and everytime i make you upset, the sky cries with you || stylinson

is it raining with you?

başlık here comes the rain again efsosundan. ımm bir de spoiler var sonunda alaska'nın peşinde ve tfios'a ait.

0.0

"ve gün ışığım," dediğinde ben bankımızda bacaklarında uzanıyordum ve uzun parmakları saçlarımı tarıyordu.

"seni her üzdüğümde lou, gökyüzü de seninle ağlayacak." ben buna inandım. salak falandım ama inandım işte.

0.1

o gün yağmur damlaları yüzünden süzülürken ve göz yaşların içimi yakarken hiçbir şey yapamadım.

ve sen gittin, ben yağmur dinene kadar bankımızda oturdum, boşluğa odaklanmış bir şekilde.

"küçücük bir ihtimal?" diye mesaj attım sana. bilmiyordum ki o mesajların ardı arkası gelmeyeceğini.

"hayır." diye cevapladın, kestin umutlarımı.

oysa ki seni her üzdüğümde lou, gökyüzü de seninle ağlayacak derdin ki sen yağmuru sevmezsin bile.

ama şimdi yağmur tek sevgilinmiş gibi görünüyor.

ve ben senin gün ışığın olmayı severken nasıl olurda beni kara bulutlarla kapatırsın?

0.2

içtim,içtim ve içtim. acımı almadı.

ve yine yağmur yağıyordu, ben bankımızda oturuyorken. 

damlalar sanki yapabilirlermiş gibi hatıralarımla ıslattı beni, içime attıklarım göz yaşlarımla akarken.

ve bir ananasla dertleşiyordum sen beni bulduğunda. beni eve götürmek üzere arabana bindirdin.

''haz?'' diye seslendiğimde cevap bekleyen bir mırıltı çıkardın.

''yağmurlar daha ne kadar devam edecek?''

''bbc iki üç gün son-''  sözünü kesince bana sinirli bir bakış attın bunu sevmezsin biliyorum.

''onlar değil,haz. ben üzülünce yağanlar.''  kolumu sıkıca kavrarken beni neden koltuğa fırlattın bilmiyordum. kıçım acımıştı, kıymetlime kafana göre zarar veremezdin. o kadar kötü bir şey de söylememiştim üstelik.

''bak yağmurları tanrı yağdırıyor tamam mı? özel güçlerin falan yok,ananaslar seninle konuşmuyor. bu koltukta uyur sabah evine gidersin. sarhoş bir eski erkek arkadaşla uğraşmak istemiyorum.''

''ben tanrı'ya inanmam ki'' dedim göz yaşları içinde koltuğa kıvrılırken. tabii ki beni duymadın,artık önemsemiyorsun,biliyorum.

''ben tanrı'ya inanmam ki.''

0.3

ve ben yine bankımızdayım.

"ulu tanrım!" diye bağırdın bu sefer usanmışlıkla. ah, sen ve tanrına getirdiğin klişe sıfatlar.

"louis insanlar ayrılır ve ilişkileri biter. eski sevgilinden nefret edersin ona lanet yağdırırsın falan. sonra da unutursun. ve başka birine aşık olursun. son."

"ya unutmayı bilmiyorsam,haz? o zaman ne yapacağım?" diyebildim arkandan. yüzüne söylesem bir milyonuncu sinir krizini yaşardın heralde.

ve yine yağmur başladı. bu senin tanrı'nın işi felan değildi,tamam mı? benim doğayla aramda özel bir bağ vardı, ondandı.

0.4

"louis! peşimi bırak artık,neyini anlamıyorsun ki?" diye cırladın usanmışlıkla.