Match 05: Friendship

22 0 0
                                    

K R I S

"hmm"

"D-dad why are you doing this to me?"

"you have to marry Christian for our family's benefits Kris!"

"our benefits? the only one who gets a benefit of this ridiculous plan is only you dad! do you think I'll be happy with this?"

"we have to this Kris, to establish good relationship with Cruz family and our business"

"to hell with that dad! do y-you even care about me? do you still think that a-after all I-I'm still your daughter? d-do you even love me..d-dad? or am I still allowed to call you that?"

"Kristaleon!"

"right, why do you even care anyway?"

"where are you going?"

"I'm...moving out dad"

"KRIS... KRISTALEON!!!"

"hey!"

"h-huh?"

"okay ka lang ba?"

nag-alalang tanong ni Loui sakin. sinuklian ko naman siya ng ngiti.

"O-oo naman"

"di nga? kanina kapa tulala at namumutla" lalong kumunot ang noo niya nung pinagmasdan niya ako.

"I-I'm fine, napagod lang ako sa byahe kanina"

talagang sineryoso ko ang paglalayas ko buti nalang at tinanggap ako ni lola sa bahay niya kasama ang mga pinsan kong nag-aaral sa lugar namin.

"La, please 'wag niyo po munang ipaalam kahit kanino tungkol sakin"

"anong klaseng ina si Kathya? bakit pinabayaan ka niya?!"

"la, ayoko po munang makita kahit sinuman kila mama't, daddy gusto ko munang lumayo!"

"kawawa ka naman hija 'wag kang mag-alala p-protektahan ka ng lola"

"s-salamat lola"

"bakit ka umiiyak?" nagpapanic na tanong sakin ni Loui.

"s-sobrang hirap ng pinagdadaanan ko ngayon Loui parang gusto ko nalang maging butterfly"

"e-eh?"

"yung malaya ka, masaya ka, walang problema sa buhay"

"alam mo, life is good, kasi kahit nasasaktan ka, malungkot, galit, na c-cherish mo parin 'yung life mo dahil dumaan ka sa ganyang parte ng buhay mo at ang mas maganda pa dun ay natuto ka at nag grow"

yung ngiti niya talaga...

pero may point siya..

kaya naman,

di ko napigilan na yakapin siya ng mahigpit. He is so beautiful, he soul is and I am grateful to have him in my life.

I love this friendship of ours and I am looking forward for countless years.

I let him go and finally smile for him and he smiled back too.

"mag lunch muna tayo tas sabay na tayong umuwi hatid kita sa bahay ng lola mo"

Mix 'n matchМесто, где живут истории. Откройте их для себя