Playlist

Walang Hanggan

"Sorry, ulitin natin. Mula umpisa. Sorry."

Sabi ko bago inalis si Jackie sa isip ko at nagconcentrate sa pagkanta.

"Vice, two years na kayong wa--"

"Pero five long years kaming magkasama araw-araw. Gabi-gabi."

Putol ko sa sermon ni Vhong saakin. Nagaayos kami nung ng mga gamit ng banda dahil katatapos ng rehearsal namin. Malakas na buntong hininga lang ang isinagot ni Vhong saakin.

"Akala ko ba pinakawalan mo na siya. Sabi mo pa nga--"

"Kung masaya siya na wala ako sa buhay niya, narealize ko na dapat pakawalan ko na siya. Alam ko. Hindi ko nakakalimutan."

Hindi ko napigilang mairita sa paulit-ulit na panenermon saakin ni Vhong. Maayos kong inilagay sa kulay itim na case yung gitara ko at nagsimula ng maglakad palayo.

Mahigpit ang hawak ko sa guitar case habang naglalakad papunta sa parking lot.

Napahinto ako sa harap ng sasakyan ko nung mapansin na may taong nakatayo sa tabi nun. Nakasandal ito sa pintuan ng passenger's side at napatingin saakin nung mapansin na nakatayo na pala ako malapit sakaniya.

Ngumiti siya.

Mga ngiting sa panaginip ko nalang nakikita lately. Napakurapkurap ako, hindi makapaniwala sa nakikita ng mga mata ko. Hindi ko alam kung anong una kong maramramdaman, kung yung kaba ba o yung saya na andito siya ngayon sa harap ko.

"Jackie."

Napalunok ako nung mas lalong lumuwag yung ngiti niya. She looked radiant at parang buhay na buhay ang mga mata niya. Parang ang saya niya. Hindi ko napigilang mapangiti din.

"Vice. Kamusta ka?"

Tanong niya habang naglalakad papalapit saakin dun ko lang napansin yung suot niya. Naka-kulay blue siyang long dress at itim na stilettos. Nakalugay man ang buhok ay halatang galing siya o papunta sa isang formal na gathering.

Bigla akong nahiya sa itsura ko. Sinipat ko yung suot ko. Tattered jeans na ewan ko kung kelan huling nalabhan. Itim na tshirt na crumpled all over tapos sneakers na dating puti pero ngayon hindi ko na alam kung anong kulay.

Napakamot ako ng batok at bahagyang nahiya. Pero hindi ko pa din nagawang alisin yung tingin ko sa nakangiti niyang mukha. Marahan niyang tinapik yung hood ng sasakyan ko habang tinitignan yun na parang may iniisip.

"Hindi mo pa din pala pinapalitan to."

Nakangiti niyang sabi habang hinahaplos yung sasakyan. Napangiti ako.

Paano ko naman papalitan tong kotseng to eh halos lahat ng ala-ala namin eh kasama ito. Napailing ako.

"Paano ko naman to papalitan? Baby natin to eh, di ba?"

Nakangiting sabi ko sakaniya. She chuckled slightly bago tumingin sa mga mata ko. Parang sasabog yung puso ko sa pagmamahal na nararamdaman ko pa din para sa taong nasa harap ko.

"It's been how long? Kamusta ka?"

Sabi ko. Biglang tila bumigat yung gitarang hawak ko at biglang parang gusto ko siyang yakapin at sabihin na siya pa din. Siya pa din hanggang ngayon.