PROLOGUE
Someday,you'll gonna realize
One day,you'll see this through my eyes...
But then I won't even be there
I'll be happy somewhere
Even if I can't..
I know ,you don't really see my worth,
You think ,you're the last guybon earth
Well, I've got news for you
I know I'm not that strong, but I won't take long,won't take long.
Napapikit si Hanna ng maramdaman ang mainit na likidong dumadaloy sa kanyang pisngi,unti-unting bumalik sa kanyang isipan ang mga alaalang pilit niyang ibinabaon sa limot.
" I love you so much, Hanna. I want you yo be mine forever "
" Will you be my wife?"
Pakiramdam niya ay kahapon lamang nangyari ang lahat.
Co'z , Someday , Someone's
gonna love me
The way I wanted you to need me
Someday, someone's
gonna take your place...
One day , I'll forget about you
You'll see I won't even miss you..
Someday..
Someday..
Nanginginig ang buo niyang katawan. Iminulat niya ang kanyang mga mata only to see the reality.
Walang pasabi-sabing binitiwan niya ang hawak na mikropono at patakbong lumabas ng naturang bar.
Hindi niya pinansin ang pagtawag sa kanya ng mga kaibigan na siya ring nagdala sa kanya roon para sana aliwin siya at pansantalang makalimot .Ngunit kabaliktaran pa ang nangyari.
She didn't blame her friends for what happened. Alam niyang nag-aalala lang rin ang mga ito sa kanya.
Ilang buwan lang ang nakakaraan ng halos madurog ang kanyang puso sa sakit dahil sa pag-iwan sa kanya ni Shade- ang lalaking nangako sa kanya ng panghabambuhay na pagmamahal.
