Ο Αναρχικος

Κεφάλαιο 4°

Μετα απο λιγα λεπτά φτάσαμε εξω απο ένα παλιό μαγαζί.

Κατεβηκε απο το αμάξι και ξεκίνησε να περπατά, ακολούθησα ακριβως τα βήματα του.

Μπήκα με μέσα και καθισαμε σε ενα τραπέζι.

Κ.Μπάμπης:"Ωπ Αλεξ καιρό εχεις να έρθεις απο τα μέρη μας" λέει και κανουν μια ευγενική χειραψία.

Άλεξ:"Ναι Κ.Μπάμπη απλα είχα πολλές δουλειές να κάνω"

Κ.Μπάμπη:"Η μια σου δουλεια ηταν να είσαι με το κορίτσι σου. Καλη επιλογή έκανες φαίνεται πολύ γλυκιά"

Κλειώ:"Εγώ δεν ειμ-"

Άλεξ:"Δεν είναι το κορίτσι μου" λέει απότομα.

Ποσο αγενής είναι.

Κ.Μπάμπης:"Οο συγνώμη δεν το ξερά. Ας αλλάξουμε θέμα, τι θα πάρετε"

Άλεξ:"2 μπέργκερ( δεν ξέρω αν γράφεται έτσι οποτε σςςς😂)

Κ.Μπάμπης:"Αμέσως" λέει ο κυριουλης και φεύγει.

Εγώ ξεκίνησα να κοιτάζω το μαγαζί. Είχε πολλους ανθρώπους αλλά ήταν όλοι περίεργη.

Είχαν σκουλαρίκια και tattoo.

Άλεξ:"Δεν είναι αναγκη να καρφωνεσαι. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν λεφτά όπως η οικογένεια σουυ. Οπότε μην τους κοιτάς έτσι" λέει για ακόμα μια φορά απότομα.

Κλειώ:"Δεν εκανα κάτι εντάξει. Απλα τους κοιταγα για αυτό σταματά να μου συμπεριφέρεσαι τόσο απότομα"

Άλεξ:"Νόμιζα σου ξεκαθάρισα είδη πως έτσι είναι η συμπεριφορά μου. Έχεις ακόμα χρονο αν θες να φύγεις"

την συζήτηση μας διέκοψε ο κυριουλης που μας έφερε τα μπεργκερ

Κ.Μπάμπης:"Καλη όρεξη"

Κλειώ:"Ευχαριστουμε."

O Αλεξ ξεκίνησε να τρώει. Αλλά εγώ ουτε που το ακούμπησα

Άλεξ:"Δεν θα φας;"
Κλειώ:"Όχι δεν πεινάω" η αλήθεια είναι οτι δεν ήθελα να φάω γιατί ήμουν εκνευρισμένη με την συμπεριφορά του.
Άλεξ:"Καλαα" λέει και συνεχίζει να τρώει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Όταν τελειωσε πλήρωσε και φύγαμε. Η ώρα είχε παει 2:00.

Κλειώ:"Τώρα που θα πάμε;"

Άλεξ:"Θα σε πάω σπίτι. Εγώ κι αλλες δουλειές να κάνω"

Κλειώ:"Σου είπα σταματά να μου μιλας έτσι" του λέω και ήμουν έτοιμη να εκραγω

Άλεξ:"Και σου είπα έτσι συμπεριφέρομαι, αν δεν σου αρέσει εξαφανίσου"

Κλειώ:"Σταματά το αμάξι τωραα" λέω και αυτός υπακούει.