CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

60"

Can öfkeyle soludu,"sofraya oturalım."dedi.

Ali ağa,"Hasan ağa bize misafire böyle mi hürmet ettireceksin ayıptır neyse kavganız konuşulur hele gel bir elimizi öp.büyüğe  hürmette kalmadı."diyerek başını çevirdi. Dilan sultan Ali ağanın canının sıkıldığını anlayınca ;"Can,Hasan hadi sofraya sonra konuşun hanım kızımızda korktu zaten."diyerek Leyla'nın yanına gitti.

Can hala arada bir dönüp kızın Ela gözlerine bakıyor,Ahu olduğunu belli edecek bir bakışını arıyordu. Biraz sakinleşen Can,"yemek yiyelim çıkar konuşuruz."dedi.

Hasan,"peki madem!"diyerek içeri geçerken Leyla'nın kolundan kavradı.Elçin oturduğu yerden  yerin dibine girmek giripte bu sahneyi görmek istemedi. 

Leyla'nın kolundan tutarken tek kaşını kaldırıp"sakin kalabilecek misin?"diyerek Can'a sordu. 

Can Ne yaptığını yeni anlayarak,"kusura bakmayın,bir an şey sandım."

Hasan göz kırparak,"ney sandın?"

"Geç lan!"diyerek Hasan'a ters ters baktı. Cabbar,Can'ın bu halinden daha sert hallerine şahit olduğu için gayet makul karşıladığını bile düğündü. Hasan önden ilerleyince,Cabbar'ın omzuna attığı el ile kendine doğru çekerek sofraya ilerleyen Can,bir süre daha Pekmez'in yokluğunu hissetmedi. Karışan ortamın toparlanmasıyla Elçin kendini toparlayarak mutfağa zor attı. 

Yemek yenmek için masaya oturulduğunda Can ;"Melek,yengen nerde?"diye sordu.

"Yukarı çıkmıştı amca,çağırayım mı?"

"Yok!"diyerek geçiştirdi Can şimdi birde Pekmez'in sorgulayıcı bakışlarına maruz kalmak istemiyordu.
Ama içi de rahat etmiyordu.

Ali ağanın talimatıyla sofraya yemekler bir bir servis edilirken,Can gözlerini diktiği kadının Ahu olduğuna öyle inanıyordu ki kardeşi olduğunu anlatıp anlatmadığını hatırlamak için hatıralarını yokluyordu.

Dilay sultanın kolundan tutup getirmesiyle masadaki yerini Elçin de almıştı. Elçin masada yemek değil zehir yiyordu sanki. Yemekte derin bir sessizlik hüküm sürerken masada tek keyfi yerinde olan Hasanmış gibi duruyordu. Arada espiri bile yapıyordu. Elçin kafasını eğmiş bir an olsun kaldıramazken Hasan'ın bu tavrına içinden ağlamak deli gibi bağırmak geliyordu ama kendine hal görmüyordu. Kendi eliyle yakıp yıkmamış mıydı her şeyi o istememiş miydi böyle olsun? Gözlerini kaydırıp Hasan'a baktığında Leyla diye yanına getirdiği kadının önüne ekmek bırakırken ki göz temasları bile sıktığı dişlerinin arasından kan tadı almasına yetiyordu.

Can,yemekten ufak ufak çekilen Hasan'ı fark ettiğinde;"babamın odasına gidelim konulacaklarım var."diyerek masadan kalkarken Elçin'e dönerek "3 şade kahve getir!"diyerek gözüyle onay verdi. Özellikle belirmişti Can,3 kahve isteyerek özel koşuşacağını kimseyi istemediğini kibar bir yolla belirmişti.

Hasan, masadan kalkarken,"Murat gelince haber verin!"diyerek Can'ın peşine takıldı.

Can bir iki adım attığında;"sen özel davetiye mi bekliyorsun Cabbar."dediğinde sıkıntı ile nefes
vererek kalktı.Dünya da Cabbar'a huzur yoktu.

Can,odaya girer girmez;"ne demek bu hemen anlatıyorsunuz en ufak ayrıntısına kadar bilmek istiyorum."dedi.

Hasan;"ne dediysek o işte sen niye bu kadar heyecanlandın ki onu anlat bence sen bize!"

"Hasan!!"

"Can ağa!"

