Back in State I don't usually do anything. I will hire someone to do it. Papa finds out about it and decided to transfer me here. And my beloved brothers will tease me endlessly because of it.

Natapos ang klase at lunch na. Nagpahila ako kay Crisha papuntang cafeteria. Nang mapadaan kami sa lamesa ng mga kulugo ay nakatingin lang sila samin. Ewan ko kung bakit since hindi kami magkasundo ng mga yan.

"Ako na bibili ng makakain natin." Tinanguan ko si Crisha ng makaabot kami sa table na lagi naming kinakainan. Inilagay ko ang baba ko sa kamay ko. Then all of the sudden, biglang may tumamang kung ano sa ulo ko. At dahil nakapanghalumbaba ako ay muntik na akong makipag face to face sa lamesa. Napuno ng tawanan ang cafeteria at ang pagtalbog ng kung anong bagay sa sahig. Nakaramdam ako ng pagkahilo dahil malakas ang pagkakabato sakin and I need to put my hands on my forehead to lessen it. With a bored look, I turned around to face the moron who did that to me.

And to my surprise, it was the so called 'Queens'. Its been a weeks since I last saw them. Ano kayang pinaggagawa nila simula nung hindi sila nagparamdam?

"Akalain mo nga naman. Hindi ka pa rin pala umaalis sa paaralan namin." The short hair which is Sherry, if I'm not mistaken said in disgust. I asked someone to looked for the 'Queens' background and that someone never fails to amazed me.

Ang 'Queens' ay hindi maipagkakailang mayaman. Wala naman akong paki sa kapangyarihan at kung ano sila. The Queens are.... let's say, talented. But not very talented, yung tama lang. Si Sherry Madrigal ay isang anak ng mayamang businessman. Unica hija sya kaya lahat ng gusto nya ay nakukuha nya ng walang kahirap-hirap. She's a cheerleader at the same time ay isang secretary ng Supreme Student Council (SSC). How ironic, ang sama ng kanyang ugali but became part of the organization of the school who supposedly the people there should be responsible. And to Sherry? I couldn't see any responsible manner to her. Same goes to her wicked friends. I don't want to enumerate them. Its kinda... tiring. Tsk! Now back to the present!

Nakatingin lang ako sa kanya at sa mga kasama nya. They are all looking at me with a mischievous smile plastered in their faces. The whole cafeteria is quiet, like a cemetery.

"Ang tagal na simula ng huli ka naming makita. That's is what you called, greeting."sabi nya habang nakaturo sa bola ng basketball na binato nya sakin. The students in the cafeteria snickers. I mentally rolled my eyes.

Nilikdangan ko ang upuan dahil napanggigitnaan ako ng upuan at lamesa para makaharap ako ng ayos sa kanya. Mahaba kasi ang upuan at hindi mga single chair and nakalagay. Tinaasan ako ni Sherry ng kilay, naghihintay kung anong gagawin ko.

" What are you planning to do? Huh? Payback? Ha! As if I will allo-" napatigil sya ng pagsasalita ng makita nya na naglalakad ako kung saan. "Hey! Don't you dare turn your back at us!" Sigaw nung si wavy hair girl. What is her name again? Ugh, I already forgot. Shame, I has a short term memory loss. Hindi ko pinansin pagsasalita nila. I pick up the ball and stared at it. Its been a while. The last time I touched a ball was the game between boys and girls, one month ago.


Hinawakan ko ito gamit lang ang isang kamay. Sabi ni kuya Eroll, swerte na daw ako kapag nadakma ko ang bola ng isang kamay ng walang kahirap-hirap. It turns out, nagawa ko lang yun dahil nasanay ako sa paghawak ng bola nung nasa States ako.



"Anong nangyayari?" Narinig ko ang boses ni Crisha sa likod. May hawak pa syang tray laman ang pagkain namin. As if she was reading my mind, she look over my shoulder and when she saw what's behind me her face became annoyed.

Alam nya kung anong nangyayari sa amin ng Black D. at Queens. Gusto nyang sumali sa kalokohan ko pero ayaw kong madamay sya. Pero dahil syota daw nung Rav itong si wavy hair- Ah! Know I remember, she's Wendy. Gusto nya, kahit papaano ay makabawi dahil talaga daw na nasaktan sya. OA pa rin sya kahit minsan medyo mature kung mag isip. At dahil sa kulit nya, pinayagan ko na lang. Nakakatamad kasing makipagdebate sa isang yan. Trust me, hindi ka mananalo kapag yan ang kalaban mo.

"Anong plano mo babawi ka?" Tanong nya sakin na nakatingin sa bola pabalik dun sa apat na Queens. "Ang tanong: Worth it ba sila para pag aksayahan ko ng lakas ko? As far as I know hindi." Sabi ko sabay hagis sa kanya ng bola at kinuha ko sa kanya ang tray. Umupo na lang ako at pinanuod sila.

"Aba't!! Ang kapal ng mukha mo para-" Sherry hasn't finish her words when she saw Crisha.

Crisha face side ways holding the ball like like what I did earlier. Her left foot wasn't touching the floor. She looks like a pitcher in a baseball game like I used to watch back at the States. Then for some 'fun', I put my index and thumb finger on my mouth and whistle. As if on cue, with all her might, Crisha throw the ball like it was nothing.

If you didn't blink for a second, you'll see how the Queens stumbled backwards because of the impact. Poor Sherry, the nose was bleeding.

I stand up with the tray in my hand and went to the garden, Crisha followed me.

Pfft... that scene was hilarious.

He's In love With A TomboyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz