Ertesi sabah,İlhan amcalarla uygun fiyatlı eşyalar satan yerlerden yatak,dolap,halı,perde,buzdolabı,çamaşır makinesi,ocak gibi elzem bir kaç parça eşyayı alıp yerleştirdik.O günde öylece geçip gitti ve ben ertesi gün ilk iş Müdürümle tanışmak için görev yapacağım okula gittim.Bir hafta sonra seminerler başlayacaktı,üç hafta sonra da okullar açılacaktı.Günler hızla geçti ve ben çiçeği burnunda bir öğretmenin yüreğinde taşıdığı coşkulu heyecanla girdim ilk dersime,Allah'ım utandırma diye dualar ederek içimden.

Utandırmadı da çok şükür,öğrencilerimi ve öğretmen arkadaşlarımı çok sevdim.Onlar da beni sevdi,günler geceleri kovaladı ve Diyarbakır'a yerleşmemin üzerinden tam 37 gün geçtikten ve hayat kendi içinde bir rutin tutturmuş giderken böylece durup beklememin bana hiç bir faydası olmadığı kanaatine vardım.Ne yapacağımı,nasıl yapacağımı hiç bilmiyordum.Daha önce defalarca yaptığım gibi Şahinin ailesinin veya Selda'nın kapısının önünde yatmayacaktım bu sefer kendimi yılışık ve zavallı gibi göstermeyecektim. Amacım Şahinin veya ailesinin bana acıması değildi,amacım Şahinin benim değişimimi görüp bana tekrar güvenmesi ve Oda aşıksa bana hala yaşayamadıklarımızı yaşamaktı.Ben ne yapacağımı düşünürken Rabbim bunu tek başıma beceremeyeceğimi bildiğinden bana tam da ihtiyaç duyduğum yardım elini uzattı.Size daha öncede bahsettiğim dünya tatlısı ev sahiplerim İlhan amcayla Ayşe teyze beni bir akrabalarının düğününe davet etti ve ben o düğüne katılma kararımla kendim için çok doğru bir şey yapmıştım.

Ayşe teyzenin akrabalarının düğününün yapılacağı yere yaklaştıkça kalbimin atışı hızlanmaya başlamıştı,tanıyordum ben bu yerleri,bu yolları.Bildik,ezberledik sokaklardan geçiyorduk.Ben buraya defalarca gelmiştim.Burası Şahinin evine çok yakındı.Belki düğüne Şahin ve ailesi de davetliydi.Heyecandan boğazım kupkuru olmuştu,sesim o kadar az çıkıyordu ki Ayşe teyze sorduğu sorulara cevap vermediğimi zannettiği için oturduğu ön koltuktan dönüp dönüp beni kontrol ediyordu.

-Nasıl beğendin mi benim köyümü kızım ?-

Çok beğendim- diye geçiştirdim onu,benim Diyarbakır'a yerleşme sebebim burada doğmuş,büyümüş belki de seninde tanıdığın biri diyemedim.Belki gereksizdi aslında Ayşe teyze kesinlikle Şahini ve ailesini tanıyordur,çünkü ihtiyaç sahiplerine yaptıkları yardımlarla,okuttukları çocuklarla,düzenledikleri toplu sünnet merasimleri ve de düğünlerle Onu ve ailesini tanımayan yoktu bulundukları bölgede.Biz Doğu insanlarını kitaplar ve filmlerde çok yanlış tanımışız.Halka zulmeden ağalar,aşiret reisleri falan yok burada yada en azından Şahinin çevresinde,ailesinde yok böyle insanlar. Şahin henüz kendide bir üniversite öğrencisiyken ailesinin gönderdiği paranın birazıyla maddi durumu iyi olmayan iki arkadaşının okul ve yurt masraflarına yardım ediyordu.Evi zaten ihtiyaç duyan herkese açıktı,paraya sıkışan hemen Onun yanına koşardı.Çoğu borç diye aldığı parayı geri bile getirmezdi,Şahin dert etmezdi ben sinir olurdum iyi niyetinin suistimal edilişine,o güler geçerdi.Ben Allah rızası için veriyorum Gülşah,geri gelir gelmez umurumda değil derdi. Ahh ben onu saatlerce anlatsam,sayfalarca yazsam anlatamam.O başkaydı.O benim için bir sevgiliden fazlasıydı.Sadece benim için de değil,Onu tanıyan herkes için bir arkadaş,bir dost bir ağabeyden fazlasıydı.O güçlü fikirleri olan,inandığı doğrular için bedel ödemeyen ve bundan zerre gocunmayan,merhametli,iyi yürekli,çalışkan ve kesinlikle dürüst biriydi. Yalan söylemeyi,gölgeler ardına gizlenmeyi bilmiyordu.Entrikalarla,gizli dolaplarla işi yoktu.Netti,neyse oydu. Ahh bir de yakışıklıydı ki yürüdüğü sokakta o geçerken ona dönüp bakmayan yoktu.Çok kıskanır,hep kısıtlamaya çalışırdım.Arkadaşlarımın hiç birini Onla tanıştırmak istemezdim.Kendi arkadaşlarından,lideri olduğu grubun kızlarından,spor salonundaki hatunlardan kısacası dişi sinekten bile kıskanırdım.Yanımdayken bile özler,her gece uyumadan önce saatleri harcardım telefonda.İçimde bir yer biliyordu belki de ona doyamayacağımı. Ben Allah'ın yarattığı en şanslı ve aynı zamanda en şanssız kadınım. Rabbim benim karşıma öyle birini çıkardı ki aşkı iliklerime kadar yaşattı,filmlerde izlediğimden hayal ettiğimden bile daha güzeldi onla geçen her günüm,fakat acısı da çok büyük.Geçmiyor,geçmeyecek.

BİR KÜRT SEVDİMWhere stories live. Discover now