Saplantı

Y İ R M İ D O K U Z U N C U B Ö L Ü M

"Lütfen Güzelim." dediğinde daha fazla direnmeyip " Peki. Gidip üzerimi değiştirip geliyorum." dediğimde yavaşça gülümsedi.

Odadan çıkıp kendi odama geçtim. Pijamalarımı giydikten sonra saçımı sık olmayacak bir şekilde ördükten sonra kendi odamdan çıkıp onun odasına geçtim.

İçeri girdiğimde ateş camın önünde dışarıya bakıyordu. Yavaşça yanına yaklaştığımda onunda tıpkı benim gibi dalgın oldunu anladım. Benim geldiğimi bile fark etmemişti.

Kollarımı kocaman açıp sarıldığımda transtan çıkmış gibi bakışları bana döndü. Daha sonra kocaman gülümseyerek kollarını belime sardı.

Birlikte gökyüzünü izlemeye başladığımızda ikimizden de hiç ses çıkmıyordu. 

Bir kaç dakika sonra tek elini kaldırıp bir yıldızı işaret etti.

"Şuradaki yıldızı görüyormusun. Yanında tek bir yıldız bile yok. Ve en karanlık yerde." dediğinde yavaşça kafamı salladım. 

Eliyle bu sefer de kutup yıldızını gösterdi. "Kutup yıldızını bilirsin. Karanlıkta değildir. Çevresinde bir çok yıldız vardır." dediğinde yine kafamı salladım

"İşte o karanlıkta kalan, yalnız yıldız bendim. En karanlık, kimsesiz, yalnız. Hayattan bıkmış bir haldeydim.  Bu hayattan hiç zevk almayan biriydim. Taki o gün kutup yıldızımı görene kadar. Dibe batmış hayatım o yıldızla ışıldamaya başladı. Onun ışığıyla karanlıktan, kimsesizlikten ve yalnızlıktan kurtuldum." gökyüzündeki bakışları bu sefer benim gözlerime kenetlendi.

"Işığım sensin Miray. Benim hayatımı anlamlı kılan. Yaşamak için sebebim olan sensin.."  dediğinde içtenlikle gülümsedim

"Bu hikayede yanlışlık var." diyip elimle kutup yıldızını gösterdim.

"Evet kutup yıldızı bendim ama bahsettiğin gibi değildim. Kendi ışığım artık beni boğmaya başlamıştı. Etrafımda olanlar sadece kuru kalabalıktan ibaretti. Bıkmış, sıkılmış durumdaydım. Ne kadar mutlu gözüksemde içten içe bitiyordum. Ama ne zaman o en karanlık kısımda kalan yalnız yıldızla karşılaştım o zaman hayatım düzene girdi. Mutluluğu iliklerime kadar hissetmeye başladım. " diyip belindeki elimi çekip onun ellerine kenetledim.

" Sen, bana şimdiye kadar yaşamadığım mutluluğu verdin. Sen asıl beni ortaya çıkardın. " dediğimde gözlerinde gördüğüm hayranlığı bir daha unutmayacak gibiydim.

Alnını, alnıma yasladıktan sonra gözlerime derin derin baktı.

"Her zaman yanımda ol. Beni karanlığa bırakma."

"Senin her zaman yanımda olacağın gibi, her zaman yanındayım." dediğimde kalbimi hızlandıracak bir gülümseme bahşetti bana.

Bende ona gülümsedikten sonra peşinden beni ilerleterek yatağa doğru yürüdü. Yatağa girdikten sonra beni kendine doğru çekti.  Kafamı göğsüne yaslayıp derin bir nefes aldım.

Ciğerlerime giden onun kokusuyla içim gitti. Onun kokusuyla aklıma gelen anımla gülümsedim.
Evime girdiği ilk zamanlar onun hakkında birşey bile öğrenmek için kapşonunu koklamıştım.

Orda ciğerlerime dolan sadece sigara ve açıklayamadığım bir kokuydu. Ama şimdi biliyordum o diğer kokunun ne olduğunu.

Ateş resmen huzur kokuyordu.

Gözlerim ve zihnim onun kokusu ve bu huzura daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım.

         
           * * * *