"Başlatma Can ağana!"

"Tamam tamam en iyisi Cabbar anlatsın."

"Zaten siz yapın Cabbar temizlesin ağam,"

"İyiki uzatmayın dedim.Maşallah ikinizin de keyfi yerinde sende eski formuna dönmüşsün Hasan gözümden kaçtı sanma."

"Ne haddime ağam,"

"Anlat bakalım Cabbar!"diyerek arkasına yaslandı.

Elçin elleri titreyerek hazırladığı cezveyi bir türlü sabit tutamıyordu Ya hızlı karıştıyor deviriyor yada tutacağı yere çarpıyor cezveyi Ocak'tan kaydırıyordu. Resmen eli ayağına dolaşmıştı yaşadığı üzüntüyü saklamaya çalışması bir yana gördüklerini farklı farklı yorumlaması bir yana içinde resmen atlar tepişiyordu.Kalbinin ağrısı her geçen saniye artarken Hasan'ı tamamen kaybetmiş gibi hissediyordu.

Cabbar,"ağam biz aslında dün yola çıkacaktık biliyorsun,hazırlandık ettik. Kapıdan çıkacağız bir baktık kapının önünde siyah çarşafa sarılmış birisi yatıyor!"

"Nerden gelmiş? Neden gelmiş? Sizi nasıl bulmuş?"

"Az dur ağam Benin aklım kıttır teker teker sor!"

"Gevezelenmede anlat."

"Hasan ağa koştu,eğilip baktı."

Hasan lafa girerek;"önce çocuk sandım öyle küçülmüş,öyle sinmişti ki duvarın kenarına çarşafı açınca anladım.Bir kadın olduğunu."

"Bir kadın var burada Cabbar baygın diye çağırdı beni hemen kucaklayıp eve geri döndük biraz durup ayılmasını bekledik."

"Ayılınca bize direk seni sordu Can ağayı arıyorum ben Urfa'nın ağası Can ağayı dedi,"

"Beni nereden tanıyormuş,"

"Bizde öyle dedik,Hasan ağam hemen sordu;Nereden tanıyorsun diye;"

"Evet hemen sordum;bana ablasının anlattığını söyledi."

"Başka ne dedi?"diye Can sorduğunda Hasan da Cabbar da bıçak kesmiş gibi sustu. Sessizlikten hoşlanmayan Can"ne dedi,dedim?"

"Ahuzar nerede,diye sordu?"

Canın gözleri kapandı elleri göz pınarlarına gitti.sıkıntıyla verdiği nefesden sonra,"siz ne dediniz?"

"Olanı biteni anlattı Cabbar?"

"Sonra Ne oldu?"

"Ne olacak sabaha kadar ağladı zavallı kız,Meğer sen Ahu'yu eniştesinin elinden kurtarınca Ahu'nun yerine Leyla'yı çöle götürmeye başlamış. Ahu eniştesiyle evli olan ablasına seni onu nasıl kurtardığını dalan anlatmış.Leyla da O zaman duymuş senin varlığını kim olduğunu eniştesi Leyla'yı çöle götürmek için zorlayınca kaçmış."

"Oda canı pahasına beni bulmaya gelmiş."

"Aynen öyle!"

"Sonra ne oldu? Ablasının öldüğünü duyduğu halde buraya nasıl geldi?"

Cabbar,"ben oraya karışmam Hasan ağa anlatsın."

Hasan söze girerken boğazını temizledi."kızın kaçtığını anlayan eniştesi köpekleriyle birlikte düşmüş kızım peşine.Leyla olayların şokunu anlatmadan kapıya dayandı."

"Kapıya kadar gelmişken bu kızı Nasıl alıp geldin oğlum öldürdün mü adamları?"

Kapı hafifçe aralanmıştı ama konuşmanın verdiği rehavetten kimse fark etmiyordu. Elçin tepsiyle kapıdan girip kapıyı kapatmıştı bile elleri titriyor nefesi kesik kesik çıkıyordu. Tam bir atmıştı ki;"konuşsana oğlum lan!"

"Nikahıma aldım!"

Sevgiler saygılar ....

Kısa oldu biliyorum ama bu kadar yazmışken atayım dedim yarın belki biraz daha gelir yoruma Voteye göre değişir..

Ayrıca 1200 kelime

Çok vurmayın Ne olur!