Ο Αναρχικος

Κεφάλαιο 18°

Έκλεισα τα βιβλία και σηκωθηκα από την καρέκλα.

Ωχχ πιάστηκε ο κωλαρακος.

Κατεβενα της σκάλες σαν γριά.

Το κοτόπουλο με πατάτες μου έσπασε την μύτη.

Καθησα στο τραπέζι και ξεκίνησα να τρώω σαν πεινασμένο γουρούνι.

Στο φαγητό ποτε δεν λέμε ΟΧΙ!🍕

Μόλις τελείωσα άφησα το πιάτο στο νεροχύτη και καθησα μπροστά απο την τηλεοραση να δω τίποτα.

Όλο βλακείες δείχνει.

Απογοητευμένη πηγαίνω πανω στο δωμάτιο μου.

Το κινητό μου χτύπησε οπότε αυτό σημαίνει πως έχω μήνυμα.

Το ανοιξα και αυτό που αντίκρυσα με έκανε να ενθουσιαστο λίγο

*Βγες έξω -Α*

Χωρίς να το σκεφτώ κατέβηκα τρέχοντας της σκάλες και βγήκα έξω.

Τον είδα να στέκεται δίπλα απο την μηχανή του. Ποσο πιο όμορφος ρε φιλέ

Κλειώ:"Γειά" του λέω και τον πλησίαζω ντροπαλά

Άλεξ:"Γεια" μου λέει με την βραχνή σέξυ φωνή του

Κλειώ:"Γιατί ήρθες"

Άλεξ:"Θέλω να σε πάω κάπου" μου λέει και μου δίνει το κράνος

Το παίρνω και το φοραω.

Ανεβαίνω πανω στην μηχανή και τύλιγω τα χέρια μου γύρω απο την μέση του.

Γκαζωσε την μηχανή και φύγαμε.

Σε 20 λεπτα φτάσαμε σε ενα περίεργο μέρος.

Είχε πολλά δέντρα αλλά ηταν σκοτεινά και ηταν τρομακτικά.

Κλειώ:"Που είμαστε" λέω με απορία

Άλεξ:"Θα δεις" λέει και μου αρπάζει το χέρι.

Περπατησαμε λίγο και είδαμε κάτι θάμνους περάσαμε απο μέσα και εμφανιστηκαμε σε μια έρημη παραλία.

Ήταν τόσο υπεροχή απορω γιατί φαίνεται τόσο ερημη λες και δεν έχει πατήσει ψυχή.

Άλεξ:"Εδώ πέθανε" λέει και κάθεται κάτω στην άμμο

Κλειώ:"Τι;"

Άλεξ:"Την αγαπούσα τόσο γαμημενα πολύ. Ήμουν τόσο ερωτευμένος μαζί της που θα εκανα τα παντα για αυτήν"

Τοτε κατάλαβα πως μου μιλά για αυτήν. Για την κοπελα του.

Κλειώ:"Πω-ς πως πεθανε" ρωτησα λίγο φοβισμένη για την απάντηση που θα μου δώσει