ဂျပလွတ်အပေါ်သက်ဝင်ပြို ငါ၏မေတ္တာအဟုန်

အပို္င္း ၅

စကားေလးဘာေလးေျပာျပီး ႀကဴရမလား
ေတြးပါတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ Deေန
တာေတြ႔ရတာ အခါ ၆ေသာင္း။ ရန္ျဖစ္
ေနတဲ့ post က အခါ ၈ေသာင္းနဲ႔ ဘာ
မွန္းမသိတဲ့ စကားအသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔
တရုတ္ ၊ ကိုရီးယား ၊ ထိုင္း မွ အဆင္
တစ္သိန္းပံုေတြကို ပတ္တင္ေနတာက
အခါ ၈သိန္း၈ေသာင္း။ အေသာကမင္း
ျကီးရဲ႕ ၈ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ
ကုသိုလ္ျပဳမႈေတာင္ သူ႔wallေပၚက ပို႔စ္
ေတြကို ယွဥ္နိုင္မယ္မထင္ဘူး။
သူ႔ပံုေလးမ်ားေတြ႔မလားလို႕ my day
ဝင္ျကည့္လည္း ဒါေတြပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္
ေလး ရွာေဖြေမႊေႏွာက္လို႕မွ ေတြ႔လာတာ
၃ပံုတည္း။ ဒါေတာင္ သူ႔အေပါင္းအသင္း
ေတြ ေဆးထိုးထားတဲ့ စာသင္ရင္း ပါးစပ္
ျကီးဖြင့္ျပီး ငိုက္ေနပံုနဲ႔ ထန္းေတာထဲ
တမီတလႊားလႊားနဲ႔ ပတ္ေျပးေနပံု။
ငါလည္း ႀကိဳက္ေနရသူဆိုေတာ့ ရွိတဲ့ ေဆးပံုသံုးပံုကိုပဲ တခုတ္တရ Albumဖြဲ႕
ျပီး စုေဆာင္းရတာပါပဲ။

ဒီဟာေလး ေယာက်ာ္းႀကိဳက္တဲ့ စေကး
က နည္းမွမနည္းဘဲ။ ေကာင္းပါတယ္။
မရနိုင္တဲ့လူေတြကို ႀကိဳက္ေနတာေတြ႔ရ
ေတာ့လည္း ငါ ခ်စ္လို႕ရေသးတယ္
လို႕ပဲ ေတြးမိတယ္။
နင္က နင့္ ကမၻာတစ္ပတ္အဆင္
တစ္သိန္းကိုႀကိဳက္ပါ။ ငါက အဆင္တစ္
သိန္းငမ္းရင္း မအားမလပ္ျဖစ္ေနတဲ့နင့္
ကို ျပန္ငမ္းေပးပါ့မယ္။
ဆဲတာေလးေတာ့ နည္းနည္းေလွ်ာ့
ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားျကည့္မယ္ျကံရြယ္
ရင္းေပါ့။

                      ***
"နင္ တို႕ကို ငါ မသိဘူး ငလူး"

ဟင္! ေအာ္သံျကီး။ ဒါ ဓမၼာရံုနားက
ထြက္လာတဲ့ အသံ။ ဥပုလ္ေန႔ ဝတ္ရြတ္
ဖို႔ အသြား ျကားလိုက္ရတဲ့ အသံ။ ဘယ္
သူမွန္းခ်က္ခ်င္းသိတယ္။

မေန႔ညက မိုးမႊန္ေအာင္ဆဲထားမွေတာ့
အခု ျပႆနာျဖစ္ေနမိေပါ့။ ဒီငတိမေလး
နဲ႔ေတာ့။ ငါ့မွာ ပ႒ာန္းစာအုပ္ကိုပိုက္။
ငါ ကိုယ္တိုင္ထိုးထားတဲ့ သိုးေမႊးသဘတ္
ေလးကို ျမဲေအာင္ ရံုျပီး ေက်ာင္းဓမၼာရံု
ေနာက္ေျပးရတာ။ ထမီေတာင္ မရေသး။
ျမန္ျမန္မေရာက္မွာစိုးလို႕။

ေတြ႔လိုက္ပါျပီ။ တစ္ဖက္က ပန္းေရာင္ ဆြဲျခင္း ကိုင္ ။ အျပာေတာက္ေတာက္
စလင္းဘတ္အိတ္ျကီးကို ေဘးတေစာင္း
လြယ္ျပီး ထမီကို အလံထူမလို မ ထား
ေသာ ငါ၏ ဂ်ပိန္ေညွာင္ မေလး။ လူေလး
ကသာ ျဖဴျဖဴညွက္ညွက္ ။ သူနဲ႔ ရင္ဆိုင္
ေတြ႔ေနရတာက ငါ့အရပ္ထက္ေတာင္
ရွည္ေနေသာ အေကာင္သုံးေကာင္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ျမင္တာေတာင္ ဒီဟာ
ေလး ေျကာက္ေနမွန္းသိသာတယ္။