gmik season 4

five

pero ang totoo hindi siya nagsabi sa mga kaibigan na aalis siya at pupunta sa america...gustuhin man ni borj na hindi iwanan ang mga kaibigan lalong lalo na si roni pero wala siyang magagawa sa desisyon ng lolo at lola niya...

"alis na tau borj.."sambit ni lolo miong at pinaandar na ang engine ng sasakyan..

"sige po, lo"...walang nagawang sagot ni borj

at tuluyan ng umdar papalayo ang sasakyan ni lolo miong, hindi na lumingon si borj sa eskwelahan na kanyang pinasukan....lihim na nagkatinginan si lolo miong at lola seling dahil alam nila kung ano ang nararamdaman ni borj, ayaw din sana nila paalisin si borj dahil yun ang unang pagkakataon na malalayo ang apo sa kanila....kaya lang ayaw din nila lolo at lola na tuluyang masira ang buhay at pag aaral ni borj kaya bapilitan din sila sa desisyon na iyon..

samantalang sa eskwelahan...
walang mapaglagyan ng kaligayahan ang lahat ng magulang ng mga estudyanteng nasa loob ng auditorium...lalong lalo na si tita elsie, nanay ni junjun..

sa isip ni tita elsie habang nakaupo at tinawag ang pangalan ng anak..
"sana nandito ang daddy mo anak para nakita niya lahat ng hirap at sakripisyo mo para makapag aral ka.."

napilitan maging working student si junjun dahil na din sa kagustuhan niyang maging self provider para sa pag aaral niya..para hindi na din isipin ng mommy niya ang tuition fee at pambaon niya..

"elsie wag ka na umiyak, baka bumaha na dito sa eskwelahan ng mga bata at tuluyan na tayong magswimming.." pabirong natatawang sabi ni tito charlie

"love ikaw talaga..."sagot ng asawang si tita marite sabay hampas sa braso ng asawa..

"wag mo na lang pansinin yan elsie" sabi ni tita marite habang hinahaplos ang likod ni tita elsie upang gumaan ang loob nito..

sa kabilang banda, magkakatabi sina roni, jelai, at missy sa upuan... panay ang pagkuha ng picture nila missy at jelai kina yuan at junjun pero si roni tulala..

"sis ok ka lang ba??" sambit ni jelai

"ah-hh, ok lang ako sis.." sagot ni toni

masaya si roni para sa kuya niya at para kay basti yun nga lang hindi halata dahil si borj ang laman ng utak ni roni ng mga oras na iyon...wala silang balita kay borj simula ng araw na malaman ni borj na hindi siya kasama sa lists of graduates... nag eexpect din si roni na darating si borj sa surprise party na inihanda nila para kina yuan, junjun, tonsy, epoy at basti...

at tinawag na ang pangalan ni tonsy upang magbigay ng valedictory address..

"a pleasant morning to everyone! in behalf of the senior highschool batch 2005-2006, i would like to thak you all for coming here to celebrate this memoroble event.... our graduation day!!
i am here standing in front of you not as a honor student but as a kid who strive hard to achieve everything i have received today and i want to give this medals to those whom really sacrifices alot for me to provide financially, sometimes emotionally and spiritually.... my parents!!! mom, dad you've really work so hard for me and i really appreciate it...and i promise you that this time, its my time to provide eveything you both deserve..my unconditional love and respect and this pride that i am holding right now....
to my batchmates, this maybe the ending of our life in this school, but i think this is just the beginning of everything as we step out of this school to face new, and more challenging journey..
to my friends roni, jelai, missy, yuan, junjun, basti and epoy thank you for your undying support, thank you for the love, and thank you sa lahat ng kalokohan natin since mga bata pa lang tayo eh magkakasama na tayo...
to a friend who is not here...dont think that this is the ending, everybody is not perfect.. and everybody deserves a second chance to prove that you sincerely change, and that changes is for the better...continue life, enjoy and have fun...