Yanımda Kal

♛1♛

〰️Okumaya başladığınız tarihi yazın. 〰️

Lavin'den
Sabah işe gitmek için uyandım. Önce babamın kahvaltısını hazırladım, dün gece içtiği şişeleri topladım, hazırlandım ve ona görünmeden kendimi dışarı attım.

Çalıştığım kafe eve çok uzak değildi aslında. Ama ben yolu uzattığım için evden erken çıkıyordum. Yollarda düşünmek çok hoşuma gidiyordu.

Sonunda çalıştığım küçük kafeye ulaştım. En erken ben geldiğim için kafeyi anahtarımla açtım. Masaları yerleştirip, kafeyi temizledim.

Yarım saat sonra Zeliha abla geldi. Zeliha abla, benim gibi kafede çalışan birisiydi. Bir de Yaren var. Yaren kafenin sahibinin kuzeniymiş. Yani aramızdaki en yetkili kişi o. Kafenin sahibi kim bilmiyorum. Kafeye hiç gelmez. Aman gelmesin zaten. Şimdi kasıntı birisi çıkarsa hiç çekilmez. Ben Yaren ile mutluyum.

♛♛♛♛♛♛

Kafeyi kapatıp, eve doğru yol aldım.

Evimizin olduğu binanın önüne geldiğimde içeriden birkaç ses geliyordu.

İyi de bizim eve kimse gelmez ki!

Merakla kapıyı açtım. Salonda babam, babam yaşında bir adam ve o adamın yanında izbandut gibi herifler vardı. Hemen babamın yanına gittim.

"Baba bu adamlar da kim?"

Babam beni pek takmışa benzemiyordu. Hatta beni takmadan yaşlı amcaya dönüp;

"Evet Alperen bey, işte size bahsettiğim kızım Lavin."

"Ne? Ne bahsetmesi baba. Bu bey amca da kim?"

"Kocan"

Ne??

"Baba sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Evet Lavin farkındayım. Yoksa bana karşı mı geliyorsun?"

Bu kadarı da fazla ama!

"Evet baba. Evet sana karşı geliyorum. 5 yaşımdan beri. Annem öldüğünden beri ne dediysen yaptım. Tıp kazandım, sen istedin diye gitmedim. Sırf sen istedin diye işe girdim ve tüm parayı sana getirdim. Senin borçlarını kapatabilmek için benim adıma kredi çektin. Yetmedi annemden hatıra kalan kolyeyi sattın. Ama ben tek kelime bile etmedim. Neden biliyor musun? Sırf sen bana biraz sevgi göster diye. Sırf sen bana bir kere şefkatle kızım de, benim saçımı okşa diye. Bir kere ya bir kere. Ama sen ne yaptın beni babam yaşında adama sattın. Ne istedin ya sen benden? Neden yaptın bana bunları? Ben bunları hak edecek ne yaptım? Sadece senden biraz sevgi iatedim ya! Biraz SEVGİ. Ama sen... Sen benim sevgimi hak etmeyen aşağılıj herifin tekisin. SENDEN NEFRET EDİYORUM NEDİM ZORLU."

Ben bunları söylerken gözyaşlarım istemsizce akıyordu. Karşımdakilere baktığımda hiçbiri bu konuşmamdan etkilenmişe benzemiyordu.

"Alın şu kızı" dedi o şeref yoksunu bey amca.

İzbandut herifler kollarımdan tutup beni dışarı çıkarmaya çalışırken. Ben son bir şans ile babama bağırıyordum.