ေျပာရင္းငိုလာတဲ့kai
"မင္းဘာျပန္ေျပာလိုက္လဲ"
"ငါကမသြားဘူးေျပာေပမဲ့ မရဘူး။
ငါ့အေဖကငါ့ကိုအမိန္႔ေပးတယ္။မသြားခ်င္လည္း သြားရမယ္တဲ့ေလ။ဘယ္ေတာ့မွငါ့စကားကို အေလးမထားဘူး။ငါ့ကိုသူျဖစ္ခ်င္တာဘဲ သူလုပ္ေစတာ။ခုလည္းငါကလိင္တူႀကိဳက္ဆိုေတာ့ သူ႔သိကၡာအက်မခံႏိုင္လို႔ ပညာသင္အေၾကာင္းျပၿပီး အေဝးပို႔တယ္"
"အဲ့ေတာ့မင္းကမျဖစ္မေနသြားရမွာေပါ့ ဟုတ္လား"
"အင္း...."
"မင္း yeolကိုေကာေျပာပီးပီလား"
"မေျပာရေသးဘူး။ငါေျပာမထြက္ဘူးကြာ။
ငါေျပာလည္းသူလက္ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။အဲ့ေၾကာင့္
သူ့ကိုမေျပာဘဲ သူစိတ္နာေအာင္လုပ္ၿပီးျဖစ္ျဖစ္ ငါကထြက္သြားမလို့ သူ႔ကိုငါ့ေၾကာင့္မခံစားေစခ်င္ဘူး။
ငါ့အိမ္ကငါရည္းစားက
yeolဆိုတာသိရင္ သူ႔အတြက္မလြယ္ဘူး။မိဘခ်င္းလည္းျပသာနာေတြတက္ႏိုင္တယ္။အားလံုးအဆင္ေျပေအာင္ ဒီတိုင္းဘဲထြက္သြားမလို႔ စဥ္းစားထားတာ ငါတို႔အခ်စ္အတြက္နဲ႔ ျပသာနာမႀကီးေစခ်င္ဘူး"
ေျပာရင္းင္ိုေနတဲ႔Kaiကငိုလြန္းလို႔ မ်က္လံုးေတြေတာင္ရဲေနၿပီ။
ဒီကိစၥကထင္သေလာက္မလြယ္ေလာက္ဘူး။ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာသင့္တာမဟုတ္ဘူးလား
သူတို႔ကအရမ္းခ်စ္ၾကတာကို ။
အခုက် ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲကြာ။
မင္းတို႔အစားရင္ေမာတယ္။
ငိုေနတဲ့kaiကိုဖက္ကာ ဒီတိုင္းဘဲျငိမ္ေနလိုက္တယ္။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ငိုပါေစ။
အခန္းအျပင္ဘက္ကေကာင္ေလးကေတာ့
သူျကားတာကို မယံုႏိုင္ဟန္
ပါးစပ္ကိုလက္နဲ႔အတင္းအုပ္ငိုေနကာ အိမ္ျပင္ျပန္ထြက္သြားေလရဲ႕။
...............
ညေရာက္ေတာ့layတို႔လာၿပီး အိမ္မွာပါတီစေနေလၿပီ။
Kaiကေတာ့ အစထဲကေသာက္ေနေလတယ္။တားမရတာနဲ႔လြတ္ထားလိုက္တယ္။
Yeolၾကည့္ေတာ့လည္း တခုခုကိုအေလးနက္ေတြးေနဟန္။
ဟူး ရင္ေလးလိုက္တာကြာ။
"Hunဘာျဖစ္တာလဲ သက္ျပင္းဘဲခ်ေနတာ။စိတ္ညစ္စရာ႐ွိလို႔လား"
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆံုး(အချစ်ဆုံး)
FanfictionChanအရင္ကက်ေနာ့ကိုအခ်စ္ဆံုးလို့ေျပာဖူးတယ္ေနာ္ အခုေကာအဲ့စကားအတိုင္းသတ္မွတ္လို႔ရမလား။ kai yeolေပ်ာ္မယ္ဆို yeolႀကိဳက္တာေရြးက်ေနာ္လက္ခံေပးမယ္ က်ေနာ့ေျကာင့္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္ဆိုရင္ေက်နပ္ပါတယ္။ hun ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး။ႏွစ္ေယာက္လံုးက က်ေနာ့္ဘဝအတြက...
part 7
Start from the beginning
