Aşk Zamanı(NefTah)

1/Bölüm

Kapının tıklatılmasıyla,içeriden koşarak Asiye kapıyı açmaya gitti.Kapıyı açtığında karşısındaki kişiyi görünce şok geçirdi,dolu gözler ile 8 seneden beri göremediği can dostuna baktı.
Asiye:- "Nefes"
Nefes:- "Asiye Ablam"
Asiye dayanamayarak 8 senelik can dostuna sıkıca sarıldı.Nefes'te bir elini Asiye'nin belini sardı,öbür eli ile en kıymetlisi olan kişinin elini tutuyordu.Asiye ve Nefes bir yandan hıçkırarak ağlıyor bir yandan da sarılıyorlardı.Asiye zorlada olsa Nefes'e sarılmayı bırakıp,Nefes'in elinden tutan,açık kahverengi saçlı aynı Nefes'in gözlerine benzeyen kızda gözlerini gezdirdi.Asiye boyunu alçaltarak küçük kızın boyuna yetişti,ve elini küçük kıza doğru uzattı.Küçük kız gözleri ile Nefes'e elini uzatıp uzatmamalı mıyım? der gibi baktı.Nefes olumluca başını sallayınca,küçük kız Asiye'nin havada kalan ellerine, küçük ellerini verip tokalaştı.Nefes gülerek ikisinede baktı,Asiye gülümseyerek.
Asiye:- "Benum Adum Asiye,Senun Adun Ne? Güzel Gözlü Kız."
Küçük kız şaşırarak,Asiye'ye baktı.İlk defa böyle farklı konuşan insanlarla karşılaşıyordu,Kız gülümsedi.Asiye'de kızın güldüğünü görünce,dayanamayıp o da bir kahkaha atmıştı.
Yaren:- "Benum Adumda Yaren,Memnun Oldum."
Asiye şaşırarak,küçük kıza baktı.Ve hafifçe gülümsedi.Ve içeriye buyur ettikten sonra onlara çay koyup,fırından yeni çıkan kurabiye ve kekleri soğuması için dışarıya çıkarttı.Asiye mutfaktan çıkıp,Nefes'in karşı koltuğunda oturdu.
Asiye:- "Nefes Hayurdur? Hangi Rüzgar Attu Senu Ha bu Trabzona?"
Deyip soru verdi,Genç kadın lafına nerden başlayacağını bilemeyerek,nasıl anlatacağını düşünmeye başladı.
Nefes:- "Asiye Abla olaylar o kadar çok karışık ki nereden başlasam bilemiyorum.Benim borçlarım vardı,onları birtürlü denkleştirip Borçlarımın bazılarını ödeyemedim,Kafe'den tut,Bakkal da,Koltukçuda,Kuaförde her yerde neredeyse çalıştım.Ama iki kişi aynı evde kalınca borçları ödemek çok zor oluyor,haliyle hiçbir borcumu ödeyemedim,borçlarımı ödeyemediğim için,evimize haciz geldi.Bizde Sokakta kaldık,mecburen buraya gelmek zorunda kaldım,hem çok özlemiştim Trabzonu,Seni falan,uğrayayım dedim.Buralarda çalışıp ev kiralamayı ve borçlarımı ödemeyi düşünüyorum.Bu yüzden Trabzona ilk otobüsle geldim."
Asiye kafasına soru takılınca,hemen Nefes'e aklındaki soruyu yöneltti.
Asiye:- Nefes,Şimdu sen dedun ya biz evde iki kişi kalayduk diye,kimunle kalaydun o evde?"
Nefes:- Abla Bu Benim Kızım Yaren,onunla aynı evde yaşıyorduk.
Asiye umutlanırcasına,gülerek.
Asiye:- Yani Benu Dinledun Öyle Mu?
Nefes:- Öyle Abla seni dinledim.İyikide dinlemişim,bana bir arkadaş oldu,kızım oldu.
Flashback:
Asiye:- Nefes yapma be kızum,kıyma o can'a.
Nefes:- "Abla,asıl sen yapma. Ben bebeği Dünya'ya getirdiğimde,Babam kim? nerde diye sorup,cevap alamayınca üzülmeyecek mi? Okula giderken herkes Baba'sının elinden tutup giderken,o da istemeyecek mi Babasını? Ona bunu yapamam,canını yakamam,ben bu hayatta çok darbe yedim,onunda darbe yemesine izin veremem.
Asiye:- "Nefes,Eğer onu aldırırsan benu unutursun ha bak oni iyu düşün.Baba olayunu hallederuz,sen yeter ki onun canuna kıyma."
Nefes ağlayarak,dirseklerini dizlerine bastırıp,elleri ile yüzünü kapattı.
Nefes:- "Kahretsin,keşke o gece öyle şeyler olmasaydı,O gece keşke ağzıma şarap sürmeseydim,keşke o gece üzülüp o bara gitmeseydim.Aptal Nefes,Aptalsın kızım sen.
Nefes,kafasına vurmaya başlar.Defalarca kendine "Aptalsın Aptal" diye bağırıp,kafasına vurmaya devam eder.Asiye Nefes'in kafasına vurduğu ellerini tutar.
Asiye:- "Yapma kendune Nefes,Bebeğinu daha kucağuna alacaksun.Onunla mutlu olacaksun,onu koruyacaksun.
Nefes:- "Abla,Ben daha kendimi bile mutlu edemezken,başka bir insanı nasıl mutlu edeyim? Mutluluğun yanından daha geçemedim,geçmek istedim ama engel oldular.Çoğu kez kendimi herkesten koruyup,kollamaya çalıştım,sürekli darbe yedim,kendimi koruyamadım.Başka bir canı nasıl koruyacağım,Anne lafını nasıl taşınır bilmem,Sevgimi nasıl gösterebilirim,gerçekten bir Anne gibi olabilir miyim? bilmiyorum.Ve Annemi biliyorsun ki,9 yaşımda gözlerimin önünde kaybettim,Gözlerimin önünde kafasına silah dayayıp,Tetiğe bastı.Ben ne olduğunu anlayamadan,Annem ile hiçbirşey yapamadan,onu yerde kanlar içinde,sonrada mezarda gördüm.Daha ölüm nedir bilmezken,yağmurlu bir günde onu toprağa gömdük.Babama defalarca Anneme Ne Oldu? Bir daha geri gelicek mi? diye sorular yönelttim,ama cevap alamadım.Sonra yaşım 12 olduğunda,Babam Annem'in bir daha geri dönemeyeceğini söyledi.Sonra Bir gün tesadüfen Babam telefonda konuşurken,Babamın Annemi başka bir kadın ile aldattığını,Ve Annemin kendini o yüzden öldürdüğünü öğrendim.Annesiz kaldım,Ben nasıl Anne olacağım? Sevgi görmedim,Anne nasıl bir kavram bilmezken.En iyisi buralardan gitmek,Dediklerini düşüneceğim.
Asiye:- "Gitmesen burda dursan olmaz mu?"
Nefes:- "Gitmek zorundayım,eğer burda kalırsam kendimi daha çok suçlayacağım."
Asiye:- "Sen bilursun,Ama gelduğunde kapum her zaman açuk bilesun.

