أبغض الحلال للكاتبة دينا عماد

الحلقة 26

فى بيت رامى واهله... وهما قاعدين بيفطروا
الاب"والله الواد صبرى وحشنى"
رامى"وحشنى اوى يا بابا... ماما هو مينفعش اروح اشوفه"
ام رامى وهى عاقدة حواجبها على شكل 88
"عايز تروح لهم يا خايب يا نايب علشان يركبوك ... مش هى اللى خرجت يبقى هى اللى ترجع وهى راكعة... اهلها مش هيستحملوها وهتيجى غصب عنها"
رامى"وافرضى مرجعتش يبقى اتحرمت من ابنى"
ام رامى"ولا تقدر تحرمك ولا تحرمنا منه... ده احنا ناخده غصب عنها اومال يعنى هى عاشت مع ابوها ازاى"
ابو رامى"بقولك ايه يا ام رامى.. المسامح كريم ونلم الشمل وترجع البت والولا تانى يملوا علينا البيت"
ام رامى"اسكت انت ...انا اللى اتبهدلت والارشانة اختها اتهجمت عليا ف بيتى ... لازم يتعلموا الادب ويحفوا علشان ترجع..هو بالساهل كده تخرج وترجع"
رامى"انا حتى معرفش عملت العملية ولا لأ... عايز اطمن عليها"
ام رامى" روح يا خيخة اجرى وبوس رجليهم علشان يبهدلوك... اسمع كلامى كده وجمد قلبك وهما اللى هيجروا وراك واعى توافقهم على اى حاجة الا لما تسألنى بدل ما يوقعوك ف شر اعمالك"
رامى وهو بيقوم
"حاضر... انا كده يدوب ألحق الشغل... سلام"

رامى فى الشغل... شاف سمير داخل عليه مكتبه
اول ما شافه رن كلام مامته فى ودانه
" وجمد قلبك وهما اللى هيجروا وراك واعى توافقهم على اى حاجة الا لما تسألنى بدل ما يوقعوك ف شر اعمالك"
ابتسامة انتصار ارتسمت على وش رامى...واعتقد سمير انها ابتسامة ترحيب
"سلامو عليكو... ازيك يا رامى"
سلم عليه رامى بعدم اهتمام ورد
"اهلا... اتفضل"
قعد سمير... ولما شاف الابتسامة اتمحت من على وش رامى
"ايه يا رامى مسألتش يعنى على مراتك وابنك"
"اسأل ازاى بعد ما خرجت من البيت من ورانا...وجت انت وبنتك وبهدلتوا امى"
"واللى مامتك كانت بتعمله مع نوال ده كويس"
"امى معملتش حاجة وحشة فيها دى كانت شايلاها شيل"
"يعنى انت شايف ان عيشتكم عند مامتك وانكم تقفلوا شقتكم ده كويس"
"كل واحد حر ف حياته واحنا حياتنا كده...لا مؤاخذة يعنى انا متدخلتش ف امور بيتك يبقى انا حر ف امور بيتى"
"انت حر ف بيتك... بس انت ف بيت اهلك"
"انا وهما واحد"
"وبعدين يعنى... الحل ايه"
"اللى غلط يتأسف"
"وانت شايف مين اللى غلط"
"كلكم غلطتوا ف امى... تعتذروا لها ولو قبلت الاعتذار ممكن نوال ترجع البيت"
"سبحان الله... ابن امك بجد"
"انت بتقول ايه"
سمير وهو بيزعق
"نفس البرود ونفس الغباء ونفس الاستفزاز... وانت فاكرنى ممكن ارمى بنتى تانى... طلقها يا رامى"
"اطلق مين...وانت فاكرنى بعد ما جيت تشتمنى ف شغلى هطلقها... ده بعينكم"
"هتطلقها غصب عنك"
"اغصبنى لو تقدر"
دخل ناس من المكاتب التانية على صوت سمير
"خير يا جماعة ...صلوا ع النبى... الحاجات دى تبقى ف البيوت مش هنا"
اتحرج سمير... وحس انه بيتكلم ع الفاضى... خرج وهو بيقوله
"هتطلقها يا رامى... هتطلقها غصب عنك"

