Παγιδευμένη Μελωδία

Δεν είχαμε όλοι την τύχη σου

- Δικό σου πρόβλημα αν δεν σου αρέσει εγώ είμαι ο αρχηγός εγώ κάνω κουμάντο.

- Όπα στάσου αρχηγός ?

- χαίρομε που συμφωνούμε ! 

- τι όπα κάτσε μια στιγμή, δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτά που λες ? που είσαι αρχηγός και γιατί είσαι αρχηγός μου βασικά ?

- Σωστά δεν σου το είπα. είπε τάχα αθώα εκνευριζοντας την ακόμα περισσότερο ο τύπος την δούλευε μεστά μούτρα της.

- Ας το θέσουμε έτσι εσύ έρχεσαι μαζί μου, η μένεις εδώ και πεθαίνεις.

- Ορίστε ?

-τι από τα δυο δεν κατάλαβες ? την ειρωνεύτηκε.

- Σταμάτα την ειρωνεία και εξήγησε μου γιατί αν μείνω εδώ θα πεθάνω ?

- γιατί αν μείνεις εδώ πολύ φοβάμαι πως ο εκτελεστής που προσέλαβαν θα πρέπει να κάνει την δουλειά του.

- Ήρθες Για να με Σκοτώσεις ? αυτή την φορά ακουστικέ περισσότερο σαν τσιρίδα πάρα σαν ερώτηση.

- Καλά, όχι ακριβός εσένα άλλα την τουρκαλα που μένει εδώ άλλα κοιτά πόσο τυχερή είσαι ξανά αν δεν έστειλαν έμενα τώρα θα ήσουν νεκρή. της είπε και χαμογελεσε

-Α δηλαδή πρέπει να πω και ευχαριστώ τώρα ?

- δεν κάνει τίποτα.

- τι όχι,σταμάτα θα με τρελάνεις εσύ μου λες ότι ήρθες να με σκοτώσεις  και το λες σαν να μην συμβαίνει τίποτα ! 

- ναι γιατί δεν συμβαίνει εσύ τα μεγαλοποιείς εγώ τουρκαλα ήρθα να σκοτώσω όχι εσένα αφού τουρκαλα δεν υπάρχει τότε δεν κινδυνεύεις.

- Τώρα ησύχασα, καλά με κοροϊδεύεις μου λες δηλαδή ότι σε έβαλαν να με σκοτώσεις και αν δεν το κάνεις εσύ θα είναι κάποιος άλλος! όποτε πως να σε ποιο σημείο μπορώ να ηρεμήσω!?.

- σου είπα θα έρθεις μαζί μου και όλα καλά.

- έτσι άπλα θα σε ακολουθήσω σαν ερωτευμένο ζευγαράκι που το σκάει από το σπίτι δεν τρελάθηκα ακόμα !

- Κοιτά ωραίο αυτό για το ζευγαράκι άλλα μην το πεις πότε μπροστά την κοπέλα μου εκτός αν θες να σου βγάλει τα μάτια και σταμάτα να φέρνεις την καταστροφή βγάλε τον σκασμό και ακόλουθα με.

- τι τουλάχιστον περίμενε να αφήσω έστω ένα σημείωμα στου δικούς μου..

- κανένα σημείωμα αν ξέρουν ότι είσαι ζωντανή θα το ξέρουνε και πολύ άλλοι , πράγμα που πίστεψε με δεν σε συμφέρει.

Είχε δίκιο και το ήξερε, ξαφνικά πάλι όλα είχαν γυρίσει ανάποδα μόνο που τώρα ήταν μονή της χωρίς κάποιο μέρος να πάει οποί θα ήταν ασφαλής. Η μονή της επιλογή ήταν να τον ακολουθήσει παίζοντας την τύχη της κορόνα γράμματα στα χεριά του.

- Και πως ξέρω ότι δεν μου λες ψέματα ?

- Αν έλεγα ψέματα δεν θα μιλούσαμε τώρα. Της απάντησε ψυχρά.

Εκείνη σώπασε για λίγο, ενώ αργότερα μετά  από χίλια παρακάλια της επέτρεψε να αλλάξει και τον ακολούθησε, μην γνωρίζοντας που θα πάει ή τι θα γίνει στην συνεχεία.

Για κάποιο λόγο ένιωθε σαν να ξανά ζούσε ξανά από την αρχή το παρελθόν της μόνο που αυτή την φορά θα το όριζε εκείνη.