မေနႏိုင္လို႔ပါးေတြခ်ည္းပဲညစ္ျဖဲလိုက္ေတာ့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔။ ေနာက္ဆံုးအဝတ္အိတ္ထဲကေန သူ႔အႀကိဳက္ဂါဝန္လွလွတစ္ထည္နဲ႔ဖိနပ္တစ္ရံ surpriseတိုက္လိုက္မွ သြားက်ိဳးေလးေတြနဲ႔ တ႐ွီး႐ွီးလုပ္ေနေတာ့တယ္။
ကိုကိုေစာင့္ေန မီးဝတ္ျပမယ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားလို႔ သေဘာက်ေစာင့္ေနတုန္း ေလးေလးကေဈးျခင္းတစ္ျခင္းနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ညေဈးသြားလိုက္တာထင္တယ္။ ေဈးျခင္းေျပးဆြဲၿပီး မီးဖိုခန္းထဲ သယ္သြားေပးေတာ့
"သား Saint ႏိုးေနတာ ေရမခ်ိဳးေသးဘူးလား"
"ဟုတ္ ခ်ိဳးေတာ့မွာေလးေလး"
"ခ်ိဳးေတာ့မွာဆိုလည္း ျမန္ျမန္လုပ္။ ေမွာင္ေနၿပီ။ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီးမွခ်ိဳး။ အက်ီေတြေလ်ွာ္မေနနဲ႔ေနာ္။ မနက္ျဖန္မွေလးေလးေလ်ွာ္မယ္"
"ဟုတ္"
ၿပီးၿပီးေရာ ဟုတ္ ၿပီးေလ်ွာ္စရာအဝတ္ေတြေလးေလးမျမင္ေအာင္ပိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခဲ့လိုက္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္တစ္သက္ေလာက္ မၿငီးမညဴေစာင့္ေ႐ွာက္လာတာ ဒီအရြယ္ေရာက္ေနၿပီ အဝတ္ေလ်ွာ္ေပးရတုန္းဆိုရင္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘားကိုဖြင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ေရေတြကေအးစိမ့္ေနတယ္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာဆိုေတာ့ အေဆာင္လိုမဟုတ္။ ေရလည္း ႀကိဳက္သေလာက္ခ်ိဳးပဲ။တစ္ေန႔လည္လံုးႏြမ္းလာသမ်ွ ေရပန္းေအးေအးေအာက္အားရပါးရဇိမ္ယူေနတုန္း အိမ္ေ႐ွ႕က
"Saintေရ ေလးေလးေျပာတာလည္းနားမေထာင္ဘူး။ ဘာေတြေလ်ွာက္ဝယ္လာျပန္တာလဲ"
ဆိုတဲ့ ေလးေလးေအာ္သံတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ကိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ရယ္ခ်င္သြားတယ္။ Nong.Yin တစ္ေယာက္ကေတာ့ အက်ီအသစ္နဲ႔ သူ႔ေမေမေ႐ွ႕႐ိႈးေလ်ွာက္ျပေနၿပီထင္ရ။
ေရခ်ိဳးၿပီး အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ အရင္ကအဝတ္အစားေပါ့ေပါ့ပါးပါးတစ္စံုကိုထုတ္ဝတ္လိုက္ေတာ့ ဘန္ေကာက္ကအေငြ႔အသက္ေတြေတာင္လြင့္သြားသလိုပဲ။ အဲလိုပဲ ဟိုလူႀကီးပါလြင့္သြားရင္ေကာင္းမယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ ဘန္ေကာက္ကဘယ္အရာကိုမွသတိမရေပမယ့္ အဲ့လူႀကီးကေတာ့ခြၽင္းခ်က္။ ေန႔လည္ကအိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ ေတြ႔လိုက္ေသး။ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ပါသြားတယ္တဲ့။ ခရီးပန္းၿပီးဘာေတြဂေယာင္ေျခာက္ျခားမက္မွန္းမသိဘူး။