SEN BENİM NEFESİMSİN *Raflarda*

Sen Benim NEFESİMSİN

"Bunu o kadar uzun zaman önce düşünmeye başladım ki sadece ne zaman söyleyeceğimi bilemedim. Seni çok seviyorum Sevgi. Sensiz olmak istemiyorum. Sadece evet demen beni dünyanın en mutu adamı yapacak."

Parmakları ile kızın yüzündeki gözyaşlarını sildi.

"Evet," diye fısıldadı Sevgi. Sonra da gülümsedi. "Evet, evet, evet, sonsuza kadar evet," diyerek Emre'nin boynuna sarıldı.

Emre kızın gözyaşlarını dudakları ile sildi ve sonra da dudaklarını kızın aralık dudaklarına bastırdı. Öpüşmeleri bir volkanın patlaması gibiydi. Her ikisi de anın büyüsünde kaybolmadan önce birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini düşünüyorlardı. Öpüşerek daha fazla ayakta kalamayacaklarını anladıklarında Emre kızı kucaklayarak onu yatağın üstüne bıraktı.

Koyu kumral saçları yastığa dağılan ve öpüşmekten dudakları kızaran kızın kahverengi gözlerine bakarak onu ne kadar çok sevdiğini düşündü. Hayatına giren kadınların artık hiçbir önemi yoktu. Yatakta yatan ve ona dünyadaki en güzel haberi veren bu kadın kalbinin tek sahibiydi. Ona layık olmak için ömrünün sonuna kadar çalışacak ve onu hayal kırıklığına uğratmayacaktı. Sevgi onun ruhunun kurtarıcısı ve bundan sonraki hayatının mimarı olacaktı. Tek yapması gereken şey Sevgi, duymadan hayatını düzene koyacak ve ona sorunsuz geri dönecekti. Bunca yıldan sonra artık ailesi de Tülay ile olmayacağını görmüş olmalıydı.

Üstündekileri çıkararak yatakta onu seyreden kızın yanına uzandı. Birkaç dakika sonra onunda üzerindekileri çıkarmış ve dudaklarını kızın karnının üzerine bastırmıştı. Orada sevgilerinin küçük bir mucizesi vardı. Her ikisi içinde canını bile verebilirdi.

Sevgi, Emre'nin karnının üzerindeki hareketlerini onun saçlarını okşayarak seyrediyordu. Gözyaşlarını tutamamış ve tekrar ağlamaya başlamıştı. Bu adamı çok seviyordu ve bu saatten sonra onsuz olması artık mümkün değilmiş gibi geliyordu. Emre'nin dudakları karnından yukarıya çıktığında bir süre kızın dolgun göğüslerinde oyalandı ve sonra da boynundan çıkıp dudaklarında son buldu. Sevgi, kendini aşık olduğu adamın okşayışlarında ve öpüşlerinde kaybetmişti. Onunla her şey doğru geliyordu. Hele şimdi bir bebekleri olacakken ve bu habere Emre'de sevinmişken içinden gelen coşkuyla Emre'nin hareketlerine karşılık vermeye başladı. Her ikisi de sanki ilk defa birlikte olacaklarmış gibi heyecanlarını saklama gereği duymadan ihtirasla öpüştüler. Kalpleri aynı ritimle atıyor, tenleri birleşmenin coşkusuyla titriyordu. Her şey o kadar güzeldi ki Sevgi mutlulukla gözlerini yumdu ve ana odaklandı. Bundan sonra mutluluk ondan kaçamayacaktı. Mutluluğu ve huzuru yakaladığını hissetti. Kollarında yattığı adamın karısı olacağı günün heyecanını yüreğin her yerinde hissediyordu. Yaşamasının tek anlamı bu adam ve karnında filizlenen sevgilerinin meyvesiydi.

Emre ise Sevgi'ye söylediği yalan karşısında kollarında yatan kadının saçlarını koklayarak, vicdanını susturmaya çalışıyordu. Şimdiye kadar ona doğruları söylemek için hep doğru zamanı beklemişti. Nedense o doğru zaman bir türlü gelmemişti. Sevgi'yi aldattığını düşünmesi kalbindeki yarayı daha çok kanatıyordu. Aşkı kollarında tuttuğu bu kadında bulmuştu. Ne yapıp edip ona sorunsuz gelecek ve özlemini duyduğu evliliğe onunla kavuşacaktı. Zeynep'in düğünü için İstanbul'a gittiğinde Tülay ile konuşacak, evlendiği günden beri istemediği bu işi bitirecek ve sevdiği kadına özgür bir adam olarak geri gelecekti. Artık istemediği evliliği için onu hiç kimse yolundan çeviremeyecekti. Önce Sinan ile konuşması gerekiyordu. Onun desteğini aldığı anda bu iş daha çabuk biterdi. Sevgi gittikten sonra Sinan'ı aramasını kendisine hatırlattı. Herkes hata yapardı ve oda yıllar önce bir hata yapmış Tülay ile evlenmek zorunda kalmıştı; ama artık kollarındaki kadın onun ruhunun yarısıydı. Aşkı tatmış ve sevginin ne büyük bir duygu olduğunu anlamıştı. Küçül Leyla gözlerinin önüne geldiğinde sıkıntıyla gözlerini yumdu. Kızını çok seviyordu ve onun sevgisini kaybetmeden evliliğini bitirmesi gerektiğinin farkındaydı. Sevgi'nin de Leyla'yı seveceğini biliyordu. Leyla gözlerinin önüne geldiğinde yüreği bir kez daha acıdı. Annesini görmemek için yıllardır kızına hasret kalmıştı.