"ဘာ႐ွိေသးလဲ"
"သူႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းသြားတက္တာေမ့ေနတယ္"
"ဘယ္လို"
"ခုငါတို႔အထက္တန္းေအာင္စာရင္းေစာင့္တဲ့အထိသာ
သူမွတ္မိတာ အဲ့ေနာက္ပိုင္းကိစၥေတြတခုမွမမွတ္မိဘူး"
"အဲ့တာဆို ငါတို႔ကိစၥဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ"
"သူ႔ကိုဖြင့္ေျပာလို႔မျဖစ္ေသးဘူး
သူကလူနာဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေပးရမယ္
Dr.ကလည္း လူနာစိတ္ထိခိုက္မဲ့စကားေတြမေျပာခိုင္ဘူး
ကိုယ္တို့ကိစၥကို သူေအးေဆးျဖစ္သြားမွ ဖြင့္ေျပာၾကတာေပါ့ေနာ္"
"အင္းပါ"
ငါမသိတဲ့အရာတခုကို ငါေၾကာက္ေနမိတယ္.......
အခန္းထဲကေကာင္ေလးမွာလည္း
"Dr.က်ေတာ့အေျခေနဘယ္လိုေျဖထားလဲ"
"မွာထားတဲ့အတိုင္း ေျပာျပထားပါတယ္"
"အခုလိုကူညီေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မလိုပါဘူး က်ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက
က်ေတာ့သူငယ္ခ်င္းပါဘဲ"
"Nae"
ုDr.ထြက္သြားေတာ့ ဖုန္းဝင္လာတယ္.....
"Kaiမင္းအကုန္အဆင္ေျပလား"
"မင္းေက်းဇူးေၾကာင့္ အကုန္အဆင္ေျပတယ္"
"သူတို႔ရိပ္မိမယ္ေနာ္"
"ေအးပါ ငါဆင္ျခင္ပါ့မယ္ကြာ"
"ေအးပါ မင္းအိမ္ကေရာ မင္းseoulေရာက္တာသိလား"
"မသိေသးဘူး မေျပာဖို႔လုပ္ထားတယ္"
"ေအာ ေအးပါ"
"မင္းေရာဘယ္ေန႔လာမလဲ"
"မသိေသးဘူး လာမဲ့ေန႔ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္"
"Ok ဒါဘဲသူတို႔ျပန္လာေနပီ"
...........
"Kaiေလး ဘာလို႔ျပတင္းေပါက္နားရပ္ေနတာလဲ
ေလစိမ္းေတြနဲ႔ဖ်ားေနမယ္"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးchanရာ ခနေလးဘဲေနမွာကို"
"ေရာ့ အေပၚကအပါးေလးျခံဳထားလိုက္"
"Chanခနေလာက္ဖက္ထားေပးပါ့လား
အဲ့တာဆိုပိုေႏြးမယ္ထင္တယ္"
CZYTASZ
အခ်စ္ဆံုး(အချစ်ဆုံး)
FanfictionChanအရင္ကက်ေနာ့ကိုအခ်စ္ဆံုးလို့ေျပာဖူးတယ္ေနာ္ အခုေကာအဲ့စကားအတိုင္းသတ္မွတ္လို႔ရမလား။ kai yeolေပ်ာ္မယ္ဆို yeolႀကိဳက္တာေရြးက်ေနာ္လက္ခံေပးမယ္ က်ေနာ့ေျကာင့္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္ဆိုရင္ေက်နပ္ပါတယ္။ hun ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး။ႏွစ္ေယာက္လံုးက က်ေနာ့္ဘဝအတြက...
part 24
Zacznij od początku