نوال ومديحة مع بعض ف المطبخ مديحة قاعدة بتقطع السلطة ونوال بتغسل المواعين
"طمنينى العرسان عاملين ايه"
"كويسين يا عمتو... بلال كان نايم واحنا مطولناش انا وماما ودينالها الاكل واتطمنا انها كويسة ومشينا على طول"
"اخص عليكى مش تسألى على بلال وتطمنينى عليه"
"ههههه ايه ياعمتو هى نسمة هتاكله... الراجل مرهق ونايم سيبيه براحته"
"يا حبايبى ...تصدقى انا كنت حاسة انهم بيحبوا بعض"
"انا كنت حاسة ان نسمة بتحبه بس بلال طلع بيعرف يخبى ولا كان باين عليه"
وسمعوا صوت الباب وصوت سمير بنادى على نوال
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
نوال ومديحة خرجوا بسرعة بعد ما سمعوا صوته العالى وهو بينادى على نوال
مديحة"مالك يا سمير"
سمير متنرفز"الزفت اللى اسمه رامى ده فوَر دمى"
نوال بتساؤل" هو كلمك"
سمير"انا روحت له ويا ريتنى ما روحت حرق دمى"
نوال باستغراب"روحت له... ليه يابابا؟؟"
سمير"قلت اشوف اخرته ايه...طلع غبى زى امه وحرق دمى وقال عايزنا نعتذر وساعتها يا تقبل اعتذارنا يا لأ ... كأنى رايح اقوله والنبى رجع بنتى"
مديحة"هدى نفسك يا سمير... ع الاقل كده عرفنا نيتهم بدل ما كنا مش عارفين حاجة"
سمير لنوال"عايزة ترجعيله؟"
نوال بحسم"لأ"
سمير"هترجعى تقولى بابا السبب...انا بخيرك اهو بس لو رجعتى متشتكيش"
نوال"لأ يا بابا مش عايزة ارجع لهم تانى"
طلع سمير موبايله من جيبه ... واتصل
"الو... ازيك يا يحيي...كنت عايزك تعدى عليا ف البيت ف اقرب وقت... اه انا ف البيت...مستنيك"

يحيي قاعد مع سمير ونوال ومديحة معاهم
سمير"ها ..قولى يا يحيي دول ممكن نعمل معاهم ايه"
نوال"اهم حاجة ابنى يا يحيي مش عايزاهم ياخدوه"
يحيي"ياخدوا مين؟؟ ابنك ف حضانتك انتى ومحدش يقدر ياخده منك وبدل دخلوا ف العند يبقى ولا هيشوفوه ويبقى يرفع رامى قضية رؤية بقى وفين لما يتحكم له"
نوال"بجد يعنى حتى لو اتطلقت مش هياخدوه"
يحيي"بصى الحالة الوحيدة اللى ممكن يحاولوا ياخدوه انك تتجوزى ودى كمان ممكن نشوف لها اى ثغرة قانونية ونضمه لحضانة طنط سعاد ويبقى مبعدش عنك"
سمير"خلينا ف اللى احنا فيه دلوقتى... نخلص منهم ازاى"
يحيي"فيه قايمة"
سمير"لأ... بس العفش اللى جبته باسمها"
يحيي"انا ممكن امكنها من الشقة بس هل هتقدرى تعيشى فيها"
نوال"لأ طبعا"
يحيي"خلاص يبقى هنرفع نفقة وخلع...نفقة لصبرى وخلع ليكى... ايه رأيكم"
بصت نوال لسمير... ورد سمير
"توكل على الله يا يحيي وارفع القضايا...خليهم يتربوا"
_________________________________________________

يا ريت اعرف #رايكم ..
وانتظروناااااااااااااااااا فى الحلقه الجاااايه
لااااااااااااايك وشيييييييييير
يهمنااا رايك فى كومنت