Şimdi ki Zaman
Asiye gülümseyerek,Nefes'e baktı.Nefes'te Asiye'ye gülerek baktı.
Yaren'in canı sıkılınca,Annesine uyumak istediğini söyledi.Asiye,Yaren'in elinden tutarak merdivenlerden çıkmaya başladılar,Asiye Yaren'i Balım'ın odasında ki 2 tane yataktan birine yatırdı.
Yaren:-"Asiye Abla,Ben Masal okunmadan uyuyamam ki.Birinin bana masal anlatması gerek,Sen anlatır mısın?"
Asiye:-" Anlaturum,Balımun sevduğu bir hikaye var onu anlatayum mu?
Yaren heyecanla,ellerini çırparak "Olur" dedi.
Asiye:-"Bir tane Kaplan vardu,bir tane de Yaralu bir dişi Kaplan.Bir gün bu Kaplan ormanda gezerken,Yerde yatan yaralu bir Kaplan görmüştü.Kaplan ona yaklaşarak,Bir şeyun var mudur?Diye sormuş.
Yaren:-"O Kaplan Karadenizli Miymiş?"
Asiye:-" Evet Karadenizliymuş.Sonra Bu Yaralu Kaplana,Güçlü Kaplan yardum etmuş.Yaralu kaplan ile Kaplanun bir dişi yavru kaplanu olmuş.Yaralu kaplan hep o Kaplandan Kaçmuş."
Asiye hikayeye tam devam edecekken,Yaren'in uyuya kaldığını görür,üstünü örter.
Asiye:-"Bir gün herşeyu öğrenup mutlu olacaksun."
Asiye,Yaren'in saçından bir tutam koparır.Yaren'inin saçını bir poşetin içine koyar.Ve oda'dan çıkıp,Kendi odasına girip poşeti,Çekmecenin içine koyar.Merdivenlerden aşağıya inip Nefes'in yanına gider.

