-2- "Benimde etrafımda dolanan bir paparazi olacaktı"

Start from the beginning
                                    

"Anne! Kıyafetlerle ilgili bir şey söyleme lütfen!"

"Unutmaki senin annen moda tasarımı okudu, bunları söylemesi gerek canım." Annem bunları söyledikten sonra yanağıma minik bir öpücük koydu.

"Alkım abla." İçeriye İpek'in girmesiyle annemle benim konuşmamız yarıda kesildi.

"Nasılsın böcek?" İpek'e bunu söylerken onun burnunu sıktım ve iki yanağına da öpücük kondurdum.

"İyiyim sen nasılsın Alkım abla?" İpek hiçbir zaman bana Alkım abla yerine sadece abla dememişti, demeyecek gibi de gözüküyordu.

"Bende iyiyim böceğim." Bu cümleyi söylerken 'böceğim' kelimesindeki 'i' harfini uzatarak söylemiştim.

"Şey Alkım ab-" İpek'in sözünü telefonumdan gelen yeni bir bildirim sesi kesti. Demek ki telefonum şarj olmuştu.

"Bekle tatlım." dedim İpek'e ve hemen telefonumu şarjdan çıkardım. Mesajı yüksek sesle okumamak için özellikle dikkat ettim, aileme rezil olmak istemezdim.

İstersen senin evine uğrayıp yarın sabah seni okula ben götürebilirim? ;D

Benim beklediğim mesajla hiç alakası yoktu bu mesajın, beklediğim mesajın nasıl bir şey olduğunu da bilmiyordum ama böyle bir şeyi istemediğim kesindi.

"Ne yazıyor?" Annemin pamuk gibi sesi yeni gelen mesajı okumama engel oldu.

"Hiç, arkadaşım bana yarın sabah seni okula ben bırakabilirim diyor." Bunu çok normalmiş gibi söylemiştim ama benim tek arkadaşımın Aybüke olduğu düşünülünce bu pek de normal sayılmazdı.

"O arkadaşın adı neymiş bakayım?"

"Görkem." Kısa cevap vermeyi tercih etmiştim. Diğer mesaj Aybüke'dendi.

Partiden niye erken ayrıldın? Ve evine mi gittin? Cüneyt ve Çisem bir şey bilmediklerini söylediler, neredesin Alkım?

İşte Aybüke bu derece meraklı biriydi, ama çok iyi bir kızdı. Tam anlamıyla bir iyilik meleğiydi.

Bi şey yok aybüş, evimdeyim, Görkem diye biri bıraktı beni, sen beni merak etme

Hızlıca mesajı yazıp Aybüke'ye gönderdim. Ben bunu yaparken İpek ve annemde bana bakıyordu.

"Aybüke beni merak etmiş de." Elimle telefonu Aybüke'nin mesaj attığını kanıtı olarak havaya kaldırıp salladım ve sonra da indirdim.

"Ne diyecektin canm?" İpek'e bunu olabildiğince samimi bir ses tonuyla söylemeye çalıştım.

"Unuttum bile." Bunu söylerken kocaman yanakları çoktan al al olmuştu.

"Hadi İpek, ablan daha demin bir arkadaşının çağırdığı bir yere gitti, eminim çok yorulmuştur, biraz dinlensin." Annem bunu İpek'ten kurtulmak istediğimi düşündüğü için söylemişti tahminimce.

İpek kapıdan çıkarken bana bakmıştı, bende ona göz kırptım ve hiç istemediğim halde kendimi yatağa attm. Üstüme pijamalarımı giyme gereği duymadan başımı yastığa dayadım ve bugün olanları düşündüm. Gördüğüm bir rüya beni partiye kadar sürüklemişti. Can'ın farklı isimli haliyle tanışmıştım. Ve beni yarın sabah evimden alıp okuluma götürecekti. Ama bir dakika, ben ona beni alabilirsin diye bir mesaj göndermemiştim ki!

Telefonumu aldım ve hemen Görkem'e şöyle bir mesaj gönderdim:

Çok iyi olur :D telefonumun şarjı bitmişti bu yüzden mesajı yeni gördüm, evimin yerini biliyorsun ;D

Soru Cevap Oynayalım Mı? (ASKIDA)Where stories live. Discover now