Bölüm 1

164 64 2
                                    



Resimde baş karakterimiz var :)
(Alyssa Miller)













GEÇMİŞ





Otobüsün camına kafamı yaslamış, dalgın bir şekilde hayatımı gözden geçiriyordum. Bir yandan da seyirdeki araçların içindeki insanlara bakıyordum. Kimi arka koltuğa yığmış olduğu bavullarla hayatlarının sürüklediği o yere yetişmeye çalışıyor, kimi çocuklarıyla arabada fütursuzca bağıra bağıra şarkı söylüyor, kimi ön koltukta hıncını çıkartmak istercesine yaşlı bir kadına bağırıyor, kimiyse yanındaki kadının elini nazikçe öperek aracını sürüyordu farklı pencerelerden baktığımızda herkesin hayatında ortak şeyler süre geliyor ancak farklı olaylar dönüyordu.




Okulun yakınlarına geldiğimizi farketmemle başımı yaslamış olduğum camdan kaldırıp düşüncelerimden ayrıldım. Durağa yakınlaştığımızda düğmeye basmak için ayağa kalkıp orta kapıya ilerledim. Otobüs durduğunda inmek için yeltenmiştim fakat kapının önünde duran sapalozlar bana inmem için yol vermek yerine mal mal bakmakla meşguldüler. Ya sabır çekip omuzlarına çarpıp ittirerek inebilmiştim şükür.




Duraktan okula doğru ilerlerken her sabah olduğu gibi yarınları aratmayan aynı monotonluktaki sabah ritüelimizi tamamlamak üzereydim. Okulun girişine geldiğimde önümden siyah bir audi geçmişti pek tabii içinden çekilmez olan ve hiçbirşeyden eksik kalamayan! kardeşimi seçebilmiştim. Yanında da Bartın vardı. Kurtun kurdeşeni. Onlar önümden okulun giriş kapısına doğru giderken sabah sabah Bartının midemi bulandıran sahte çıkarcı hareketlerini sınıf haricinde bari bir iki dakika da olsa görmemek için adımlarımı yavaşlatmıştım.



Makam araçlarından farksız olan lüks araba yığını okulun girişini istila etmiş arabalardan inen kasıntı tiplerin arasından zar zor bahçeye gelebilmiştim. Bu okul fazlasıyla kalabalıktı kısaca kaymak tabakanın olduğu yer burası diyebilirdim. Bizim durumumuz o kadar çok iyi olmasada fena değildi. Okula Babam ve Annemin ismi sayesinde gelmiştim.


iyi giyinimli sürü okula yığın ederken Elifin ve Bartının arabadan indiğini görebilmiştim okul müdürünün oğluyum diye bahçeye kadar arabasını soktuğu için aslında onları görmemek imkansızdı.



Okula doğru yaklaşırken Bartın arabasının kapısını kapatırken beni görür görmez yanıma doğru gelmeye başlamıştı. Ne güzel. Keşke onlarında beni görmemeleri imkansız olsaydı. Ah ne iyi olurdu şu an Harry Potter beni görünmezlik pelerinine alsaydı. O yaklaştıkça benim ayaklarım geri geri gitmek istiyordu. Burun sızlatan parfümü burnuma dolarken yüzümü ifadesiz tutmaya çalıştım. Ama ne fayda ki dışarıdan hapşırmaya çalışıyorda yapamıyormuş gibi bir yüz ifadesine sahip olduğuma emin olabilirim. Bu kadar oluyordu anca napabilirdim.



Adımlarını tam karşımda durdurup ellerini pantolonun cebine soktuktan sonra Yüzündeki o hoşnut olmamış ifadeyle bana baktı.

"Selam sabah seni aradım ama açmadın okula birlikte gideriz diye düşünmüştüm"


Ya ne düşünceli(!)


Elifin neden beni evden sabah erkenden postaladığını şimdi anlamıştım. Bartının arkasından bana masum olmaya çalışan bakışlarıyla sırıtırken ona bugünlük ilk dozu olan ölümcül bakışlarımı atmıştım. Bartın benden cevap beklercesine boğazını sesli bir şekilde temizlediğinde "Selam sabah küçük bir işim olduğu için erken çıktım" diye savuşturdum.



Kafasını anladım der gibi sallarken okula doğru yürümeye başladık Elif daha çok onunla yürüyüp benim sanırım adımlarımı hızlandırmamı bekliyordu. Hoş Bende Okulda Bartın'la görülmeyi çok seviyordum(!)



Onların yanında fazlalık gibi olduğumu anlayıp biraz önden yürümeye çalış..





demin yürümeye çalışıyorum derken gerçekten o eylemi gerçekleştiremiyordum sanırım.



Elif "abla iyi misin?" Diye sorarken Bartın onun yanıma gelmesini engellemişti.



Gerçekten yere yüzüstü yapışarak bütün okulun önünde tiyatro oynuyor gibiydim çünkü herkes durmuş beni izliyordu.



Kafamı kaldırıp ellerimden destek alarak kalkmaya çalışırken yanıma birinin çöktüğünü gördüm. Sanırım birisi arkamdan koşup yanımdan tam geçecekken omuzuma bilerek(!) çarptı. Ayaklarından itibaren yüzüne doğru bakarken boynunu saran dövmelerden farkettiğim üzere bugün güne hiç iyi başlayamayacağımı en olmaz kişiye çarparak anlamıştım ve bunu aklıma kazıttıran o karanlık yüze sadece bakakalmıştım.






                                 











(ARKADAŞLAR BU İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN YAZIM HATALARI VEYA OLAY DÖNGÜSÜNDE BOZUKLUKLAR OLABİLİR KAFAMDA SADECE SENARYO OLDĞU İÇİN BUNU YAZIYA DÖKÜP UZUN UZADIYA YAZMAK BENİM İÇİN GERÇEKTEN ÇOK ZOR BİR ŞEYLER ORTAYA ÇIKARMAK İÇİN YAZMAK İSTEDİM UMARIM BEĞENİRSİNİZ:)

Suistimal #Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin