Sugar...

Chapter (24)

"No မင္းကကေလး"

"ကေလးဟုတ္မဟုတ္ညက်အတူအိပ္ရင္
အစ္ကိုသိရမွာေပါ့"

"Umm..."

"ဒီေန႔ညဒီမွာအိပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ
ရတယ္မလားဦး"

"ရတာေပါ့ကြာ တစိမ္းေတြမွတ္လို႔
ဒါေပမဲ့သားမိဘေတြကိုဒီမွာအိပ္မယ္ဆိုတာ
လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္လိုက္ဦးေနာ္
ေတာ္ၾကာစိတ္ပူေနဦးမယ္"

"ေရခ်ိဳးၿပီးထဲက အိမ္ကိုလွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္ၿပီး
သြားၿပီဦး"

"Aww ေအးပါ အဲ့ဒါဆိုလည္းအဆင္ေျပတာ
ေပါ့"

"ေနပါဦး ေနပါဦး ဘယ္လိုအဆင္ေျပသြားၾကတာလည္း...

မင္းကိုဘယ္သူကငါနဲ႔အတူအိပ္ခိုင္းလဲ...

ငါ့ကုတင္ေပၚတက္လာရင္ေျခေထာက္နဲ႔ေဆာင့္
ကန္ပစ္မွာနားလည္လား

အဲ့ေတာ့တျခားအခန္းလြတ္မွာသြားအိပ္"

....................................

"Arrrr...ငါ ပိေနၿပီ ျပားေတာ့မယ္"

အိပ္ယာေပၚ၌အိပ္ေနသူမူးအား႐ုတ္တ႐ုတ္အ
ေပၚမွအုပ္မိုး၍ဖက္ထားေလေသာေၾကာင့္ရန္
ေတြ႔ေနျခင္း...

"မင္းမျပန္ႏိုင္ေသးဘူးလား"

"ဒီမွာအိပ္မယ္လို႔ေျပာထားတာကို"

"ဒီအိမ္မွာအခန္းေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္
သြား တျခားအခန္းမွာသြားအိပ္"

"အိပ္ယာေပၚကအစ္ကို႔ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုသေဘာက်လို႔ ဒီမွာပဲအိပ္မယ္"

"ေျပာျပန္ျပီ ဒီကိုယ္သင္းနံ႔အေၾကာင္း

မင္းအဲ့ေလာက္ေတာင္ငါ့ကိုယ္သင္းနံ႔ကို
သေဘာက်ေနတယ္ေပါ့

ငါ့ခႏၱာကိုယ္မွာေခြၽးေတြထြက္တာနဲ႔မင္းကို
လ်ွာနဲ႔ယက္ခိုင္းမယ္"

"အစ္ကိုယက္ခိုင္းရင္ယက္မွာေပါ့"

စကားေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းႏႈတ္ခမ္းကိုလ်ွာျဖင့္သတ္
ေနေသာမင္းထိုက္စံေၾကာင့္မူးအနည္းငယ္တုန္
လႈပ္လာသည္

သို႔ေသာ္အိေျႏၵျပန္ဆည္ကာေခ်ာင္းဟန္႔ျပီး
အခန္းတံခါးဘက္သို႔ၾကည့္ရင္း...

"မင္းအိပ္မယ္ဆိုလည္းငါ့အေပၚတက္ဖိထားတာဖယ္ ငါျပားၿပီးေသေတာ့မယ္"

"Oh sorry"

ေက်ာခိုင္းအိပ္ေနေသာမူး၏ေဘးနား၌
ပက္လက္လွန္ၿပီးမ်က္ႏွာက်က္အားၾကည့္ေန
ေသာမင္းထိုက္စံတစ္ေယာက္႐ုတ္တရက္မူးကိုခြဖက္ေလသည္...

"ထိုက္စံ...ဖယ္ကြာ"

"ဒီအတိုင္းပဲ ဒီအတိုင္းေလးပဲ
ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကို႔ကိုဘာမွမလုပ္ဘူး
ဒီအတိုင္းဖက္ထားမွာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး
ေနေပး...ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး..."

မူးလည္းဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ေပ...

ေက်ာခိုင္းထား၍ထင္းထင္းေလးေပၚေနေသာမူး၏ဇက္ပိုးအားမင္းထိုက္စံဖြဖြေလးနမ္းကာ
မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးအိပ္ေလသည္...

အခုကြၽန္ေတာ္တို႔အရင္တုန္းကဆက္ဆံေရး
ျပန္ရၿပီေနာ္...
.
.
.
.
.
.
.
ဟုတ္တယ္မလား...