The world without border

part 1 (Broken borders)

استفن از پنجره به بیرون نگاه کرد. بچه ها داشتن توی پارکی که اون نزدیکی بود بازی میکردن. یکی از اون ها روی در قابلمه طرح سپر کاپیتان آمریکا رو نقاشی کرده بود و دختر بچه ای که تیشرت بنفش رنگ با دستکش زردرنگی پوشیده بود ادای تانوس رو در میاورد.

هیچکدوم از این بچه ها واقعا میدونستن چه اتفاقی افتاده؟!

ــ نههههه!

ثور، اسپایدرمن و ایرون من حمله کردن طرف تانوس. بندکفش ثور باز شد افتادن روی هم و صدای خنده هاشون طنین انداز شد.

استفن از سر تاسف و ناراحتی آه عمیقی کشید. قهرمان های مردم حالا دیگه رفته بودن و زمین بزرگترین و نابغه ترین مدافعش، یعنی تونی استارک رو از دست داده بود.

نگران بود، نگران خطراتی که در اینده منتظرشون بود. نگران انتقام جویانی که دیگه وجود نداشت.

پسر بچه ای که سپر در قابلمه ایش دستش بود با اخم به دوستاش که روی زمین افتاده بودن و میخندیدن گفت: اونجرز! جمع بشییید!

مرتب کردن اوضاع و رسیدگی به تاثیرات بشکن ها زمان و انرژی زیادی ازشون گرفته بود. و دنیایی که سنگ هایی به اسم سنگ های ابدیت نداشت.

استفن خسته بود و نیاز به استراحت داشت. لیست اشخاص و موجوداتی که برای زمین تهدید محسوب میشدن روز به روز داشت طولانی تر میشد و این  حساس ترش کرده بود.

استفن به انعکاس کمرنگ خودش توی پنجره نگاه کرد. چهره اش از همیشه داغون تر بود. نه تنها مشلات اخیرش بلکه هنوز سوگوار قهرمانی بود که مردم داشتن بی رحمانه فراموشش میکردن. واقعا نیاز به استراحت داشت!

ــ استرنج...

همین لحن نگران و مضطرب وانگ بود که باعث میشد استفن مطمئن بشه که نمیتونه از زیر بار مسئولیت هاش شونه خالی کنه.

نگاهشو از بچه ها و انعکاس خودش گرفت و به وانگ خیره شد.

ــ اتفاقی افتاده؟
ــ یه چیزی بعد ها رو دستکاری کرده. زمان و فضا بهم ریختن! یه جا به جایی ناشیانه به یه بعد دیگه. ولی مسئله اینه که مال زمان حال نیست.
ــ یعنی تو گذشته اتفاق افتاده؟

وانگ سرشو تکون داد.

ــ اگه تو گذشته اتفاق افتاده تو چطوری فهمیدی؟....‌صبر کن!

استفن با عجله از پله های پیچ در پیچی بالا رفت و وانگ هم به دنبالش. استفن به اطرافش نگاه کرد و رفت طرف جعبه ی طلایی رنگی که گرد و خاک رنگش رو کدر کرده بود.
در جعبه رو باز کرد. از توی جعبه گوی درخشانی بیرون اومد و روی هوا معلق شد.