Παγιδευμένη Μελωδία

Η γέννηση του δαίμονα

 Μόλις έγινα σουλτάνος στα 16 μου, ένα χρόνο αργότερα έμαθα πως η ίδια μου η μάνα σχεδίαζε σκευωρία εναντίον μου, ώστε να με κληρονομούσε το αγέννητο παιδί μου. 

Τότε έκανα ένα ακόμα βήμα ποιο βαθιά στην κόλαση.

- πετάξτε την Σεχραζατ στο ποτάμι !

- μα άρχοντα μου έχει στα σπλάχνα της το παιδί σου !

- αν δεν με υπακούσεις θα την ακολουθήσεις εσύ και όλη σου η οικογένεια !

- μάλιστα αφέντη

Ήταν το πρώτο παιδί μου που δολοφόνησα, μετά ακολούθησαν την ίδια μοίρα άλλα πέντε μαζί με τις μάνες τους. Έπειτα έβγαλα ετυμηγορία για την μητέρα μου. Δημοσιά εκτέλεση για παραδειγματισμο.

τα τελευταία λογία της απλός με ολοκλήρωσαν . 

- μακάρι να μην σε είχα γεννήσει πότε εσύ δεν είσαι άνθρωπος ! είσαι ίδιος ο θάνατος !

Από τότε και μετά δεν ξερά και εγώ πόσες εκτελέσεις διέταξα, πόσους ανθρώπους σκότωσα και εγώ ο ίδιος. 

Μέχρι την μέρα που γνώρισα αυτό το πλάσμα, που ακόμα και ξέροντας ποιος είμαι δεν έδωσε καμιά σημασία, δεν με φοβήθηκε.

Άλλη στην θέση της απλός θα τα είχε παρατήσει και θα δέχονταν την μοίρα της,  αυτή ακόμα αντιστέκεται λες και μπορεί να το αλλάξει κάτι, όμως δεν μπορεί, δεν θα την αφήσω να φύγει από κοντά μου, είναι ότι ποιο αληθινό έχω εδώ μέσα . Αν δεν μπορώ να την υποταξω θα την δαμάσω, χωρίς όμως να καταστρέψω την υπερηφάνεια της γιατί αυτό σίγουρα θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από ότι θέλω να πετύχω. Δεν ξέρω τι ακριβός με κρατάει κοντά της η τι ζητάω από αυτή την γυναικά. Δεν διαφέρει και πολύ από οποιαδήποτε γυναικά εκεί έξω άλλα και πάλι έχει το κάτι ξεχωριστώ.

Η επιθυμία μου να την δω με τραβάει σαν μαγνήτης, μπαίνω στο δωμάτιο της που κοιμάται γαλήνια. Τα μαλλιά της είναι λιτά και σαν κύματα κατακλύζουν τα μαξιλάρια της. 

Ξαπλώνω διπλά της και την χαζεύω με τις ώρες.

θεέ μου τι μου έχει κάνει αυτή η γυναικά δεν με φοβάται καθόλου και αυτό με τρομάζει, πότε κανείς δεν μου έχει φερθεί έτσι σαν.. σαν άνθρωπο που μπορείς να του μιλήσεις η να τον πληγώσεις όλοι αλός με υπακούν χωρίς να βγάλουν άχνα.  

Γυρνάει προς το μέρος μου και για κάποιο λόγο αρπάζετε από την μπλούζα μου και μαζεύετε σε ένα μικρο κουβαράκι, ίσως βλέπει κάποιον εφιάλτη. Πόσο ανυπερασπιστη μοιάζει, οποίος την έβλεπε δεν θα μπορούσε πότε να φανταστεί πόσο σαματά μπορούσε να κάνει, η για το τι καβγάδες μπορούσε να ξεκινήσει και να βγει και κερδισμένη. Άλλα τώρα, αυτά δεν εχουν σημασία απλός ζητάει ασφάλεια, τυλίγω τα χεριά μου γύρο της, ηρεμεί σχεδόν αμέσως.

 Κοιμάται μέσα στην αγκαλιά μου και νιώθω για πρώτη φορά την καρδιά μου να χτυπά. Είναι πραγματικά επικίνδυνη για μένα αυτή η γυναικά ! αν το μάθει κάνεις αυτό μπορεί να μου κάνει μεγάλο κακό !

Σηκώνομαι προσεχτικά για να φύγω άλλα με κρατάει σφιχτά, ακόμα και στον ύπνο της είναι τόσο πείσματα δεν το πιστεύω !

- Ασλαν ? την βλέπω να σηκώνετε, να με κοίτα με αυτό τα μεγάλα μπλε μάτια της, στο φως του φεγγαριού μοιάζουν με τον νυχτερινό ουρανό, ενώ τα μαύρα μαλλιά της αγκαλιαζόσουν τον πρόσωπο της.

- σε αγαπώ ! 

Για μια στιγμή κρατάω την αναπνοή μου ! αγάπη είχα ξεχάσει αυτή την λέξη εδώ και χρονιά άλλα ξαφνικά ξανά έπεσε στο κρεβάτι της και συνέχισε τον ύπνο της !

υπνοβατεί ! ο θεέ μου θα με τρελάνει στα σίγουρα αυτή η κοπέλα !

Ο Ασλαν βγαίνει από το δωμάτιο της ταραγμένος, και με το μυαλό του να παίρνει τρελές στροφές ! δεν μπορεί να του το είχε πει αυτό, δεν θα το εννόησε σίγουρα , η μπορεί να μην το έλεγε για αυτόν, άλλα για κάποιον άλλο !

- Αλλάχ! Αλλάχ  θα είναι πρέπει να είναι ερωτευμένη με άλλον και για αυτό να αντιστέκεται τόσο, τώρα βγάζει νόημα ! πως μπόρεσα να είμαι τόσο ηλίθιος ! 

Ένα σύννεφο έκρυψε το φως του φεγγαριού μαζί και το λιγοστό φως που πήγε να ακουμπήσει την ψυχή του, δεν θα το άφηνε έτσι έπρεπε να μάθει ποιος ήταν ακόμα και αν χρειάζονταν να βάψει ξανά τα χεριά του με αίμα.

 Οπού υπάρχει ζήλια χάνετε η εμπιστοσύνη και οπού δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ακολουθεί καταστροφή ..