ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွမီးျခစ္ကိုထုတ္၍
လက္ထဲ၌အသင့္႐ွိေနေသာ
စီးကရက္လိပ္ကိုမီးညိွမိသည္။
ေသေစႏိုင္ေသာအေငြ႔တို႔ကို
အဆုတ္ေပါက္ထြက္မတတ္႐ွဴ ႐ႈိက္ရတာကို
က်ေတာ္ႏွစ္သက္မိသည္။
ဆုပ္လဲစူးစားလဲ႐ူးမည့္က်ေတာ့္ဘဝတြင္
ဘာကိုမ်ွမက္ေမာတြယ္တာစရာလဲမက်န္...။
"က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..ဒီသတင္းကိုက်ေတာ္တမင္ေပါက္ၾကားေစခဲ့တာမဟုတ္.."
"မင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထားလိုက္..ငါမင္းကိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေမးေနတာမဟုတ္ဘူး..မင္းနဲ႔တန္တဲ့ေနရာျပဖို႔ငါလာခဲ့တာ.."
စူးရဲျပတ္သားေသာ
အမိန္႔ဆန္ဆန္အသံေၾကာင့္
ထိုအသံပိုင္႐ွင္ဟာၾသဇာတိကၡမ
အလြန္ေကာင္းသူဟုက်ေတာ္ယူဆမိသည္။
အမိန္႔ေစခိုင္းခံေနရေသာ
လူတေယာက္ကဲ့သို႔ပင္မျငင္းဆန္ရက္ပဲ
ထိုအသံလားရာကို
ိုက်ေတာ္ေလ်ွာက္လွမ္းမိသည္။
မွားတယ္...က်ေတာ္လာခဲ့မိတာမွားတယ္။
မ်က္စိေ႐ွ႕မွာျမင္ေနရေသာျမင္ကြင္းကား
ယံုႏိုင္ဖြယ္မ႐ွိ ။
လူတစ္ေယာက္ကိုတိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ကဲသို့ထိုးက်ိတ္ကန္ေက်ာက္ေနသည္မွာ
ျမင္လို႔မွမေကာင္း ။
ထိုျမင္ကြင္းကိုက်ေတာ့္လို
ိုမလႈပ္မယွက္ၾကည့္ေနေသာ
လူသားတေယာက္.... ။
သို႔ေသာ္ထိုလူသား၏မ်က္ဝန္းမ်ားကား
က်ေတာ့္လိုစိုးရြံ ့ထိတ္လန္႔ေနျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္။
ေအးစက္တည္ၿငိမ္မႈအျပည့္ႏွင့္
ႏွလံုးသားကင္းမဲ့စြာၾကည့္ေနျခင္းမ်ိဳးပင္။
တခ်က္...ထိုလူက်ေတာ့္ထံသို႔
အၾကည့္မ်ားေရာက္လာခိုက္တခ်က္...။
က်ေတာ့္ႏွလံုးေသြးမ်ားေျပာင္းျပန
္စီးသြားသလိုပင္...။
မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ေအးစက္စြာ
ရပ္ၾကည့္ေနေသာထိုလူသား၏မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကိုက်ေတာ္မေဖာ္ျပတတ္ ။
မေဖာ္ျပႏိုင္တာဆိုပိုမွန္မည္ထင္သည္။
လွသည္...။
ေယာက်္ားေလးတေယာက္က
ိုထိုစကားလံုးမသံုးႏႈန္းသင့္မွန္း
က်ေတာ္သိေသာ္လည္းထိုစကားလံုးထက္ပို၍က်ေတာ္ကဗ်ာဆန္ဆန္မေဖာ္ျပတတ္ ။
ဝိုင္းစက္ေနေသာမ်က္လံုးေလးမ်ားႏွင့္
ျပဴ းေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကည့္ေနသည္မွာ
ရင္ထဲ၌အမည္မသိလႈိင္းေပါင္းစ
ံုျဖတ္သြားသလိုမ်ိဳးပင္။
ခြၽန္ျမေနေသာႏွာတံေလးက
ိုႏွာသီးထိပ္ဖ်ားေလး႐ွိမွည့္ေလးက
ပိုမိုျပည့္စံုေစသေယာင္။
ျပည့္ေဖာင္းေနေသာပါးကေလးႏွင့္
ႏွင္းဆီဖူးေရာင္စိုအိအိႏႈတ္ခမ္းေလးက
မိန္းကေလးတေယာက္ႏွင့္
မွားေစေလာက္သည္ ။
YOU ARE READING
Reflection // °KV•
Fanfictionတန္ျပန္သက္ေရာက္မႈတိုင္းကိုမ်က္စိစံုမွိတ္ခံလာခဲ့ရတဲ့က်ေတာ္ ဒီတခါေတာ့လြတ္ေျမာက္ခ်င္မိတယ္ Jeon....။ မေမ့နဲ႔ Tae...ကိုယ္ျပဳတဲ့ကံ ကိုယ့္ထံျပန္လာတဲ့ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္ဖို႔ အသင့္အေနအထား႐ွိပါေစ....။ ဤFicထဲမွာပါဝင္တဲ့Family Caseတခ်ိဳ႕သည္ စာေရးသူ၏က...
Episode.2
Start from the beginning
