"မင္းမွားေနပီ
မင္းမွာkai႐ွိတယ္ေလ
ျပီးေတာ့ငါတို႔ကသူငယ္ခ်င္း"

"သူငယ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ခ်ိန္ထိဒါဘဲေျပာေနမွာလဲ"

ထထိုင္ျပီးေပါက္ကြဲလာတဲ့yeolေၾကာင့္ လန္႔လာတာေတာ့အမွန္....

"ကိုယ္တို႔သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့စည္းကို ေက်ာ္ပီးပီေလ
ေျပာရမယ္ဆိုခုကိုယ္တို႔ကယူပီးပီ
ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ
ဘာေတြထပ္ေတြေဝေနအံုးမလဲ"

ေအာ္ရင္းမ်က္ရည္ေတြက်လာတဲ့yeol

"ငါတို႔ကဒီတိုင္း မိဘသေဘာေၾကာင့္ယူရတာေလ
Kaiျပန္လာရင္ကြာမယ့္လူေတြဘဲေလ"

ကိုယ္ပါထလိုက္ေတာ့ တဖက္လွည့္ထိုင္လိုက္တဲ့သူ

"Hunမင္း ငါ့ကိုကြာမဲ့အေၾကာင္းဘဲေျပာေနတာ
မင္းရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္ခ်ိန္ထိဝွက္ထားမွာလဲ"

"..........."

"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္hun
မင္းလည္းကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မလားဟင္
မင္းမေျပာေပမဲ့ကိုယ္သိေနတယ္"

"ငါ"

"ဆက္မလိမ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး"

ငိုေနတဲ့yeolကိုေနာက္ကဖက္လိုက္ၿပီး

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါသတၱိမ႐ွိလို႔ပါ"

ကိုယ့္ဖက္ျပန္လွည့္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္လိုက္တဲ့သူ

"ကိုယ္တို႔အတူျဖတ္ေက်ာ္ၾကတာေပါ့"

ကိုယ့္ေျကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သူ႔ရင္ခုန္သံေတြ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဘာနဲ႔မွလဲမရ......

ကိုယ့္ကိုရင္ခြင္ထဲကထုတ္ၿပီး အခ်စ္မ်က္ဝန္းမ်ားနဲ႔ၾကည္လာတာေၾကာင့္
႐ွက္လာတယ္.....

"ဘာ ဘာလို႔ အဲ့လိုၾကည့္ေနတာလဲ"

"စားခ်င္လို႔"

"ဟင္"

မ်က္ႏွာရဲေလးနဲ႔ ပါးစပ္ေလးပြင့္လာပံုက
ကိုယ့္သမာဓိကို စမ္းေနလားမွတ္ရတယ္.....

နဖူးကိုနမ္းေတာ့ မ်က္လံုးမွိတ္သြားတယ္...

ကုတင္ေပၚအသာလွဲခ်ေတာ့ ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့မ်က္ဝန္းတစံု
ခ်စ္လိုက္တာငယ္ရာ.....

အခ်စ္ဆံုး(အချစ်ဆုံး)Where stories live. Discover now