Saplantı

Y İ R M İ A L T I N C I B Ö L Ü M

Sonra torpido gözünden çıkardığı bordo boyunlukla kaşlarımı Çatarak baktım. Elinde tuttuğu boyunluğa uzanıp elime aldığımda boyunluğun uç kısmında ki sökük dikkatimi çekti. O söküğü görmemle aklıma gelen anımla gözlerim istemsizce kapandı.

×Geçmiş ~ 6 ay önce ×

Her zaman geldiğim ormanlık alanda, ayağımın altında ezilen yaprakların sesiyle içim huzur doluyordu. Sarı yapraklar ayağımın altında eziliyor, başımdan aşağı yavaş yavaş düşen yapraklarsa manzaranın güzelliğine güzellik katıyordu.

Yürüyüşüme devam ederken güneş yeni yeni batmaya başlamıştı. Artık eve gitmem gerektiğini anladığıma arabanın oldu yere doğru ilerlemeye başlamıştım ki yerde gördüğüm küçük sarı yaprağı almak için olduğum yerde durup yere eğildim. Yaprağı tam alacaktım ki duyduğum hışırtılarla hızla kalkıp arkamı döndüm. Ama bir şey göremeyince önüme dönüp yürümeye devam etmiştim ki yine duyduğum hışırtılarla hızlı hızlı ilerledim. Benim hızlanmamla sesler de hızlanınca uzakta olan arabama koşar adım gittim. Ama o an aceleciliğin vermiş oldu şeyle yanından geçtiğim telleri görmedim ve telin yüzümü çizmesinden kendimi zar zor kurtardım. Ama boyunluğum tele takılınca durmak zorunda kaldım.

Biraz uğraşıp boyunluğu çıkarmaya çalıştım ama cıkmayınca kafamı boyunluğun altından geçirip kafamı boyunluktan kurtardım. Tellerden uzaklaşır uzaklaşmaz koşmaya başladım. Arabanın yanına geldiğimde hızla arabayı çalıştırıp son sürat ormandan çıktım.

× Şimdiki zaman ×

Aklıma gelen anımla hızla gözlerimi açtım.

"Bu benim tele takılan boyunluğum."

"Yaa. Öylemiymiş."  diyen Ateş'le hızla ona bağırmaya başladım.

"İnanmıyorum sana Ateş. O zaman ne kadar korkmuştum. Meğer senmişsin o korktuğum şey."

"O kadar korktuğunu anlayamamıştım. Zaten sonra durdum. Ama sen nasıl korktuysan seslerin kesildiğini anlamadın bile. Koşarak arabaya binip gittin."  dedi

Kollarımı göğsümde birleştirip ona bakmadım.

"Bana ne ben o zaman çok korkmuştum."

"Biraz sonra gideceğimiz yeri görünce bence beni afedersin." dediğinde hızla ona döndüm.

"Nereye gidiyoruz ki ?"

"Bilmem." diyip elimdeki boyunluğum alıp başımdan birden geçirdi. Boyunluğu göz hizama getirip bağladığında.

"Napıyorsun?" diyip elimi boyunluğu bağladığı kısma götürdüğümde ellerimi tuttu.

"Sürpriz. Gidince görürsün." diyince bir şey demedim. O da arabayı çalıştırınca sessizce gideceğimiz yere gelmeyi bekledim.

~

Araba durduğunda elimi yavaşça kapının kulpuna götürdüm. Ateş:

"Güzelim sen dur. Ben indiricem seni arabadan."  diyince elimi kulptan çektim. Ateş'in kapıyı açıp kapama sesini duyduğumda arabadan indiğini anladım.
Benim kapımın da açılmasıyla Ateş kolumdan tuttu. Ondan destek alarak arabadan indim. Bana yol göstererek iki üç merdivenden çıktıktan sonra düm düz ilerledik.

Bir kaç hışırtıdan sonra kulağıma gelen 'sessiz olun. Şimdi açıyorum gözlerini'  sesle bunu Ateş'in söylediği aşikardı ama kime söylediğini bilmiyordum.