Ο Αναρχικος

Κεφάλαιο 22 °

Άλεξ:"Γειά" ακούω την σεξυ βραχνή φωνή του να λέει

Γυρίζω το σώμα μου και τον βλέπω να στέκεται ακριβώς πίσω μου

Κλειώ:"Εμ γειά"

Άλεξ:"Μην πεις σε κανέναν όσα σου είπα" μου είπα γρήγορα και απότομα και έφυγε

Είχα μείνει παγάκι για λίγη ώρα μέχρι που θυμήθηκα πως με περιμένουν τα παιδιά κάτω

Πήγα πήρα το τηλέφωνο και επέστρεψα παιδιά.

Εκεί είδα και τον Άλεξ να κάθεται στην θέση μου έτσι πήρα άλλη καρέκλα και καθησα δίπλα στην Αγγέλα γιατί δεν ήθελα ούτε δίπλα του να βρίσκομαι αυτή την στιγμή

Είναι μαλακάς όταν θέλει είναι γλυκός και όποτε θέλει είναι απότομος δεν με πειράξει που μου είπε να μην το πω σε κάποιο ουτος η άλλος δεν θα το έλεγα με πείραξε ο τρόπος που μου το είπε.

Έτσι γίνονται οι περισσότεροι καυγάδες δεν έχει σημασία τι θα σου πει κάποιος σημασία έχει πως θα στο πει.

Αυτή την στιγμή θέλω να γίνω Τούρκος με τα νεύρα που έχω.

Δεν πρόκειται να του ξανά μιλήσω μέχρι να έρθει να μου πει συγγνώμη πράγμα δύσκολο γιατί σπάνια θα ακούσεις την λέξη αυτή από το στόμα του.

Εβίτα:"Η τελευταία μας μέρα στην Μύκονο θέλετε απόψε να πάμε club"

"Ναι" είπαμε όλοι με μια φωνή

Έχουμε ακόμα 2 μήνες και 2 εβδομάδες για να ανοίξουν τα σχολεία και είμαι σίγουρη πως εσείς αναρωτιέσται γιατί θα φύγουμε τόσο νωρίς

Απλά η Εβίτα θα παει και διακοπές μαζί με την οικογένεια της και ο Μαξ όπως και ο Άλεξ έχουν να ετοιμάσουν κάτι πράγματα γιατί την ομάδα και αυτό με αγχώνει και η Αγγέλα θα πάει στην Αγγλία γιατί η γιαγιά της είναι άρρωστη.

Οποτε γιαυτό θα επιστρέψουμε και από τι καταλάβατε εγώ θα μείνω μόνη σαν το λεμόνι το καλοκαίρι οι γονείς μου έχουν πολλές δουλειές και δεν βρίσκουν ευκαιρία να πάμε διακοπές.

Τα γενέθλια μου είναι σε 2 μέρες και όλοι θα λείπουν τα χειρότερα γενέθλια θα είναι.

[~]

Αγγέλα:"Κλειώ που είναι το σίδερο"