That Wimpy Girl is the BEST!! \(^0^)/

BEST 4 \(^0^)/ Don't talk to strangers.

"Tss! Ungentleman na kung ungentle man.Kung siya na naman din uli makakabunggo ko dapat hindi talaga nagsosorry ! " inis na sabi ko

"Hmm? What do you mean na hindi dapat nagsosorry? tanung niya na may halong pagtataka,sasagot na sana ako ng parang may bigla siyang naalala"Ah.. now I get it > :) haha actually kanina pa ako nagtataka sa kilos mo eh.So she's the girl who get fired on her job because of her clumsiness?? " aniya at napatango nalang ako.

"Hmmm..as you have said earlier you'll apologize to her "if" you will see her again right?pagklaro niya sa sinabi ko kanina.Kaya tumango nalang ako

"Haha! I think this is the time to see her much closer than standing here and stealing a glances just to stare at her . Now I want to see if you are "true" to your words.Don't worry I will not court her anymore > :) I'm just kidding when I said I'll court her and know her more haha I'm just making fun of your reactions, but she's beautiful that's a fact > : ) and not a lie .But keep this on your mind,act as a professional not an arrogant professional Adrian,even though you are successful be humble and always put your feet on the ground." sermon niya sakin.

Parang nabutan naman ako ng tinik sa sinabi niya na hindi niya liligawan yung babaeng yun :) .Ang gaan na uli ng pakiramdam ko. :). Tama ang sinabi ni Hyung maganda talaga siya kaya hindi ko maalis yung mga mata ko sa kanya ^^.Parang hindi siya yung wimpy na nakabangga ko sa party ni Tita Isabelle.

Pero ang hindi ko magagawa eh yung lapitan siya??

"Y—yeah.. I'm true to my words Hyung,I'll show you.I will apologize to her,in front of you " confident kong sabi na may halong pagaalinlangan.


Kahit pa kinakabahan ako,gusto ko lang ipakita kay hyung na hindi ko kakainin yung sinabi ko sa kanya na may isa akong salita.

Naglakad na ako papunta sa table nung wimpy na yun.

Damn first time ko lang to gagawin kamote -_-.Dati hindi naman ako pala sorry sa mga ginagawa ko at hindi rin ako nakokonsensya.Iba talaga kasi ang usapan pagtrabaho yun ba kaya ganun?? O baka naman dahil naawa lang ako sa kanya?? Syempre naman kaw ba naman mawalan ng trabaho eh at dahil yun sa napahiya ako at nadumihan ang suite ko. DAMN!!!!!!!!!! Kung ano anong thoughts na pumapasok sa utak habang naglalakad ako papalapit sa table nila WIMPY.

Nung makarating na ako mismo sa table nila.

DUG DUG DUG DUG DUG

KINAKABAHAN AKO NG SOBRA!!!!! >____________<

Pilit kong kinalma ang sarili ko bago ako magsalita.

Hindi ko na alam ang ginagawa ko! Bahala na!

Sobrang kinakabahan ako.

"Good Afternoon po.Pasensya na po sa abla,pwede ko po bang muna siyang mahiram saglit?? " magalang na sabi ko

Takang tinitingnan naman siya ng Mama niya. Mas lalong tumatagal lalo akong kinakabahan kaya,hindi pa nakakasagot yung Mama niya hinila ko na paalis sa table nila si wimpy.

Habang hila hila ko siya parang wala na akong naririnig kundi ang mabilis na tibok ng puso ko.Sobrang kinakabahan ako.

BAKIT?? Eh magSOSORRY lang naman ako.Dahil sa kaba ko hindi ko namalayan na pilit siyang nagpupumiglas sa paghawak ko sa kamay niya.Pero hindi ako nagpatinag at hinawakan ko pa ng mabuti ang kamay niya.Hindi ka pwedeng umalis.

Dinala ko siya mismo sa harapan ni Hyung,tsaka binitiwan yung kamay niya.

"Ano bang problema mo!! Bakit ka bigla bigla nalang nanghihila ng hindi mo naman kilala ha?! "singhal niya sakin. Galit na galit siya base sa ekspresyon ng mukha niya.