Chapter Twenty-two

Magsimula sa umpisa
                                    

Jeez. What the hell is that?

"Is that your girlfriend?" Piolo asked.

I shook my head. "No! I told you already, I don't have a girlfriend. That's just some random girl who keeps calling my number. Maybe she's just mistaken."

Muli akong nakarinig ng tawag kaya mariin akong napapikit. Ano bang problema nito?

Napahinto ako nang makita ko ang pangalan sa screen. Tumatawag si Papa.

Papa is calling...

"Pa? Bakit po?"

Ilang saglit bago ako makarinig ng pagbagsak ng mga babasaging gamit. Narinig ko ang hirap na paghinga sa kabilang linya.

"Pakibilisan po," utos ko roon sa driver.

Why do I feel nervous...

"Pa okay ka lang ba? Bakit ka po tumawag?"

"Come here, Ameer," bulong ni Khalida sa kabilang linya. "We'll be waiting for you."

Pinatay agad niya ang tawag. Mas lalo akong kinabahan kaya maya't maya kong sinasabi sa driver na bilisan ang pagmamaneho.

"Is there something wrong, Ameer?" My manager asked.

"My father," I answered. "Emergency,"

Siya naman ang nagpumilit doon sa driver na bilisan ang pagmamaneho. Nang makarating kami roon sa malaking gate 'di kalayuan sa bahay namin ay bumaba na ako. Walang dapat makaalam ng sikretong 'to.

"Dito ba 'yung bahay niyo, Ameer?" tanong sa akin ni Piolo.

"No, it's my dad's house," wika ko. "I'm sorry but I gotta go. See you next Tuesday." Bumaba na agad ako nang makapaglagay na ako nang matapos kong makuha ang mga gamit ko at nang mailagay ko na ang facemask ko.

Nang masigurado kong wala na sila roon ay naglaho na agad ako papunta sa bahay.

Nakita ko agad si Weylin na nakahiga sa sahig at puro sugat. Inabot ko agad ang kamay ko sa kanya para tulungan siyang tumayo. Mariin pa siyang napapikit nang tuluyan siyang makatayo.

"What happened?" I asked.

"They're fighting again," aniya. "Glad you came, Kuya. Let's help your dad."

Pumunta kami sa kusina. My eyes widened when I saw my dad floating. Kinokontrol na naman siya ni Khalida.

"Pa!" agad akong lumapit doon para pigilan si Khalida. Papatayin niya si papa. "Let him go!"

"R-Rackhie," sabay-sabay kaming napatingin kay Papa nang may nausal siyang salita. "Mendiola... K-Kapatid ni Weylin..."

Sinipa ko si Khalida pero hindi manlang siya naalis sa pwesto niya. Kahit tinutulungan na ako ni Weylin ay hindi pa rin niya pinapakawalan si Papa.

"You're crazy!"

Isang pulang ilaw ang lumabas mula sa katawan ko. Itinapat ko 'yon sa kanya kaya nahinto ang ginagawa niya kay Papa.

"Ameer! My son! You're here!" Nagpihit ng tingin sa akin si Khalida. Kunwari ay gulat pa siya nang makita niya ako.

"My name is West and I'm not your son," I greeted my teeth. "Get the hell out of here. I'll fucking kill you."

Nilapitan niya ako. Pilit niyang kinukuha ang kamay ko pero inilalayo ko 'yon sa kanya. Wala siyang karapatang hawakan ako. Nang huminto siya ay sarkastiko siyang tumawa. "We already talked about this, right? Ridge is our family. They would love to---"

"They're not my family! You are not my family! You fucking disgust me!"

Pumula ang mga mata niya. "We're family, Ameer..." pumihit siya kay Weylin. "Weylin?"

Luckily Unlucky Fate (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon