Troublemaker

Bar(Part6)

Heh zaten sorunlarım azdı.

"Kötü haber mi?Dinlemek için sabırsızlanıyorum(!)"

"Dalga geçme veya dalga geç gül çünkü birazdan böyle gülemiyceksin"

"Bu bir tehdit miydi?"

"Ahh bu söyleyeceğim şeyin seni bir tehditten daha fazla korkutacağına eminim"

Bu kız çatlak.Beni güldürmekten usanmayacak.

"Neymiş beni bu kadar korkutacak haber?"

"Hazır mısın?"

"Aaaa hadi ama"

"Tamam söyliycem atarlım.Hazır ol.....Birinci sınıflar okula 2 hafta erken başlıyormuş"

"Hee tamam birinci sınıflar ya tamam"

"1...2....3..."

"Neee?! İlkokul çocuğu muyuz biz ya okul ortamına falan mı alıştırcaklar bu ne ya.Ama ben anneme dedim.Amerika'da okuyayım dedim.Londra'da ne işim var benim dedim.Hiç dinlemedi.Ahh şu yeni nesil anneler.Hiç laf dinlemiyorlar.Ben de-"

"Aayy yeter tamam dedin anladık!Akşam arkadaşlarla bara gidicez.Itiraz istemiyorum sen de geliyorsun.Güzel şeyler giyin.Bu bavulundakiler gibi olucaksa kıyafetlerin ben en iyisi sana kendi dolabımdan vereyim.Dışarıdan bile korkunç gözüküyorlar"

Yüzünü buruşturup bavulumu gösterdi hem ne varmış benim kıyafetlerimde.

Taklidimi yaparak

"Hem ortama alışırsın birinci sınıf çocuğusun ya"

Yatağın üstünden bir yastık alıp kafasına geçirdim.Kaçmaya başladı.

"Kaçabilirsin ama kurtulamazsın"

Diye arkasından bağırdım.Çatlak!

Akşam olmuştu ve Sarah'ın elime verdiği elbiseyle bakışıyorduk

"Ben bunu hayatta giymem"

"Ahh çok güzel giyeceksin"

Elbise fazla kısaydı siyah renkli parlak kumaşlı sırt dekolteli düz bir elbiseydi.

Sarah zorla da olsa elbiseyi bana giydirdi bir de elbise yetmezmiş gibi siyah kafes topuklu bir ayakkabı giydirdi.Şimdi de saçlarımla uğraşıyordu.Düğüne mi gidiyoruz bara mı?

"Vee bitti"

Beni aynanın karşısına geçirdi vr kendime bakmamı sağladı.Cidden bu ben miydim?! İçimde böyle bir kız mı vardı?!Ben bunları düşünürken Sarah şaheserine bakıp ellerini çırpıp hoplamaya başladı.

"Çok teşekkür ederim Sarah.Cidden bu kadar güzel olacağını planlamamıştım.Gece bizi bekler!

"İşte benim kızım"

Ahh Sarah.Onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum.Cidden hiçbir şey.Abartısız.Oturup birbirimizi tanıyacağımız konuşacağımız zamanımız olmamıştı.Fakat 2 gün içerisinde cidden ona benzemeye başlamıştım.Hayatında hiç bara gitmemiş insan bugün bara gidiyordu.Ustelik kıçına kadar açık sırtında hiç kumaş yok diyebileceğimiz bir elbiseyle!

"Hadi çıkıyoruz arkadaşım mesaj attı bizi bekliyor."

Elbiseyi çekiştire çekiştire aşağıya indim.Arabaya yaslanmış birisi bizi bekliyordu.Yanına geldiğimizi farkedince kendini toparlanmaya başlamıştı.Yanına vardığımızda ilk işi Sarah ile sarılmak olmuştu.

"Seni çok özledim mankafa"

"Ben de seni Zaynie"

Sarılma fasılları bittikten sonra bana döndü.Biraz bana baktıktan sonra elini uzatıp konuşmaya başladı;

"Merhaba..."

"Hailey"

"Bende Zayn memnun oldum.Bizimkiler barda bekliyor isterseniz hemen yola çıkalım?" Dedikten sonra arabaya bindik.Arka koltuktan ikisi arasındaki konuşmaları dinliyordum.Sıkıcı bir yolculuğun ardından nihayetinde bara varabilmiştik.

Iceri girdigimizde ilk dikkatimi çeken şey koku olmuştu.Tanrım bu da ne adam mı öldürdünüz burada?!

"Haileeeey!Ne bekliyorsun hadi ama daha tanışacağın bir çok arkadaşım var"

Sarahın sözlerinden sonra kenardaki masaya doğru ilerlemeye başladım.Bütün gözler bana dönmüştü.

"Bu Hailey yeni ev arkadaşım.Sarkıntılık edeni boğarım ona göre onu sakın kendinize benzetmeye kalkmayın."

Masadaki biri;

"Elbiseye bakılırsa sen kendine çoktan benzetmişsin Sarah"

Dedikten sonra herkes gülmeye başladı.

"Bende memnun oldum "diyip iğneliyici bir bakış attıktan sonra yerime oturdum.Onlar kendi arasında muhabbete dalmıştı.Hiçbir şey anlamıyordum.Onun yerine etrafı incelemeye başladım.Şu an bize doğru gelen kıvırcıkta kimdi?Tanıyordum bir yerden ama nerden?Bu beni tehdit eden kıvırcık değil miydi?Lanet olsun gerçekten mi?!Sırası mıydı??Niye bütün her şey benim başıma geliyor?