"Alis," ma-awtoridad na saad ng isang baritonong boses.


I mumbled a small curse when Ansel wrapped his arm around me possessively.


Nag-angat ako ng tingin at pasimple siyang sinamaan ng tingin nang magtama ang paningin namin. He looked at my bestfriend.


When I truned to Arco, I forced a smiled at him but managed to make it look real. I don't want to worry him, knowing that he's protective of me.


Sumeryoso ang mukha ni Arco habang nakatingin sa kamay ni Ansel sa baywang ko.


When he looked up to meet my eyes, I cleared my throat. "Babs..." Malambing kong sabi at naramdaman ang paghigpit ng hawak sa akin ni Ansel.


Damn this guy!


"You sound so sweet, Wife. Why didn't I hear you talk to me that way?" Pabulong niyang sabi sa akin kaya sinamaan ko ulit siya ng tingin.


"Manahimik ka" Banta ko. He smirked before looking at Arco. Biglang nawalan ng buhay ang mukha niya.


"My wife is staying with me. Leave now just as she told you."


Mahina kong tinapik ang kamay ni Ansel na nakaikot sa baywang ko. "Will you let me handle this? Bakit ka ba kasi umekstra? I'm already making him leave you know, pero sumingit ka.." Pikon kong bulong sa kanya ngunit wala siyang naging sagot kundi titigan ako.


With that kind of look, I know he means business.

.

.

.

PADABOG kong isinara ang pintuan matapos makapasok kami ng tuluyan sa loob. In the end, umalis si Arco. Ayaw pa talaga niya pero pinilit ko siya. And Ansel wasn't kind at all. He made my bestfriend leave savagely.


Kanina lang akala ko mabait. Ngayon, ang sama ulit ng ugali. Parang demonyito kung umasta kanina habang kaharap si Arco. Naiinis talaga ako! Maka-utos wagas! Akala mo kung sinong hambog na tao!


Nakahalukipkip ako habang tinitignan siya. His back is facing me. "That was really rude, ikaw mister Monterro ka," ungot ko. "That was my bestfriend you just sent away like a stray cat!" Hindi ko napigilang isigaw dahil sa sama ng loob ko.


I palmed my forehead. When I'll see him next time, ililibre ko na lang siya. I'll treat him as a peace offering, maybe. Kasi naman ako yung nagpapunta sa kanya pero...


Haist, forget it!


Itinuon kong muli ang atensyon ko kay Ansel. Humalukipkip ako nang lingunin niya ako. Masama ang tingin ko sa kanya. Of course because I am mad at what he just did!


"Wag kang magalit," saad niya.


Nagulat ako sa sinabi niya pero hindi ko pinahalata. "Papaanong hindi ako magagalit?! Instead of going easy on him, you just had to do what?! Say 'leave' like he's a dog? A cat? A fucking animal?" Ginulo ko ang buhok ko at inis na tinungo ang kusina. Dama ko naman ang pagsunod niya sa akin.


"I don't have to go easy on him. He's not 5," sumbat niya sa walang buhay na boses kaya padabog akong naupo.


I'm back to hating him right now, goodness!


I gritted my teeth when he sat in front of me. Sumandal pa siya sa upuan habang ang tingin niya ay diretsong nakatutok sa akin.


"You were supposed to stay here and let me handle that!"


His eyes darkened. "You're overreacting, Iana."

BS2: Chained by the Billionaire (On Hiatus)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon