Hoofdstuk 1 - Hoe ik dit heb veroorzaakt.

335 4 2
                                    

"Mijn god Tammi! Je moet je prooi daar opeten niet hier!" roept Victoria boos en ze slaat me in mijn gezicht. Ik pik al veel te lang. Het interesseert me niet dat ik het jongste ben, ze mag heus wel een keer respect voor me hebben! Ik knars mijn tanden op elkaar. "Blijf van me af!" zeg ik kwaad. "Beetje respectloos vind je niet? Gedraag je trut!" zegt ze en ze slaat me weer. Ik spring boven op haar en draai haar nek om. Ze is dood. Geweldig! Ik ben vrij. "Waarom deed je dat?" vraagt de jongen. "Omdat ze een achterlijke trut was. Alleen dat had ze zelf nog niet door." zeg ik grijnzend. De jongen stapt naar achter. "Ga je ergens heen? Wil je weg?" vraag ik. "Ik zou graag.." "Luister jongen vergeet dat dit gebeurd is. Ga, je bent net zo vrij als ik." zeg ik. "Dank je." zegt hij en hij rent weg. Ik pak mijn spullen en ik ren weg.

Ik ga naar Forks.

Naar mijn familie.

Naar de Cullens.

Vijf jaar terug namen Victoria, James en Laurent me mee. Ze ontvoerde me. Ik was 95. Maar nu vijf jaar later ben ik 100. Ik zie er niet uit als 100 maar als 16.

*84 jaar geleden.*

Ik lig in het ziekenhuis, op een hard koud ziekenhuis bed. De dokter komt binnen gelopen met mijn huilende ouders. "Tammi, je hebt nog maximaal anderhalve week. Sorry." zegt Dr. Hurlington. "Jullie wisten het al he? Jullie wilde niets zeggen! Harteloze mensen! Als ik het wist had ik er tegen kunnen vechten!" roep ik naar mijn ouders. Ze beginnen nog harder te huilen. "Huil maar." zeg ik vals. Dombo's, ze hebben nooit echt voor me gezorgt. Pfft en nu ineens geven ze om me. Ze huilen alleen omdat ze het huishouden nu zelf moeten doen! "Tammi we.." "Ga weg. Ik wil alleen sterven. Jullie mogen alleen komen wanneer ik wil." zeg ik. "Maar.." "Ga stelletje egoïsten!" roep ik kwaad. Mijn ouders en de dokter lopen mijn kamer uit. "Dat was niet erg aardig van je." zegt iemand. Er komt een blonde man uit een donkere hoek van de kamer. "Hun zijn toch ook niet aardig tegen mij. Wat Gij Niet Wilt Dat U Geschiedt Doe Dat Dan Ook Een Ander Niet. Het is gewoon zo. Hey kan je trouwens dit ding uit me halen. Ik wil al sterven dan hoef ik hun nooit meer te zien." zeg ik en ik probeer een soort infuus uit mijn arm te trekken. "Ik kan je onsterfelijk maken. Als je wilt?" zegt de man. "En dan hun mijn hele leven lang blijven zien en hun slaaf zijn? Nee dank je!" zeg ik. "Je kan met mij mee. Ik heb een gezin thuis. Je zult ze geweldig vinden." zegt hij. "Vertel me eerst je naam!" zeg ik. "Carlisle Cullen. Ga je mee Tammi?" vraagt hij. "Waarom ook niet?" zeg ik.

*NU*

En zo werd ik vampier.

Carlisle heeft me gered en me een goed thuis gegeven.

Ik ben bijna in Forks. Ik zie het welkomsbordje al. "Hey jij!" roept iemand. Ik stop met rennen en ik draai me om. Ik zie Emmett en Jasper. "Jongens!" roep ik blij en ik ren naar ze toe. "Tammi! Waar was je die 5 jaar? We hebben je overal gezocht. We waren zo ongerust!" zegt Jasper en hij omhelst me. "Ik heb ehh.. Liever dat we naar huis gaan." zeg ik. "Dat is ook beter." zegt Emmett.

We rennen met zijn drieën naar ons huis verderop in het bos. Ik zie onze grote villa al. Ik voel alle herinneringen terug komen. Ik glimlach en ren naar binnen. Ik zie Alice en Rosalie op de bank zitten. "Tammi. Ik zei het! Mijn visioen klopte!" roept Alice en ze knuffelt me. "Hey." zeg ik. "Waar was je?" vraagt Rosalie. "Ik wil iedereen er bij hebben." zeg ik. "Okay." zegt Alice. Ineens sta ik alleen in de woonkamer. "Ik heb je gemist." hoor ik achter me. Ik glimlach, ik draai me om en ik zie Edward staan. "Hallo grote broer. Ik heb jou ook gemist." zeg ik en ik omhels hem.

"Ze zijn weer samen hoor." zegt Carlisle. "Ga allemaal even zitten. Ik leg alles uit." zeg ik. Ze gaan zitten. "O god. Ik begin wel bij het begin. Ik was vijf jaar geleden gaan rennen. Ik was in de war dus ik zocht een rustig plekje op in het bos. Ik kwam tot rust. Toen ik op het punt stond om te gaan hoorde ik geschreeuw. Ik ging erop af. Ik zag James, Victoria en Laurent een man opeten. Ze merkte me op. Ik probeerde te vluchten maar ze hadden me al. Ik werd mee genomen naar een oud pand. Ik leefde er 5 jaar als slaaf. Totdat ik vannacht Victoria vermoord heb. James en Laurent zitten achter me aan. Ik weet niet wat ik moet doen. Maar toen ik haar vermoord had ben ik gelijk hierheen gegaan. Want jullie zijn mijn familie toch? En ik miste jullie en jullie willen me best helpen toch?" vraag ik.

----------------------

Eerste hoofdstuk.

Wat vinden jullie ervan?

Fan

Comment

Vote

xoxo.

Falling In Love With Jacob. [DUTCH Twilight FanFiction]Where stories live. Discover now