cennettekii yerler

CENNETİM VE CEHENNEMİM

ARKADAŞLAR ÇOK MU HIZLI GİDİYORUM BİLMİYORUM AMA YENİ KİTABI HAZIRLAMAY BAŞLADIM BİLE VE AYRICA OKUYUCULARIN YORUMLARINI BEKLİYORUM.SİZE İKİ SORUM OLUCAK.

A) KİTAP ÇOK MU HIZLI GİDİYOR?

B)YENİ KİTAP ÇIKSIN MI?

C) SİZCE DAHA MI FAZLA DETAYA ÖNEM VERMELİYİM?

LÜTFEN YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...

İYİ OKUMALAR... <3 <3 <3

UMUT'UN AĞZINDAN...

Toplantıya girme vakti.Bakalım neler olucak diye geçirirken içimden bir yandan da toplantımızın olacağı restoranın ışıl ışıl kapısından geçiyordum.Bir yandan garsonlar kendilerini düzeltiyorlar ve bir yandan da bana bir şey isteyip istemediğimi soruyorlardı.İşte bu gerçekten garipti.Bunları da ardımda bırakarak yukarı çıkan turkuaz renginde fakat yanları mermerler ,ile döşenmiş merdivenlerden çıkmaya başladım.Bu merdivenler gerçekten de çok dikti.Sonunda yukarıya varabilmiştim.Babam ile yabancı müşteriler yine turkuaz rengide ve derileri beyaz olan sandalyelerde oturuyorlardı.Sanırım bu restoranın asıl renkleri turkuaz ve beyazdı.Bunu fark etmem biraz uzun sürsede gerçekten restoran güzeldi ve oldukça da şık ve pahalı bir redtoran olduğu belliydi.Zaten babamdan da bu beklenirdi diyebilirim.Hemen babamın yanına oturup sözlere girmeye başladım.BU müşteriler gerçekten önemli adamlara benziyorlardı.Bir tanesinin adı jackyi.Sarı saçları ve yeşil gözeri vardı.Sanırım Almanyadan gelmişti.Fakat türkçeyi az çok biliyordu.Yanındaki adam ın adı ise Yen'Di .Adamın çok güzel bir gülümsemesi vardı ve japondu.Onunla gerçekten iyi anlaşmıştık.Gecemiz ilk defa böyle eğlenceli geçerken babam beni salonun bir kenarına çekti.Neler olduğunu anlamamışcasına bakarken babam kuşkulu bakışlarımı anlamış olacak ki hemen söze girdi.

BABAM:Bak oğlum.İnsanlar ile heleki yabancılarla çevrenin ve ilişkilerinin nasıl olduğunu gördüm.Cidden bu konuda çok iyisin,bunu samimi söylüyorum.Artık benim ile yurt dışı gezilere gelebilirsin oğlum.Emin ol geleceğin daha çok açılır.Bunu lütfen biraz daha düşün.-Dedi ve gitti.Karım ve çocuklarım ne olacaktı?İçimdeki ses bu soruya yanııt ararmışcasına içimdeki kuşkuyu ve daralmayı da tetikleyerek daha çok düşünmemi sağlasada sonunda konuşmaya başladı.

İÇ SES:Karın ve çocuklarının iyi yaşamasını ve rahat yaşamasını istiyorsan deli gibi çalışman gerekiyor ve emin ol bu çok uzun sürmeyecek biraz rahatla...

-''Ama karıma da zaman ayırmak istiyorum.Onları çok özlüyorum ve merak ediyorum.''

İÇ SES:Lütfen dostum!Rahat yaşamak istiyorsan bunu yapmalısın!-ve işte iç sesin son sözü bu oldu.Sanırım haklıydı.Bunları düşünmeden kararımı vermiştim ve gecenin sonunda yavaşça babama eğilip ''kabul ediyorum''dedi.Bu onun hoşuna gitmiş olacak ki bana gülümsedi.O sırada yabanvı misafirlerimiz restoranın son ışıklarında bizlere iyi akşamlar dilediler.Bu gün gerçekten güzel bir gündü.Gerçekten ama benim kafamı kurcalayan bir şeyler vardı elbet.Karım ve çocuklarım.Yani'' acaba onlar iyiler mi?''Sorusunu kafamda tekrarlamadan duramadım.Tekrar bu konuları düşünmemek için açık mavi olan arabama bindim.Saat biraz geç olsa da hala trafik vardı.Buraların trafiği hiç mi bitmez? Bir kaç korna sesiyle tekrar kendime geldim.Önüme baktığımda yeşil yanmıştı fakat ben daldığım için görememiştim.Bütün herkes bana küfürler ederken ben hemen oradan kaçış yolumu çizmiş ve yeşil ışık kırmızı ışığa dönüşmeden hemen oradan toz oldum.Herkes buna büyülenmiş gibi baksada aldırmadım.Hemen bir yerden U dönüşü yaparak evime dönmek için yolumu tutmuştum bile. Yaklaşık 5 dakika sonra evdeydim.Arabamdan indikten sonra kilitledim ve eve doğru yürüdüm.Kapıyı çaldığımda dünyalar güzeli karım kapıyı açtı bana.Allahım şunun gülümsemesine bak yaa :D