Medya: Oikawa&Lavinya
İyi okumalar...
Sabahın ilk ışıkları ile kalktım.Buz mavisi rengindeki gözlerim güneşin tüm ışığını kapayan perdeye kaymıştı.Doğrularak perdeyi açmak amacıyla yataktan kalktım.Perdeyi hızlı bir şekilde açtıktan sonra güneşin ilk ışıklarıyla göz göze geldim.Güneş ışığı ruhuma kadar işliyor,huzur verici bir hisle aniden gülümsüyordum.Aniden bugün izleyeceğim antrenman geldi aklıma.Orada Oikawa'nın olacağını düşünmek beni daha çok heyecanlandırıyordu.Aynanın karşısına geçtiğimde topuz şeklinde olan saçlarımı açtıktan sonra dağılan hafiften kıvırcık platin sarısı saçlarıma baktım.Bu hal ile asla gidemezdim.Hafif kıvırcık olmasına rağmen saçlarımı sevmiyordum.Düzleştirme makinesini elime alarak saçımı düzleştirmeye başladım.Dümdüz bir şekle sokmayı başarmıştım.Mutlu bir şekilde aynadan kalkarak Aoba Johsai eşofmanını giydim.Kendimi aynadan incelediğimde menajer gibi hissetmiştim.Üstüme yakışması öz güvenimi yerine getirmeye yetiyordu.Mutlulukla çantamı alarak odadan çıktım.Annem her zaman ki gibi kahvaltıya başlamamış beni bekliyordu.Annemin karşısına oturduğumda pazar günü bu giydiğim okul eşofmanına gözü takıldığını fark etmiştim.Merakla soruya başladı.
"Pazar günü bu kılıkta neyin nesi?"
Şaşkın gözlerini üstümden ayırmıyordu.Meraklı bir şekilde siyah ojeli uzun tırnaklarıyla sağ elini çenesine koydu.Bunu ona daha önce söylememem kötü sonuçlanabilirdi fakat bu son saniye olan bir şeydi.Tedirgin bir şekilde cevap verdim.
"Okulun voleybol erkek takımının antrenmanını izlemeye gideceğim."
Sakince bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına.Kızdığını sanmıyordum.Sakince bir gülümseme ile cevap verdi.
"İyi eğlenceler."
Mutlulukla kafa sallayıp önümdeki tabağı bitirmeye odaklandım.Kahvaltıyı bitirdikten sonra hızlıca kendimi dışarıya bıraktım.Havanın tazeliği içime bir huzur veriyordu.Temiz havayı gülümseyerek içime çektim.Elimdeki telefonun ekranına odaklandığım zaman aklımdan hiç çıkmayan Oikawa tekrar geldi aklıma.Ona yazmaktan kendimi alı koyamayıp yazdığım mesajı ona attım.
Bilinmeyen Numara: Ezip geç onları.
Bilinmeyen Numara: O antrenmanın sonunda kazan ki senin mutluluğunu uzaktan paylaşabileyim.
Bilinmeyen Numara: Çünkü senin o güzel mutluluğun benimde mutluluğumdur.
Oikawa: Beni neden bu kadar umursuyorsun?
Oikawa: Diğer kızlar gibi peşimde dolanmayıp,kurabiye gibi hediyeler vermiyorsun.
Oikawa: Merak ediyorum neden ben?
Bilinmeyen Numara: Nereden biliyorsun o kızlardan biri olmadığımı?
Oikawa: Çünkü o kızların hiçbiri parkta gördüğüm sana benzemiyor.
Oikawa: O güneşin altında parlayan platin saçlara sahip değil hiçbiri.
Oikawa: O narin bedenin sahibi olan sen gibi benden kaçmıyorlar.
Oikawa: Seni daha önce bir yerde görmüşüm gibi hissediyorum.
Oikawa: Ama ne kadar çabalarsam çabalayayım hatırlayamıyorum.
Bilinmeyen Numara: Senden kaçmak istemezdim ki ben.
Bilinmeyen Numara: Tek korkum beni sevemeyeceğini bilmek.
YOU ARE READING
Hopeless - Oikawa Tooru
Fanfiction"Hayatımın çok şeye kurulu olduğunu düşünmek yanıltıcı olurdu. Fakat hayatımı alaşağı edecek bir adama kapılmak daha da yanıltıcı olmuştu."
