DOKUN BANA ( Tamamlandı)

1. BÖLÜM

" Kontrol zamanı gelmemişti daha ."

" Zaten kontrole gelmedim . O yüzden gerilmene gerek yok. Bilgilendirme görevindeyim. Bütün medyumları tek tek geziyoruz "

Zeynep kendisinden büyük olduğunu bildiği Metin'e hayran hayran bakarken derin bir iç çekti. Onun bu iç çekişini duyan Işık ve Metin bıkkın bir halde kızcağıza baktı. Onun. Metin'e olan karşılıksız aşkını ikisi de biliyordu. Zeynep henüz  24 yaşında genç bir kızdı. Ve Işık ile tanışıp Medyumları öğrendiğinde zaten onların güçlerine hayran kalmıştı. Üstüne bir de Metin ile tanıştığında anında ona aşık olmuştu. Adam hem medyum hem de çok yakışıklıydı. Ama Zeynep'e onun duyduğu ilgi ile bakmıyordu . Zaten sevgilisi de vardı . Ancak bu Zeynep'in ona olan aşkına engel değildi.

Işık gözlerini devirerek boğazını temizledi ve Metin'e baktı .

" Ne bilgilendirmesi bu ?"

" Geçen ay büyük olaylar gelişti. Ailesini katleden kızı duymuşsundur ?"

" Elif . Evet duydum. Yakalandı mi yoksa ?"

" Olaylar bize duyurulduğu gibi değilmiş. Kızın masumiyeti ispatlandı. Ancak kuzeni Okan. Tehlikeli ve kaçak durumda . Bütün medyumların dikkatli olması gerekiyor "

Işık şaşkın bir şekilde adama bakakaldı. Medyum dünyasında neler olup bittiği ile fazla ilgilenmezdi. Kendi yağında kavrulup gidenlerden biriydi. Ancak bütün medyumlar tek tek bilgilendirildiğine göre iş ciddi olmalıydı .

" Vay be . Çok şaşırdım. "

" Dikkatli ol yeter "

" Tamamdır . "

Metin dizlerine vurarak ayağa kalktı.

" Ben gideyim. Daha uğrayacak beş medyum daha var "

Işık adamın elini sıkarken bir an gözleri mavi oldu ve gülümsedi .

" Tebrik ederim . Bu sefer doğru insanı bulmuşsun "

Metin bir an anlamasa da kızın sevgilisi Ömürden bahsettiğini anladı ve gülümseyerek başını salladı .

" Teşekkür ederim. Eşsiz bir yeteneğin var biliyorsun değil mi ? Sadece dokunarak insanları okumak müthiş bir şey "

" Biliyorum . Bu arada  komşumuz bizi yine şikayet etmiş. İlgilenir misin?"

Kız dişlerini göstererek gülümserken Metin gözlerini devirerek elini bıraktı ve kapıya yöneldi. Zeynep'in aşık bakışları altında kapıdan çıkıp gitti. Işık adamın ardından bakan kızın hüzünleri gözlerinin kendisine dönmesi ile içini çekip telefonu aldı.

" Şu pizzaları söyleyelim artık "

&&&&&

Kulağına gelen ses ile gözlerini aralayan adam el yordamı ile telefonunu bulup açarak kulağına götürdü .

" Ha "

" Sana da ha İlker abicim . Acaba bu gün işe teşrif etmeyi düşünür müsünüz ?"

" Ha ?"

Karşı taraftan gelen oflama ile gözleri biraz daha açılan adam direkt karşısındaki duvarda asılı olan saate baktı . Dokuz olduğunu görünce ise çalışmaya başlayan beyni " İşe geç kaldın " diye bağırınca " Eyvah " diye söylenerek yatağında doğruldu .

" Eyvah ya. Nerdesin sen bu saate kadar Selçuk amca kesecek bu sefer seni "

" Geldi mi dükkana ?"