Asiye:-" Senunku uyudi,tam masalu anlaturken."
Nefes:-" Abla ben biraz çivraya gideyim,Boğladum buralarda.Sen Yaren'e söylersin,Sana Ve Allah'a Emanet."
Asiye:-"Sen merak etma,Ben ona bakayrum,birazdan Balumda gelur zaten."
Nefes gülümseyerek Asiye'ye bakıp, kapıya doğru ilerler. Ayakkabası  giyip,bağcıklarını bağladıktan sonra,dışarı atar kendini.Çivra'nın uzak olduğunu bildiği halde,yürümeye başlar.Baya yol katlettikten sonra Çivraya ulaşır.Kayalıklara oturur,Deniz'i seyretmeye başlar.Dayanamayıp,Ayağa Kalkar Kollarını uçacakmış gibi açar.Gözlerini kapatıp,gülümser.Teninde Rüzgarı hissetmeye başlar.Oradan'da Tahir Geçiyordur,Kızın kolunu açtığını görünce intihar edecek sanıp,koşar adımlarla kayalıklara doğru gitmeye başlar.Kızın kolundan tutup kendine doğru çeker.Kız hemen gözlerini açar,Tahir kızı sımsıkı sarmıştır,belinden tutuyordur.Kızın gözleri ile Adamın gözleri,Kızın nefesi ile Adamın sıcak nefesi birbirine karışır.Tahir ve Nefes kendine gelir.Nefes,Tahir'den uzaklaşır.Tahir'e nedense bu gözler ve bu koku tanıdık gelir,Sanki bu gözler ile daha önce bakışmış gibiydi.Nefes'in yüzü kızarır,hafif öksürerek çatık kaşları ile Tahire bakar.
Nefes:-" Ne yaptığını sanıyorsun?"
Tahir:-" Ben napmişum? Gözümün önünda ölmena izin mu vereydum."
Nefes:-" Kim demiş? Benim kendimi öldüreceğimi,bu hayatı yaşamak varken niye kendime kıyayım?"
Tahir:-" Kollarunu açunca,benda kendunu Karadenuzun Hırçun Dalgalaruna Kendunu Bırakacuğunu Sandum.Niye bağa kızaysun,hayatunu kurtaracağdum."
Nefes:-" Ama, kendimi öldürmeye kalkışmadığıma göre sıkıntı yok,İyi akşamlar."
Nefes uzaklaşmaya başlarken,Tahir arkasından bakakaldı.
Tahir:-"İyu Akşamlar" Deyip,Arkasından Bağırdı.

Nefes,Eve varmıştı artık.Bağcıklarını çözüp,zile bastı.Kapıyı Açan Asiye Oldu.Nefes içeriye girerek,Terliklerini ayağına giydi.Ve salona doğru yürümeye başladı,Merdivenlerden çıkıp Balım'ın Odasını aramaya başladı,Her Odanın kapısını açtıktan sonra Balım'ın Odasını bulabilmişti.Kapıyı yavaşça açarak,Odanın içerisine girdi.Yerde Balım ile oyun oynuyorlardı,Nefes gülümseyerek onların yanına oturdu.Yaren Annesini görünce,Hemen üstüne Annesinin yanağına öpücükler kondurmaya başladı.Anneside onun yanağına öpücükler bırakmaya başladı.
Nefes:-"Annem"
Yaren:-"Annecim,Çok Özledim Seni."
Nefes:-"Bende Seni Çok Özledim Küçük Sincabım"
Yaren,Annesine sıkıca sarıldı.Ve Annesinden Ayrılıp Balım ile oynamaya devam etti.Nefes ile Balım tanıştıktan sonra,Nefes'te onların oyununa dahil oldu.Sonra kapı açıldı,Nefes Kapıya baktığında Gördüğü kişi ile gözlerini ovdu.Ve gerçek olduğunu gördüğünde ağzından şu kelimler döküldü.
Nefes:-" Sen?"
X:-" Sen?"