με το μπολ στα πόδια μου και τα φώτα κλειστά έτσι μου αρέσει  να βλέπω ταινία υπάρχει κάποιο πρόβλημα; ευχαριστώ

Η ταινία είχε φτάσει σχεδόν  στο τέλος της και είχα πλανταξει στο κλαμα θα μπορούσα να την έβλεπα συνέχεια και πάλι θα έκλαιγα. Ξαφνικά άκουσα ψιθυρους απέξω και πολλά βήματα ε όχι ρε γαμωτο τι θα κάνω αν είναι κανένας κλέφτης κανένας μανιακός δολοφόνος κανένας βιαστης; Παναγιτσα μου σώσε με πήγα με γρήγορα βήματα στη κουζίνα και πήρα ένα τηγάνι σε περίπτωση που μου επιτεθεί κάποιος μετά κάποιος άνοιξε την πόρτα και δεν άκουγα τίποτα μέχρι που άρχισαν να φωνάζουν πολλά άτομα μαζί κι εγώ χεστηκα πάνω μου  έτσι έριξα το τηγάνι προς την πλευρά που άκουσα τον θόρυβο και πέτυχα μάλλον κάποιον άρχιζε να βρίζει και να κοπανιεται αλλά δεν μπορούσα να δω άνοιξα τα φώτα κι τους είδα όλους μπροστά μου να έχουν σκάσει στα γέλια εκτός από έναν... τον Αχιλλέα λοιπόν αυτόν χτύπησε το τηγάνι και μαντέψτε που ή μάλλον αφήστε το δεν υπάρχει λόγος να ξέρετε που πάει όμως το μυαλό σας κάπου έτσι; ναι ναι εκεί εκεί τον πέτυχα. Μόλις τον βλέπω είχε πέσει στο πάτωμα και έχε διπλωθει κρατώντας τα πόδια του τον πλησιασα και του είπα είσαι καλά;
Και εκείνος μου είπε :

Τι εννοείς α α αν είμαι κ καλά; δεν βλέπεις;

Οι άλλοι όσο μιλούσε τόσο γελουσαν

Μήπως θες πάγο; τον ρώτησα

Τι πάγο τώρα εκεί που με πέτυχες δεν θελω ούτε πάγο ούτε τίποτα

Συγνώμη δεν έβλεπα

Και τότε ρωτάω τους άλλους
Καλά πάτε καλά μες τη νύχτα δεν κάνουν τέτοιες πλάκες πήγα να πάθω καρδιακο με τις βλακειες σας έλεος.
Τι κάνετε εδώ δεν βγηκατε;

Πέτρος :Ε κάπου πήγαμε αλλά βαρεθήκαμε οι μαμά ο μπαμπάς;

Δουλεια
Μόνο αυτό του είπα και τότε άρχισε να νευριαζει

Πετρος:Δουλειά; παλι δουλειά; δεν μας χεζουν πια με τις δουλειές τους ένα Σάββατο και μια Κυριακή έχουμε πια ούτε αυτές τις μέρες δεν θα του βλέπουμε;

Το ξέρω άσε που θέλουν να μας μιλήσουν λένε αύριο

Πέτρος: Ναι καλά καλά εμείς πάμε στο δωμάτιο μου μην μας ενοχλήσεις σκατο

Καλά εγώ  πάω μια βόλτα.
Το είπα ξεκάθαρα για να φανεί ότι κάνω και άλλα πράγματα και για να τους αποδειξω ότι δεν είμαι πια μικρή

Αχιλλέας :Δεν έχεις να πας πουθενά

Έλα μου; τι μας λές από εσένα θα παίρνω διαταγές;

Πέτρος :Εχει δίκιο ο Αχιλλέας δεν σε αφήνω μόνη σου έξω τέτοια ώρα

Ο Αχιλλέας άρχισε να μου κάνει νοήματα νίκης πίσω από τον Πέτρο κι εμένα τα νεύρα μου δεν ήταν και πολύ καλά

Εγώ θέλω να βγω

Πέτρος :Δεν θα πας πουθενά άκουσες; και φώναξε πολύ δυνατά

Μα θέλω...

Πέτρος :Δε με νοιάζει κορίτσι μου το καταλαβαίνεις; θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ μας έβγαλες και γλώσσα

Κατεβάζω το κεφάλι μου και η υπόλοιπη παρέα πήγε στο δωμάτιο του Πέτρου πείνα ανέβει και ο Πέτρος του πιάνω το χέρι και τν γυρνάω να με κοιταει

Γιατί μου φέρεται τόσο άσχημα;
Είπα διστακτικά και παράλληλα πληγωμενα που ο μεγάλος μου αδερφός είναι στη κοσμαρα του και δεν δίνει μια για εμένα

Πέτρος :Έτσι γουστάρω 

Είμαι αδερφή σου μπορείς να το καταλάβεις; Για μια φορά στη ζωή σου φερσου λες και είσαι πραγματικά αδερφός μου

Πέτρος:Δεν έχω να σου πω κάτι και δεν καταλαβαίνω τι εννοείς

Μία χαρά καταλαβαίνεις απλά ντρέπεσαι για εμένα δεν έχεις μια αδερφή σαν τα κορίτσια που κάνεις παρέα τόσο όμορφη και τόσο κοινωνική για αυτό δεν μου συμπεριφερεσαι λες και είσαι αδερφός μου γιατί ποτέ δεν με δέχτηκες ποτέ δεν νοιαστηκες για εμένα ποτέ δεν με ρώτησες τι έχω αν είμαι καλά αν θέλω να πάω μια βόλτα μαζί σου. Πότε δεν σε είχα  δίπλα μου σαν στήριγμα συνέχεια εφευγες κι με παρατουσες με αφήνες μόνη μου. Πάντα προτιμούσα την παρέα σου πάντα

Και δεν ξέρω πως τα είπα όλα αυτά εκείνη τη στιγμή δεν του έχω μιλήσει ποτέ έτσι ούτε του είχα πει κιόλας τι αισθάνομαι με τη συμπεριφορά του. Αλλά το γεγονός ότι ήμουν απέναντι του και έκλαιγα λέγοντας τα παράπονα μου με φοβιζε, φοβόμουν για τα χειρότερα...

'' Και τι να λέει η απόσταση''Où les histoires vivent. Découvrez maintenant