"Aigoo ခေလးေလးထင္ေနတာ မဟုတ္ဘူးပဲ"
"ဟဟဟ ကၽြန္ေတာ္က ခေလးမဟုတ္ဘူး Hyung က
သာခေလးျဖစ္ေနတာ"
"အမယ္ ခေလးမဟုတ္ေၾကာင္းျပရမလား"
"ဟမ္ မျပပါနဲ႔ ကဲထထ ေက်ာင္းသြားေတာ္မူ"
"အာဘြားေပး"
"ဗ်ာ"
"မေပးဘူးလား မေပးရင္မထဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ ေရာ့"
ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္ေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္နႈတ္ခမ္းေတြကို
စုပ္ယူနမ္းရိႈက္လိုက္သည္.....
"Hyung!!!!"
"အညာမိသြားတဲ့ ေကာင္ေလးပါခညာ!!!!"
"Ahh Hyung တကယ္ပဲ"
"ဟီးဟီး သြားၿပီ"
Hyung ရယ္ Hyung ေပ်ာ္ေနတာၾကည့္႐ုံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ေပ်ာ္ပါတယ္....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hyung မရွိခ်ိန္ အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲမို႔....
မ်က္လံုးတို႔ကိုပိတ္ထားကာ သက္ျပင္းခ်မိသည္....
"မင္းဘာလုပ္မွာလဲ?"
မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေဘးမွာ....
"ဟာ ခင္ဗ်ားဗ်ာ မေျပာမဆိုနဲ႔ ဘာ Ji"
"Park Jimin ပါကြာ ငါ့ကိုလန္႔မေနနဲ႔ မင္းမွာအခ်ိန္မရွိ
ေတာ့ဘူးေနာ္"
"သိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
"အဲ့ဒါေတာ့ ငါလဲကူညီလို႔မရဘူးေလ မင္း Hyung ကို
ေျပာျပၿပီး အကူအညီေတာင္းေလကြာ"
"မသိေစခ်င္လို႔ပါ သူသိရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဝမ္း
နည္းသြားလိုက္မလဲ?ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသတဲ့အထိေတာင္
႐ိုက္ခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ေတာ့ ရဲေတြရွာ
မွာပဲ သူတို႔ပုန္းေနလို႔ပဲျဖစ္မယ္...."
"အဲ့ဒီလိုပဲျဖစ္မွာေပါ့ လူတိုင္းက အျပစ္ဝန္ခံရမွာေၾကာက္
တာပဲေလ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ပါ အရာအားလံုးက
မင္းအေပၚမွာပဲမူတည္တယ္"
"သိပါၿပီ"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကယ္မေဝးခ်င္ပါဘူး Hyung ရယ္....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sixth Day 💓
"Hyung မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား ဘာလို႔လဲ"
"ဒီည အခ်ိန္ပိုရွိတယ္တဲ့ ညဥ့္နက္လိမ့္မယ္"
YOU ARE READING
God's Messenger • Namjin (The Namjinist) || COMPLETED ||
Fanfictionတိမ်လို မြူခိုးလို မင်း..... ငါမဖိတ်ခေါ်ဘဲ ဝင်လာတယ်.... ငါမနှင်ပါဘဲ ပြန်ထွက်သွားတယ်.... လောကကြီးရယ် ငါ့အတွက်တရားရဲ့လား???
Angel Boy (Final)
Start from the beginning
