Every Beast Needs A Beauty (GLS#1)(Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 58

"Sunny! Ang daming pera nito!" Sabi ni Uncle habang kinakalkal ang loob ng maliit na bag na agad kong hinablot.

Sabay nila akong tiningnan ni Patricia. Parehong nakakunot ang noo nila.

"Puntahan na natin si Auntie." Sabi ko habang nakatingin kay Ezra.

Mas lalong lumaki ang ngiti ni Ezra a bago ako tinalikuran ay nagsalita pa... "Good girl. Don't worry, di na manggugulo si Rage sayo. Tsaka, magpapabuntis na rin ako para di ka na niya hanapin at 'yong baby."

Nalaglag ang panga ko at nangilid ang luha sa aking mga mata. Hindi ako makapagsalita kahit na ilang beses akong matigas na tinanong ni Uncle kung buntis ba ako at saan nanggaling ang perang ito.

Halos ayaw kong galawin ang perang iyon. Hindi ko kayang buksan kahit nasa harapan ko na nong nag taxi kami patungong ospital.

"Huy, Sunny, sumagot ka kasi tinatanong kita! Buntis ka ba?" Tanong ni Uncle.

Lumandas ang luha sa aking mga mata. Nakapag desisyon na ako. Lalayo ako. Lalayo ako ng tuluyan. Hindi ko alam saan ako patungo dahil sa totoo lang, wala akong patutunguhan dito.

"Trenta mil, hindi ba, Uncle?" Tanong ko pagkalabas namin sa taxi.

Hinahabol ako ni Uncle dahil sa bilis ng lakad ko patungo sa room ni Auntie. Hindi siya makasagot. Para bang nag aalinlangan siya sa isasagot niya sa akin. Nilingon ko siya at nagkamot siya ng ulo. Nang nasa tapat na kami ng pintuan ay si Patricia ang nag bukas nito. Nakaupo si Auntie, mukhang mahina parin ngunit natanggal na ang mga tube sa kanyang katawan.

"Sunny!" Umaliwalas ang kanyang mukha nang nakita niya ako.

Niyakap ko siya at niyakap niya ako pabalik. Halos hawig nito ang pakiramdam ng yakap ko kay mama at hindi ko magawang hindi maiyak. Miss na miss ko na si mama. Miss na miss ko na ang magkaroon ng pamilya. 'Yong pakiramdam na alam mong kahit saan ka mapunta ay alam mong may uuwian ka. Kasi sa ngayon, pakiramdam ko wala akong mapuntahan.

"Auntie!" Sabi ko habang yakap yakap ko siya, umiiyak.

"Sunny, a-ayos ka lang?" Haplos ni Auntie sa buhok ko.

Pinunasan ko ang mga luha ko at kumalas sa yakap sa kanya. Hinawakan niya ang braso ko at ramdam ko ang lamig ng kanyang kamay.

"May problema 'yan, ma. Nabuntis. Akala ko pa naman maprinsipyo ito, 'yon pala, nabibilog din." Bahagyang tumawa si Patricia sa gilid.

Nanlaki ang mga mata ni Auntie at hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. Hindi ako makatingin sa kanya.

"Sunny, totoo ba 'yon?" Ani Auntie.

Dahan dahan akong tumango. Humalakhak pa si Patricia.

"Saan ka tumitira ngayon? Bumalik ka na sa bahay." Sabi ni Auntie at nagulat ako dahil walang imik si Uncle at Patricia.

Umiling ako at tinanggal ko ang kamay ni Auntie sa aking pisngi. Kinuha ko ang itim na bag at habang umiiyak ay nagbilang ako ng pera.