Ραίημοντ και Ναντίν

Κεφάλαιο 2: Ραίημοντ

Ο Ραίημοντ χαμογέλασε παράξενα, λίγο απόμακρα.

"Τίποτα που να αλλάζει τη ρουτίνα της νύχτας μας"

Έκανε κάποια βήματα, στάθηκε μπροστά στον μεγάλο καθρέφτη. Ξεκούμπωσε τα πρώτα κουμπιά από το πουκάμισό του. Προσπαθούσε να δώσει χώρο στο σώμα του να αναπνεύσει.

Ο Έντουαρντ παρακολουθούσε προσεκτικά. Ένα χαρακτηριστικό τατουάζ με μια πράσινη νεράιδα διακρίνονταν καθαρά στον δεξί ώμο του.

"Κύριε επιτρέψτε μου να σας πω κάτι" τον διέκοψε λίγο ο Έντουαρντ όμως με έναν δισταγμό να συνεχίσει. Τελικά το έκανε:

"Έχετε ανάγκη από μια γυναίκα στη ζωή σας κύριε"

Ο Ραίημοντ τον κοίταξε λίγο παράξενα. Κινήθηκε προς το κέντρο του μεγάλου σαλονιού. Ο Έντουαρντ τον παρακολουθούσε προσεκτικά. Εκείνος σταμάτησε στη μεγάλη βιβλιοθήκη που έπιανε όλον τον τοίχο του μεγάλου χώρου ως πάνω στο ταβάνι.

"Και η Ναντίν Έντουαρντ;"

Ο μπάτλερ έκανε μια γκριμάτσα κλασικού Βρετανικού φλέγματος και άφησε να του ξεφύγει μέσα από τα δόντια του.

"Ω ναι! Η Ναντίν!"

"Σου έχω μιλήσει για αυτήν τόσες φορές, νομίζω το ξεχνάς"

"Ναι, παράξενο. Ξέρω τόσα πολλά για αυτήν που έχω ολοζώντανη την εικόνα της στα μάτια μου. Παρά το ότι δεν είχα την τιμή να την γνωρίσω. Βλέπετε δεν την έχετε ποτέ προσκαλέσει στο σπίτι".

Ο Ραίημοντ έκλεισε απότομα ένα από τα βιβλία. Η Απάντησή του ήταν λίγο απότομη.

"Θα γίνει και αυτό Έντουαρντ! Ίσως δεν έτυχε ακόμα, δεν ήρθε η κατάλληλη στιγμή. Άλλωστε το ότι δεν έρθει εδώ αυτό δεν αναιρεί την παρουσία της στη ζωή μου"

"Έχετε δίκιο, απλά..."

"Τι απλά;"

"Μιλάτε τόσο πολύ για αυτήν, με τέτοια ένταση κάποιες στιγμές που..."

"Δεν βλέπω γιατί σου κάνει εντύπωση αυτό αγαπητέ"

"Έχετε δίκιο κύριε"

Ο Ραίημοντ άφησε το βιβλίο που κρατούσε και επέστρεψε προς το κέντρο του σαλονιού.

"Ξέρεις τι μελετώ αυτήν την εποχή Έντουαρντ;"

"Δεν είχα την τιμή να γίνω κοινωνός των σκέψεών σας κύριε"

Για την συμπεριφορά της ανθρώπινης προσωπικότητας σε συνθήκες πίεσης και στέρησης. Για τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα μας.